It Had to be You (Valdemar Series #2)

Kabanata 14

14 – Enemy

I woke up again with the voice of Nanay Josephine the next morning. I wanted to cry because I am still sleepy but she's so persistent and I cannot do anything but to wake up.

Habang bitbit ni nanay ang bag ko pababa ng hagdan ay tumakbo ako palapit kay mommy nang makita ko siyang na sa foyer. She's reading a magazine and drinking her tea.

"Mommy!"

She frowned and stared at me. Lumapit ako sa kaniya at yumakap. I kissed her cheek before giggling.

"Good morning, mommy.."

She raised her brow. "Why are you shouting? It's still early, Anastasia."

I pouted. Lumingon ako kay nanay na ngayon ay palabas na ng pinto. I smiled at mommy and kissed her cheek again.

"How's my hair today, mom?" I asked. "Nanay Josephine gave me a new scrunchie!"

Hinawakan ko ang buhok ko saka ipinakita iyon sa kaniya. Ibinaba niya ang teacup na hawak saka pinagmasdan iyon.

"It looks cheap." She said. "Sa bangketa lang naman ata iyan nabili, hija. I can buy you a new one!"

Umiling ako agad. Lumayo na ako nang kaonti para sumunod na kay nanay na ngayon ay na sa kotse na.

"No need, mom. Ito ang gusto ko." I smiled. "Alis na po ako. Babye!"

Umismid siya sa akin saka ibinalik ang tingin sa magazine. I ran to the car outside. Kung ano ang puwesto namin noon ay ganoon pa rin ngayon.

We arrived at school and we did the things we always do. Singing, dancing, writing, reading.. Ngayon ay hindi na ako nagbigay ng baon dahil ayos na kay Joanna ang kaniya. Kung hindi naman niya iyon gusto ay walang kaso sa akin. I will still give her mine.

Recess came and I stayed on the grass. Umalis lang muna saglit si nanay kaya naiwan kami ni Joanna. She's sitting on the bench while eating.

"Huwag ka na r'yan umupo, Asia! Nakakadiri ang lupa." Sita niya.

Hindi ko siya pinansin at umupo pa rin sa damuhan. Mga damo naman ang nauupuan ko at hindi lupa. Hindi marurumihan ang palda ko.

"Bahala ka. Babalik na ako sa room, ah?"

Nilingon ko siya saka tumango. I glanced at my watch. Nahihirapan man akong magbasa ng oras ay natututo naman ako. At hindi pa naman tapos ang break time.

I shifted my eyes to my side when someone sat there. I immediately smiled when I saw the boy I met yesterday. Agad kong nilunok ang hotdog sandwich ko para batiin siya.

"Hello, Ayden!" I waved my hand.

Tumingin lang siya sa akin at hinubad sa pagkakasuot ang bag niya. He opened it and took out the case he showed me yesterday.

I curiously looked at it. "Mayroon ka nang mga bago?"

Tumango siya sa akin saka binuksan ang case. I giggled when I saw pink and yellow erasers. It's disney princesses!

"I bought this with my yaya yesterday." He cooly said. "It's got girl faces, you see?"

Malawak akong ngumiti. I giggled and took one. It's Belle of beauty and the beast. Inamoy ko iyon at lalong natuwa nang mabango iyon. It also got a scent!

"Cool!" I exclaimed and took a pink one. "Where did you got this?"

"In a bookstore.." he simply said.

Tumango ako at pinagmasdan ang dalawa. I giggled again when I realized how tiny my hand was. The eraser almost occupied half of my palm!

"And where is that bookstore?" Mangha kong tanong. "I wanna buy mine!"