Famous in love (tłumaczenie polskie)

Prolog

Posłuchaj.

Powiem, Ci, jak to jest być z nim. Jak mnie całuje. Jak dotyka mój policzek. Powiem Ci, co szepcze mi, zanim wyjdziemy na spotkanie z tym wrzeszczącym tłumem. Jak trzyma lekko mój mały palec, żeby kamery nas nie przyłapały na dotykaniu. Powiem Ci o naszych sygnałach. Jak jedno mrugnięcie oznacza, że wszystko jest w porządku; Jestem tutaj, i jak mrugnięcie dwa razy oznacza, nie odpowiadaj na to. Powiem Ci wszystko, ale musisz obiecać, że nigdy nie opiszesz tego ani nie powtórzysz. Musisz obiecać, że to będzie nasz sekret. Czasami, podczas wywiadu, łapie mnie intensywne pragnienie powiedzenia prawdy. Będziemy w trakcie rozmowy o mojej ulubionej marce dżinsów, czy czymś w tym rodzaju, a ja będę chciała osunąć się z krzesła na podłogę, usiąść ze skrzyżowanymi nogami i po prostu się rozsypać.

Taka jest moja natura. Zawsze byłam kimś, komu można było szybko zaufać. Powiedziałam Holly Anderson na pierwszym roku, że moja siostra jest w ciąży i do lunchu cała klasa wiedziała. Nie wiem, dlaczego spodziewałam się, że zachowa dla mnie tę tajemnicę, skoro nawet nie byłyśmy przyjaciółkami, ale coś we mnie zmuszone było ją wpuścić. Lubię wpuszczać ludzi. Dlatego jest to tak niedorzeczne, że jest to jedyną rzeczą, której absolutnie, zdecydowanie nie mogę już zrobić. Na te pytania już udzielono odpowiedzi. Dziennikarka stoi obok z podkładką do pisania, przesuwa palcami po dywanie i maniakalnie sprawdza zegarek, jakby wskazówka minutowa była powolnym dzieckiem, które próbuje się pospieszyć. ,,Siedem" – mówię, kiwając głową, ponieważ pracujemy z nimi nad kontraktem reklamowym. Przez ostatnie sześć miesięcy nie było mi wolno nosić dżinsów innej marki. ,,Ja też je lubię" – odpowiedziała {ankieterka.) Mruga do mnie, jakbyśmy miały razem coś wspólnego i nagle zdaje sobie sprawę, że zapomniałam jej imienia. Właściwie nie jestem pewna, czy kiedykolwiek się go nauczyłam. Jedyne imię, które miało znaczenie to moje. Wychodzimy i skręcam w róg, a on jest tam i idzie w moją stronę. Po obu stronach jest otoczony przez ludzi – Wyatt i Sandy oraz dwie dziewczyny, których nie rozpoznaję – ale widzi mnie, a nasze oczy na chwilę spotykają się. Nie mogę go dotknąć. A jedyne co chcę zrobić to podbiec do niego, aby objął mnie ramionami i zabrał mnie w miejsce, którego tutaj nie ma. Gdzieś gdzie jesteśmy tylko my i nic więcej nie ma znaczenia. Ale nie mogę zrobić tego, ponieważ nikt nie wie. Ani Wyatt ani Sandy, nawet Cassandra. Myślą, że jesteśmy tylko przyjaciółmi – że należę do kogoś innego. Nie wiedzą, że popełniłam ogromny błąd. Nie wiedzą, że jak August, wybrałam źle.