Obscenity Of Memories [COMPLETED]

Chapter 15

NANG magising si Yzainna ay parang binibiyak ang kanyang ulo. Dahan-dahan niyang nilibot ang kanyang paningin, nasa kwarto siya ni Rietto. May nakita pa siyang lalaking nakahiga sa sopa, natatabunan ang mukha nito ng buhok nito na medyo may kahabaan na.

Wren Lazarus Cardova, ito ang lalaking natutulog sa sopa. Dahan-dahan siyang umupo at tinitigan ito. Now she remembered everything. From the time she fell in love to him, when she was in high school until she followed him to the airport. She already remembered everything, every details of her past. She even remembered him cheating on her. Ang sakit sakit lang, kase lahat naman ginawa niya para rito pero niloloko pa rin siya nito.

Life has taught her that you can't control someone's loyalty. No matter how good you are to them, doesn't mean that they will treat you the same. No matter how much they mean to you, doesn't mean that they'll value you the same. Sometimes people you love the most, turn out to be the people you can trust the least.

Ang babaeng nasa airport ay iyon din ang babaeng pumunta sa bahay nito. Sila pa rin pala. Nakakatanga lang kasi habang nagtutungo ito roon sa kanyang opisina para baliwin siya sa mga pinagsasabi nito ay may babae pala itong kinakasama.

Eh' bakit pa siya hinahabol ni Wren? Bakit ito nangungulit sa kanya? Ano iyon, laro lang? Hindi na niya napigilan ang kanyang luha, sabay-sabay na tumulo iyon sa kanyang pisngi. She remembered what she said to Khaleesi long ago, when Khaleesi was broken because of his bastard ex-boyfriend.

If your heart hurts a little after letting go of someone or something, that's okay. It just mean that your feelings were genuine. No one likes end. And no one like pain. But sometimes we have to put things that were once good to an end after they turn toxic to our wellbeing.

Okay lang naman na masaktan siya because she's truly in love. Walang gusto ng katapusan. Walang gusto ng sakit. Iyon lang talaga ang itinadhana ng nasa taas. Isa lamang iyong pagsubok sa kanya. Sinusubok lamang siya kung papaano niya malagpasan ang ganoong klaseng pagsubok na dumating  sa buhay niya. It is okay kasi alam niyang malalampasan niya lahat ng iyon. At hindi ibig sabihin na okay lang eh' hindi na siya galit kay Wren. Ang puot na nasa puso niya para dito ay lampas na ng limampung palapag ng Renovette's Empire.

"Mommy?" Ang mahinhing boses ni Yza at Kaireo ang siyang nagpabalik sa kanya sa kasalukuyan.

Nakasilip ang mga ito sa pinto, nakatitig sa kanya. Sumenyas siyang huwang mag-ingay, tumango naman ang mga ito. Dahan-dahan siyang bumaba ng kama at nagtungo sa pinto. Bago siya lumabas ay isang galit na tingin ang ibinigay niya kay Wren na mahimbing na natutulog. Hinila niya ang mga anak niya sa kwartong tinutuluyan nila.

"Where is your Kuya Kaiden?" she asked them.

"In the kitchen po he get our breakfast," Kaireo stated then he jump to the bed.

"Kaireo, stop that!" saway niya.

He immediately sat on the bed, facing her. She turned her gaze to Yza as she stood up and went to the book shelves. Yza took a seat then climbed up and handed over a book.

"What are you doing, Yza? Bumaba ka riyan baka mahulog ka." Pinuntahan niya ito saka binuhat.

"Mommy, No! Put me down po. I'm not little girl na po, big na ako." Bumaba ito sa pagkakabuhat sa kanya habang hawak pa rin ang libro kinuha nito.

"Bakit kase umaakyat ka sa upuan na iyan, masyadong mataas," she snapped. Kinabahan siya dahil sa ginawa nitong pag-akyat doon. Paano kung mahulog ito?

"I want to read po, Mommy." Nagtungo ito sa kama, sa tabi ni Kaireo saka dumapa at binuklat ang hawak na libro.

"Ahh kaya na--- WHAT?" She took a deep breath when she realize that she's already shouting.

Her two babies chuckled. Pinagtawanan pa talaga siya ng mga ito.