Παγιδευμένοι [Editing]

🏆 1ο Κεφάλαιο

"Έλα ρε Άσλευ, μην είσαι έτσι"

"Πώς θες να είμαι? Να πετάω στα σύννεφα?"

"Καταλαβαίνω πώς νιώθεις. Έχω έρθει στη θέση σου πολλές φορές. Αλλά δεν χάλασε ο κόσμος. Θα συνεχίσεις να προσπαθείς" είπε η Λία από το κρεβάτι της, καλυμμένο με μια μαύρη κουβέρτα.

Το δωμάτιο είχε δύο κρεβάτια τοποθετημένα παράλληλα στους τοίχους.Το κρεβάτι της Λίας στα δεξιά, ήταν καλυμμένο με μια μαύρη κουβέρτα, ενώ της Άσλευ στα αριστερά, ήταν ντυμένο με μια ροζ.

Ένας στενός διάδρομος χώριζε τα δύο κρεβάτια, με ένα μικρό καναπεδάκι στη μέση. Το κομοδίνο της Άσλευ μπροστά από το κρεβάτι της, ήταν κατασκευασμένο από σκουρόχρωμο ξύλο και φιλοξενούσε μερικά μπλοκάκια και κρέμες προσώπου. Στους τοίχους κρέμονταν κάποιες μινιμαλιστικές κορνίζες.

Παρά την απλότητα του, το δωμάτιο ήταν γεμάτο ζωντάνια και προσωπικές πινελιές, αντανακλώντας τις ζωές και τα όνειρα των δύο φοιτητριών που το αποκαλούσαν σπίτι.

"Απλά κουράστηκα να προσπαθώ. Είμαστε τρίτο έτος. Σε δύο χρόνια τελειώνει όλο αυτό Λία. Θέλω να πετύχω τον στόχο μου" απάντησε η Άσλευ από το ροζ κρεβάτι, κοιτώντας το ταβάνι.

"Όλοι εδώ πέρα για να μπούμε στην εθνική παλεύουμε. Δεν θα ήταν εύκολο και το ξέρεις"

"Γιατί να βγει πρώτη αυτή? Γιατί ειδικά αυτή?!" μίλησε με απέχθεια.

"Στη Σαβάνα αναφέρεσαι?"

"Αυτή και η Σάννυ... Δεν έχασαν την ευκαιρία να μου τρίψουν στα μούτρα πως βγήκα τρίτη. Αλλά θα δούνε... Θα γίνω καλύτερη για να της πατήσω τη μούρη στο χώμα όταν την περάσω"

"Άσλευ, θα πρέπει να γίνεις καλύτερη για τον εαυτό σου. Όχι για να εκδικηθείς τη Σαβάνα και τη φίλη της"

"Δεν ξέρεις πώς είναι Λία. Εσύ δεν έχεις ανταγωνισμό όπως έχω εγώ"

"Όλοι έχουμε ανταγωνιστές Άσλευ. Ο καθένας έχει στο άθλημα του"