Κεφάλαιο 23: Expose

127 12 17
                                    

ΤΥ

Η μεγάλη μέρα έφτασε! Όλο το γκρουπ ήταν έτοιμο. Ήμασταν μέσα στο βανάκι που θα μας πήγαινε στο χώρο της συνέντευξης όπου θα βλέπαμε τους φαν μας και θα παίζαμε κανένα παιχνίδι!

Καθόμουν στο βάθος, γαλαρία δίπλα στον Κάι! Πριν μερικούς μήνες όποιος μου έλεγε ότι θα καθόμουν έτσι άνετα δίπλα του και θα είχαμε τέτοια σχέση, θα του έλεγα ότι είναι τρελός για δέσιμο! Κι όμως ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω! Ένιωθα μια απέραντη χαρά, σα να ήμουν κάτοχος του μεγαλύτερου θησαυρού του κόσμου! Ένιωθα ότι η ευτυχία μου δε χωρούσε μέσα μου κι η καρδιά μου θα έσκαγε! Πλέον κάθε φορά όταν τον βλέπω, όταν είμαι δίπλα του, όταν τον αγγίζω νιώθω η καρδιά μου να βγάζει φτερά και να  προσπαθεί να πετάξει βγαίνοντας απ' το στήθος μου!

Έτσι ήμουν και τώρα! Απ' το πρωΐ βρισκόμουν σε μια υπερδιέγερση! Είχα καιρό να τον δω από κοντά - μόνο τρεις μέρες- λόγω των πιεσμένων προγραμμάτων μας και δεν υπολογίζω βέβαια τις βιντεοκλήσεις που πλέον τις κάνουμε κάθε μέρα!

Είναι η πρώτη φορά που σαν SuperM παίρνουμε μέρος σε κάτι τέτοιο! Είχα λίγο άγχος, αλλά τουλάχιστον δεν ήμουν μόνος. Αν ήταν δίπλα μου ο Κάι, δε φοβόμουν τίποτα, εκτός από την ήττα στο παιχνίδι με την τιμωρία που θ' ακολουθούσε για τον χαμένο!...

- Φτάσαμε παιδιά! Κατεβαίνουμε!

Φώναξε ο Μπεκ!

Τώρα που θα ήμασταν σε κόσμο και μάλιστα σε φαν, που τα κανάλια θα μας παίρνουν και θα είμαστε στο κέντρο της δημοσιότητας, θα έπρεπε να είμαστε πιο προσεκτικοί! Το καλό με τα γκρουπ είναι ότι υπάρχει μεγάλη διάχυση ανάμεσα στα μέλη κι αυτό έδινε σε μένα και στον Κάι μια ανάσα. Φοβάμαι όμως ότι ένα αμήχανο βλέμμα, ένα κοκκίνισμα, θα είναι αρκετά για ν' αρχίσουν τα σχόλια και οι ψίθυροι! Σαν αρχηγός των NCT έχω μάθει να σκέφτομαι δέκα βήματα μπροστά και να μην κάνω του κεφαλιού μου, γιατί σκέφτομαι πάντα τον αντίκτυπο του γκρουπ μου στον έξω κόσμο, στους φαν και στα μίντια. Έτσι και τώρα πάτησα τον διακόπτη και πρόσεχα περισσότερο τη συμπεριφορά μου. Ήμουν πιο σοβαρός, πιο συγκρατημένος και πιο τυπικός!

Ο Κάι πήγε να μου χαμογελάσει καθώς προχωρούσαμε, μα εγώ απλά του ένευσα συγκρατημένα! Είδα ότι με κοίταξε περίεργα και τον είδα να σοβαρεύει λίγο κι αυτός.

Αγχώθηκα. Ήλπιζα να μην το έπαιρνε στραβά και να καταλάβαινε. Τώρα δεν είχα και την πολυτέλεια να του εξηγήσω γιατί ήδη προχωρούσαμε στη σκηνή! Ήμουν ο τελευταίος στη σειρά και δεξιά μου ήταν ο Κάι! Οι καρέκλες μας ήταν αντικριστά στο κοινό όπου κάθονταν οι φαν μας και τσίριζαν κυριολεκτικά όταν ανεβήκαμε στη σκηνή! Τα φλας μας τύφλωναν. Σύντομα όμως το συνηθίσαμε!

Now hush! (Ολοκληρωμένη)Where stories live. Discover now