Hereath (BXB)

Chapter Fourteen

14 - Seiji.

"I will wash you, so stand up and follow me."

Iyan ang bigkas ni Seichi matapos n'yang kalasin ang tali sa kamay at paa ko, gayon din ang butt plug na naka-salpak sa butas ko.

Nanghihina akong tumingin kay Seichi na ngayon ay muling binabalik ang latigo at posas kung saan ito naka-sabit kanina at ang butt plug at parang pako naman na ipinasok sa pagkalalaki ko kanina ay itinapon n'ya sa trashbin na nasa gilid ng mga laruan n'ya.

"I-i c-cant stand u-up..." Bigkas ko ng subukan kong tumayo. Hindi ko magawang tumayo lalo na at bumibigay ang hita ko dahil ito ang napuruhan ng haplitin n'ya ako ng latigo.

Tumingin sa akin si Seichi ng makalapit na ito sa akin."Pilitin mong tumayo..." He said kaya napahinga ako ng at pilit na tumayo ngunit sad'yang nanghihina ang binti ko kaya kusa akong bumigay at napa-upo sa sahig.

Tagaktak ang pawis ko dahil sa pilit kong pagtayo. Napatingin ako sa binti ko kasabay niyon ang pag-singhal ni Seichi at agad akong hinila patayo dahilan para mapa-ngiwi ako.

Walang ka-ingat ingat ang pag-hawak n'ya sa braso ko at gayon din ang pagkaladkad nito sa akin patungo sa c.r.

Napa-daing ako at napahinga ng malalim ng marating na namin ang c.r at agad n'ya akong binalibag sa tabi ng bathtub.

"A-ah!" Agad kong nai-harang ang braso ko sa mukha ko ng itapat nito sa akin ang ulo ng shower at siniritan ang mukha ko pababa sa katawan ko hanggang sa pagkalalaki ko at sa butas ko.

Napapiksi ako ng tamaan ng tubig ang butas ko. May kakaiba iyong hapdi at kirot dahil na rin sa nangyari kanina.

"Just behave so i can wash you up." Ani n'ya at ibinaba muna ang shower bago kuhanin ang shampo na nasa gili at nilagyan n'ya ang buhok ko. Pagkatapos n'yang gawin iyon ay sunod naman n'yang nilinis ang katawan ko hanggang sa matapos s'yang linisan ako.

————

"T-thanks..." Nauutal kong pasasalamat kay Seichi ng malagyan na ako nito ng damit pero tiningnan lang ako nito ng walang emosyon.

"Don't be, because after this day you will continue your work, got it?" Ani n'ya ng walang emosyon kaya tumango na lamang ako at napa-yuko.

Kahit naman ginawan n'ya ako ng masama kanina ay nag-pasalamat pa rin ako dahil hindi n'ya ako pinabayaang naka-hubad lamang.

"Aalis ako, babalik ako mamaya at dito ka na lang matulog." Aniya kaya tumango na lamang ako ng tahimik.

"Pipi ka ba?!" Napapikit ako sa biglaang pag-sigaw ni Seichi. Hindi ko alam kung anong problema n'ya pero sa tingin ko ayaw n'yang hindi s'ya sinasagot.

"H-hindi."Sagot ko.

"Then why don't you answer?"

"P-pa-asens'ya." Nakayuko ko pa ring saad kaya narinig ko ang pag-singhal nito at maya maya lamang ay hindi ko na naramdaman ang presensya nito kaya napa-tunghay ako at nailibot ang tingin sa paligid. Napansin kong naka-alis na si Seichi at hindi ko talaga alam kung sana ito dumadaan para pumasok o umalis.

Bumuntong hininga ako at napa-higa na lamang sa kama. Parang kanina lamang ay sobrang tahimik ng buhay ko. Teka kanina nga ba? Napailing ako. Hindi ko talaga alam kung gabi na ba o umaga.

Tahimik lamang akong naka-tingin sa may ceiling ng may biglang mag-salita sa paanan ng kama.

"Kambal? Kambal? Kuya Seichi nandito ka ba?"

Napa-balikwas ako ng bangon at napatingin kung saan nanggaling ang tinig na iyon at hindi maiwasang manlaki ng mata ko ng mamukhaan ko ang mukha ng taong iyon.

"S-seiji?" Naibulaslas ko na lamang kaya napatingin ito sa akin at nanlaki ang mata.

"Alex?" Tanong nito kaya tumango ako dahilan para agad itong tumungo sa akin.

"A-alex? Anong nangyari sa'yo?" Nagkukumahog na tanong n'ya kaya nag-simulang tumulo ang luha ko at agad s'yang niyakap. Kahit pa sabihing sandali ko lamang s'yang nakilala ay agad ko s'yang itinuring na mabuting kaibigan.

"S-seiji..." Hindi ko alam ang sasabihin ko kaya halos pangalan na lamang n'ya ang nasabi ko.

"Shit! Ano bang nangyari sa'yo?" Tanong nito at humiwalay ng yakap sa akin at ng mapatingin ito sa katawan ko ay bigla na lamang itong napatakip sa bibig n'ya.

"Fuck! S-si, si kambal ba ang may gawa nito?" Muling tanong n'ya at pinapasadahan ng hawak ang mga latay ko sa hita gayon din ang pasa ko sa braso dahil sa laging mahigpit na hawak ni Seichi.

"Alex, mag-salita ka naman. Si kambal ba ang may gawa nito?!" Tumango ako dito at pinahid ang luha sa mata ko.

"Shit! Kaya pala noong isang araw ka nawawala ay dahil nandito ka at tinatago ni kambal." Ani Seiji at bumuntong hininga pa ito na parang napeperwisyo, habang ako naman ay mas lalo pang napa-yuko. Kung ganoon ay noong isang araw pa ako nawawala? Kung ganoon pala ay kulang kulang na ang tulog ko.

"Sabihin mo sa akin alex, bakit ka dito dinala ni kambal?" Tanong nito at nangungumbinsi pa ang boses nito na parang gusto n'yang sabihin ko sa kanya ang lahat kaya bumuntong hininga ako at tumingin sa mata ni Seiji na may halong pag-aalala.

At kinwento ko kay Seiji ang lahat kung bakit nga ba ako nandito. Mula sa pag-dala sa akin ni Seichi dito at pagkulong sa akin patungo sa pagiging personal writer ko para rito, ang pakikipag-talik nito sa lalaki tapos ang pag-palpak ko at ang pag-molest'ya nito sa aking katawan.

Napayuko ako at narinig ko naman ang mahihinang hikbi ni Seiji. "Pasens'ya na sa ginawa sa'yo ni Kambal. Hindi ko alam na aabot hanggang dito ang pagka-obsess n'ya." Anito kaya napatingin ako dito habang nagtataka.

"Obsess? Saan?" Naguguluhang tanong ko kaya tumingin ito sa akin at pinahid ang luha n'ya.

"Mas'yado kasi s'yang na-obsess sa mga aklat na may mga mahahalay na tema at ang masaklap pa dito ay parehas lalaki ang gusto n'ya, nadala siguro s'ya ng emosyon n'ya ng malaman n'yang isa kang manunulat at ng mga lalaki sa lalaki pa, iyon ang gusto n'ya." Paliwanag n'ya dahilan para mapahinga ako ng malalim at napa-kuyom ang kamao ko.

"Pasens'ya kana talaga, Alex." Pahinging tawad nito kaya napailing ako. "S-seiji, p'wede b-bang tulungan mo akong makatakas dito?"

"N-naku!" Parang nabigla ito sa sinabi ko kaya napatayo ito at napahawak sa ulo n'ya.

"H-hindi ko alam kung paano kita maitatakas gayong baka malaman ito ni kambal at mag-wala s'ya." Tila nahihirapang bigkas ni Seiji kaya lumunok ako at kahit masakit ang tuhod at mga binti ko ay lumuhod ako sa harapan n'ya at mahigpit na hinawakan ang kamay n'ya.

"P-please, please Seiji. Hindi ko kayang tumagal dito dahil baka mamatay ako ng maaga. Pakiusap, tulungan mo ako." Pagmamakaawa ko sa kan'ya at halos halikan ko na ang kamay nito.

"Shit! Tumayo ka d'yan Alex. Oo na, itatakas kita dito kahit pa ang kapalit nito ay ang tiyak na pag-sabog ng buong mansyon." Anito at inalalayan ako patayo dahilan para matuwa ako at agad na niyakap si Seiji.

"M-maraming salamat talaga." Umiiyak na pasasalamat ko dito ngunit tinapik n'ya lamang ako sa braso at inalalayan para makalakad pero hindi pa man kami nakaka-rating sa pinto ay bigla iyong marahas na bumukas at pumasok doon ang pawisang si Seichi.

"Where do you think you're going?!"