Obscenity Of Memories [COMPLETED]

Chapter 10

LOVE is affiliated with pain. Kapag kasi nagmahal ka asahan mong masasaktan ka. Hindi mo maiiwasan ang sakit na iyon kapag totoong nagmamahal ka. Nasasaktan ka kasi sobrang minahal mo ang taong iyon. Love isn't always perfect. It isn't a fairytale or storybook. And it doesn't always come easy. Love overcoming obstacles, facing challenges, fighting to be together, holding on and never letting go. It is a short word, easy to spell, difficult to define, and impossible to live without.

It sucks when you know in your head that you need to let go of something, but you don't because you still have hope in your heart that the impossible might happen. Gusto mo man magalit sa kanila kasi sinaktan ka pero hindi mo magawa kasi mahal mo. Kaya nakakatakot talaga minsan magmahal kasi sakit lang ibinibigay nito pero ano nga bang magagawa natin? Wala tayong magagawa para pigilan ang puso natin sa pagtibok sa taong magugustuhan nito. Lahat ng tao naranasan nang masaktan kaya kung hindi mo pa naranasan iyon siguro ay hindi ka tao. Alien ka, tang'ina!

Sunod-sunod na nilagok ni Wren ang alak na hawak habang inaalala ang mga salitang binitawan ni Yzainna sa kanya. Kahit ganoon ay hindi niya magawang magalit rito. Hindi pa ito nakaalala. Hindi pa siya nito naaalala. You know the worst feeling isn't being lonely, it's being forgotten by someone you'd never forget.

“I'm somewhere between giving up and seeing how much more I can take but I choose not to give up on her because I'm fucking inlove with her,” pagsasalita niya.

"Dre, tama na 'yan." Pinigilan siya ni Saint nang akma niyang kukunin ang isa pang bote ng alak.

Sinamaan niya ito ng tingin at pilit na inaagaw ang bote mula rito. "Give it back, Saint."

Tumayo ito at nilayo ang boteng hawak. "Talk to that brute, Bright. Uupakan ko 'yan mamaya," sabi ni Saint kay Bright.

Kompleto silang apat ngayon. They cancel all their appointment para samahan siya. Kanina pa siya rito hanggang sa gumabi na. Umupo  si Bright sa puwesto kung nasaan si Saint naupo kanina.

"What's the problem, brute?" Bright asked at dinungaw ang mukha sa kanya.

"Babae ba? Tinanggihan ka ng chicks, pare?" tanong  ni Rietto sa siyang nagpasama nang timpla ng mukha niya.

Walang emosiyon niya itong tiningnam pero isang nakakainis na ngisi lamang ang ginanti nito sa kanya. Bumalik siya sa pagkatulala.

“Strange isn't it?” he suddenly asked.

“What is?” Bright.

Tumingala siya at sinabunutan ang buhok. “How can I be desperately inlove with someone even when I haven't spoken to or even seen her for years? I think it's incredible how despite the distance between two people, you'll never stop loving them. That's just how love works I suppose, you either love them forever or your never loved them to begin with. Love doesn't leave just because the person does,” wala sa sariling aniya.

"You look wasted, dre. Si Inna na naman ba ang problema mo?" Saint asked saka tinunga ang boteng inagaw nito sa kanya.

Binatukan ito ni Rietto. "Tang'na ka talaga. Si Inna naman palagi ang problema niyan, nagtanong pa kayo. Saka si Inna lang naman ang nakalimutan sa kanya. Tsk!"

Hindi siya sumagot dahil may katutuhanan naman iyon. Si Yzainna naman palagi ang problema niya. Mula noon hanggang ngayon. Walang pinagbago.