Ringlerin Altın Kızı

o n a l t ı

Başım çok kötü ağrıyordu özellikle de bacağım ağrıyordu en son ne yaptım ki de bu kadar bacağım ağrıyor hiç bir sey hatırlamıyorum ya.

"Hadi kalk kızım cenazeye gitmemiz gerek"

Ne cenazesiydi bu ve sabahın köründe daha güneş bile çıkmamıştı.

"Ne cenazesi bu baba"
"Kızım hadi gel"
Benim cevap vermemi bile beklemeden çıkıp gitmişti üstüne üstlük kapıyı da çarpıp çıkmıştı babam böyle bir insan değildi.

Yavaşça kalkıp üstümü giyindim makyaj masamın önüne geçip hafif bir makyaj yaptım hiç makyaj yapmayan insandım.
Telefonumu alıp biraz instagramda gezindim.



YusfAkçy: Ben ona güldüm o ise başkasına.
(Yorumlar kapalı)



ArdaY:Günaydın pek mutlu olamasam da.

Ardanıntsrt:@ArdaY neden bebeğim¿

CerenAr:Sıkıldım ne zaman geliyorsun?
ArdaY: @CerenAr hiç bir zaman

AsırPst: aşağıya in aşağıya yemek hazırladık sen hala fotoğraf çekme peşindesin.
ArdaY: @AsırPst aman be geliyorum.

Çok iyi bir arkadaş ortamına sahiptim seviyordum onları ailemden karşı pek sevgi alamasam da, onlarla sevgi diye yazılan şeyin farkına varıyordum kalbimi dolduruyorlardı hepsi çok iyi bir arkadaştı.

****

"hadi kızım seni mi bekleyeceğiz" babam aşağıdan bana bağırıyordu ben tamamen herşeyi unutmuştum hemen kalkıp ceketimi kaptığım gibi aşağıya indim, kapıyı kapatıp arabaya bindim. Arabaya baktığımda bir kişi eksikti, annem buradaydı, ablam buradaydı, babam da.
"Kaan nerede?"
Kimse cevap vermemişti hatta yüzlerini bile bana dönmemişlerdi
"Birinizden cevap bekliyorum?"
Ilk önce ablamın koluna dokundum dokunduğum gibi yeri boylaması -bu en uygun tanım olmalı- sertçe dokunmamıştım bile.
"Anne baba, ablam iyi mi neyi var"
Yine kimseden ses çıkmamıştı kendi işimi kendim yapmalıydım yavaşça kolundan tutarak kaldırdım yüzüne baktığımda sinirliydi gözlerinde ise kin vardı neyin kiniydi bu.
"Yeterince bize yük oldun şimdi sen kurtulacağız ve ömür boyu mutlu bir şekilde yaşayacağız"
Tek kaşımı kaldırarak baktım ne demek istiyordu "ne demek istiyors-"
Daha sözümü tamamlayamadan tam karnıma sokulan bir bıçak ile kalakaldım çok acıyordu, yanıyordu ama bu yanmayı karnımda değil kalbimde hissediyordum neden böyle bir şey yapmıştı ki neden?.
Ben kanayan yerlerimi durdurmaya çalışırken onlar gülüyordu cidden komik miydi? Değildi! Ben burada ölmek üzereyim kendileri hala gülüyor mu ne olursa olsun onların kızıyım onun kardeşiyim ceketimi direk karnıma bastırdım ama hala acıyordu bıçak hala karnımda duruyordu ve bu beni daha çok üzüyordu ağlamaya başladım hemde bağıra bağıra sinirlendim bağırdım çağırdım ama nafile kimse duymuyordu.

"Ece iyi misin? ECE!"
Biri yüzüme tokat atıyordu ve bir yandan sarsıyordu karnım hala acıyordu o his hala vardı hem karnımda hem kalbimde.

Gözlerimi hafif araladığımda karşımdaki Okan'dı baya korkmuş bir hali vardı
"Onlar nerede?"
"Kim onlar?"
"Annem ile babam"
Şaşırırcasına bana baktı ağzı 'o' şeklini almıştı bile kaşlarını kaldırıp ağzını oynattı ama geri kapattı.
Karnım, karnıma bakmalıydım hemen tişörtümü göğsüme kadar çektim ve karnıma baktım sadece kızarmıştı hemde baya kızarmıştı.
"Kaç aydır komadayım ben? "
Okan bu sefer gülerek karşıladı beni, yanıma oturdu ve elimi tuttu "ne koması Ece altı üstü 25 dakika" hala sırıtıyordu.
"Ama ben karnımdan vuruldum, bıçak, bıçak soktular bana"
"Ece rüya görmüş olmalısın 25 dakikadır yanından bile ayrılmadım"
Karnımı göstererek "e o zaman neden kızardı"
"Maçta yere düştün o sırada sana hızlı ve sert bir tekme attı onun içindir"
A

nladım dercesine kafamı salladım ve kafamı yastığa gömdüm biraz uyumak istiyordum başım zaten çatlayacak gibiydi, karnıma yediğim tekme ile de çok yorgun hissediyordum.

Yazardan

Derin bir uykuydu bu bir daha hiç uyanmak istemiyordu ailesinden gördüğü aslında göremediği şefkati dışarıya yansıtamadı hiç bir zaman olmadı bu şey aynı bir şarkı gibiydi acısı olmayan bir insan acılı bir şarkı yazamazdı.

Okan, Ece uyuyana kadar onu bekledi uyuduğu an arkasına döndü hızla kapıyı çarpıp çıktı.
Merdivenlerden ikişer ikişer iniyordu burası kendi yeri olduğu için avucunun içi gibi biliyordu 13 yılı burada geçmişti sonuçta. Hızlıca bir kapıyı açıp içeriye girdi ve herkese bağırmaya başladı "o kız için ben her şeyimi verdim aptallar bir maç sırasında ölmesi için değil" diğer herkes ona şaşkın şaşkın baktı, o bu durumdan memnundu insanlara kızmak onlar ile uğraşmak hatta duyguları ile oynamak ona büyük bir zevk veriyordu ama belli etmeyen bir insandı herkes de onu iyi sanıyordu.
.
.
İnsanlar yaratılmış kısım, kısımdır,
Kimi iyidir, iyilik yapar öyle anılır,
Kimi kötü, kötülük yapar öyle anılır,
Yada iyi gibi görünüp kötü olanlar
Öyle veya böyle hayat yaşanır...