It Had to be You (Valdemar Series #2)

Kabanata 49

49 – Everything

"Kuya.."

Aziel tapped Ayden's shoulder when we got home. Kauuwi lang nina Elianna mula sa Cebu. Kami naman ni Ayden ay kagagaling lamang sa trabaho.

"Elianna."

I smiled at her and hugged her. Niyakap niya rin ako saka ngumiti. Bumalik sila para sa nalalapit naming kasal, balita ko rin na muling mag-aaral silang dalawa. Elianna didn't finish college. Si Aziel ay nakapagtapos ngunit mag-aaral siyang muli.

Binitiwan ni Ayden ang kamay ko saka sinundan ang kuya niya sa isang kuwarto. I sat down infront of Elianna. Pinagmasdan ko ang magagandang shells sa lamesa na ginagawa niyang bracelet.

"Is that your hobby?" I asked.

She showed a smile and shook her head. She really is beautiful. Kaya pala hindi nalimutan ni Aziel kahit na inakalang namatay na.

"No.. Ito ang hanap-buhay namin ng kaibigan ko sa Cebu noong wala pa akong maalala."

Tumango ako saka kinuha ang isa. "Nagbebenta kayo sa mga turista?"

She smiled and took one out of her pocket and held my hand. Pinadulas niya iyon sa kamay ko para isuot sa akin.

"Nagbebenta kami tuwing walang shift sa resort.."

"Iyong resort ni Aziel?"

"Oo.." she giggled. "Pero, hindi pa kaniya iyon noon."

I can't help but to be really amazed with their story. Iris Elianna Lopez was dead. Tatlong taon siyang patay sa paningin ng lahat puwera kay Aziel. Ngunit sa huli ay tama naman pala siya. His love is alive.

"Noong una mong nakita si Aziel sa Cebu, anong naramdaman mo?" Kuryoso kong tanong.

"Natakot ako.. Tinawag niya akong Elianna, e.." mahina siyang tumawa.

"And you didn't know you're Elianna."

"Sa isip ko, ako si Agape. Hindi ko kilala si Elianna, hindi ko rin kilala si Aziel."

I slowly nodded. It must've been so hard for them. Gaano kasakit kaya iyon kay Aziel na hindi na siya naaalala ng mahal niya?

"I just fell in love with him again.." she smiled. "Hindi ko siya naaalala bilang Aziel noon, pero minahal ko pa rin siya. Minahal ko siya ulit."

Umawang ang labi ko. So, it's true that the heart never forget? Na maaaring makalimot ang isip, ngunit ang puso ay hindi.

"Ikaw iyong kinuwento sa akin ni Ayden noong senior kami, hindi ba?"

Kumunot ang noo ko. "Ako?"

Tumango siya saka binitiwan ang taling hawak at ang shells. Umiling ako nang bahagya dahil parang hindi naman ako iyong sinasabi niya. It might be another girl.

"Hindi ata ako iyon, Elianna.." iling ko. "We were just bestfriends that time. Hindi pa–"

"That's it. Ikaw nga."

I frowned. Ayden and I weren't really a thing when we became seniors. Noong dulo, oo. Pero hindi pa noong umpisa.

"We weren't really close when we were in eleventh grade. Twelfth grade lamang noong sinimulan niya akong kausapin. He was talking about a girl.."

Kumabog nang malakas ang dibdib ko. Ayden did talk about me to her?

"Lagi niya akong tinatanong kung bakit mahirap ang magmahal ng isang taong hindi mo kapantay, at kung paano siya magiging karapat-dapat." She chuckled.