CHAPTER4 EUPAA: NO TITLE

3 1 0
                                    

NITICIA'S POV

"Niticia! Huyyy! Kanina ka pa tulala dyan. Iniisip mo parin ba itong school?" Pagtatanong ni Niana.

Agad naman akong nakatakas sa pagkakatulala.
By the way nandito kami ngayon sa library reading some books na ngayon ko lang din nakita and Saturday ngayon ilang araw narin ang nakalipas noong ipaliwanag nila sa akin ang university at kung anong uri ng tao sila.

"Err- Oo eh." I can't believe lang kase sa mga narinig ko mula sa kanila.

*FLASHBACK*
*OUR ROOM
"UY! Akala ko ba sasabihin niyo sa akin yung dapat sabihin. " maaga akong gumising kase di din naman ako makatulog because of curiosity.

Kanina ko pa sila pinipilit na sabihin sa akin pero they are busy like Niana doing her makeup session, while Claire still reading books, and Mitch fitting all clothes na nasa cabinet niya.
HELLO KANINA PA AKO DITO DI NILA AKO PINAPANSIN! AM I GHOST OR INVISIBLE?
"HEY GUYS BAKIT BA HINDI NIYO AKO KINAKAUSAP SABI NIYO NGAYON NIYO IPAPALIWANAG LAHAT." Sigaw ko na punong puno ng inis habang nakasimangot.

"Can you please stop shouting? We will gonna tell to you naman but we are busy. There is a lot of time for that." Niana

Ayaw ba niya ng nasigaw? Kung sinabi na nila kanina pa EDI sana Hindi ako nangungulit ngayon. Kasalanan ko pa?

"At isa pa. Second day of class ngayon kaya kailangan nating maging productive ." Claire.

Oo nga pala. Hindi ko na nga nalasap ang first day ko dito. Kaya ayokong sayangin itong second and rest of the day.

"But promise me na sasabihin niyo sakin." Saad ko habang nakataas ang kanang kamay na Parang namamanata.
Inaantay ko silang sumagot pero parang Hindi nila igagrab ang promise.
"Yes." They said in unison with matching hands up as a sign of promise.

Akala ko di na sila sasagot.
**
NIANA'S POV
After breakfast Dinala namin si Niticia sa garden alam naming mamamangha siya sa garden na ito.

because this is different. Butterflies are more colorful like a rainbow, plants and trees are different from the usual that she saw in other schools or places, and she will notice that this garden are creating fresh air.
Dito namin ipapaliwanag ang mystery ng university na ito. NARIRINDI NARIN KASE KAMI SA PANGUNGULIT NIYA.
We are here under the big tree.

" Bago namin sabihin sayo lahat. Let we ask this question" I said in low voice.

"Questions rather with 's'." Pahabol ni Claire.

"Anong meron ka? I mean what is your abilities ? Powers? At paano ka nakapasok dito?." Mitch asked.

Medyo parang nalito siya sa tanong o maaaring nahihirapan siya sumagot kitang kita kase sa expression niya .
"What do you mean? I don't have anything. I am just a normal person. And I am here because my parents enrolled me here. Because on my previous school I suffered bullying." Pagpapaliwanag niya habang nakakunot ang noo.
Nakapagtataka kung bakit siya pinapasok dito ng ganun ganun nalang. She is just a normal lady.

"Are you serious? Kung wala lang powers bakit ka pinayagan dito. Normals are not allowed here. We are all different. What makes you special?." Claire.

Claire is right. Normal hates us. Kaya they are not allowed here.

"I don't know. So it means kailangan ko nang umalis dito? I'm gonna go back to my room para mag impake. Aalis na ako." Mabilis niyang sabi.

Nababaliw na ba siya napakaimpossibleng makalabas siya sa EXOR univ. Ng ganun kadali.

"You can't do that. Hindi ganun kadali ang gusto mo pero I think there is something special about you kaya ka inallowed ni Dr. Precita." I said.

May point ako dun sa sinabi ko kase napaka strict ni Dr. Precita for accepting new students.

EXOR UNIVERSITY: Powers And Abilities (On Going)Where stories live. Discover now