Bir anda fısıldaşmalar arttığında, Efsun arkasına doğru döndü ve sarı spotların yanan ışıkları altında hayal gördüğünü düşündü. Evet kesinlikle hayal görüyordu.Bu karşısında gördüğü adam o değildi. O olamazdı...
Gözlerini kırpıştırarak derin bir ne...
TATLI BİR HEYECAN VAR TABİ Kİ. UMARIM BEĞENİRSİNİZ, BEĞENMEZSENİZDE ÖNEMLİ DEĞİL CANINIZ SAĞOLSUN.
BÖLÜM SONU YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. GÖRÜŞMEK ÜZERE☺️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Karakterler görsellik olsun diyedir. Hayalinizde nasılsa öyle olsun☺️
MEHLİKÂ
1.BÖLÜM
Bir anda fısıldaşmalar arttığında, Efsun arkasına doğru döndü ve sarı spotların yanan ışıkları altında hayal gördüğünü düşündü. Evet kesinlikle hayal görüyordu. Bu karşısında gördüğü adam o değildi. O olamazdı...
Gözlerini kırpıştırarak derin bir nefes aldığında, Emir'in gözleri bir şeyler arıyormuş gibi etrafta geziyordu. Ve işte tam o anda göz göze geldiler. O an sanki, başka kimse ama kimse yoktu orada.İkisinden başka kimse ama kimse yoktu. Emir'in gözlerine baktığı an, onun gözlerinin en derinine baktığı o an sanki dünya durdu. En baştan bu yana, tanıştıkları andan bu yana yaşadıkları her şey ama her şey gözlerinin önünden geçerken, gözüne batan yaşlar usul usul süzülmeye başladı. Bu gerçek değildi, bu gerçek olamazdı. Sanki ayaklarının altından yer kayıp gidiyordu, sanki bir anda dünyası tersine dönmüş gibiydi Efsun'un.
AYLAR ÖNCE
Güneş, büyük beyaz bulutların arasından, yeni ıslanmış olan toprağı ısıtmak için kendini gösteriyordu. Toprak, nefis bir şekilde kokusunu etrafa yayarken, ağaçların yaprakları rüzgar esintiyle savruluyordu.
Ağaçlar, birbiriyla sırayla dallarını eğip bükülürken, genç kız düşünceli bir şekilde yeşil, yumuşak çimenlere oturmuş yaşamıyla ilgili bazı durumları sorguluyordu.
İçinden geldiği gibi yaşamak ne kadar da önemliydi öyle değil mi bu hayatta?Yapabildiğin her şeyin aslında sadece ve sadece istediğin için yapmak büyük lütuftu. Ne demişlerdi?Özgürlük her şeyi yapmak değil,istemediğin hiçbir şeyi yapmamaktır. İnsan istemediği hiçbir şeyi yapmadığında gerçekten kendisini bir kuş gibi hafif hissediyordu.
Şimdi elinde ki çiçekleri bahçede ki toprağın dibine dikerken, dudaklarında belirgin bir tebessümle hayatını düşünüyordu genç kız. Bu zamana kadar istediği her şeyi yapmıştı ve bu zamana kadar istemediği hiçbir şeyi yapmamıştı. Hayat, kendisine hiçbir zaman seçim hakkı sunmamıştı çünkü kendi seçimlerini her zaman yine kendisi yaratmıştı. Şimdi ara sıra düşünüyordu, iki şık arasında kalacağı bir gün gelse ne yapardı? O zaman nasıl bir karar verirdi ki?Çok zorlanacağı bir durum olsaydı, kalbini mi dinlerdi?Aklını mı?
