CHAPTER FIVE (YOU BELONG WITH ME)

97 19 0
                                    

Continue

Sa madilim na daan na aking tinatahak gayon din ang sobrang kaba at ang agos nang luha kong wala na atang ititigil pa. Ang mga alolong nang aso na naririnig ko ang nagbibigay kilabot sa aking buong katawan.

napahinto ako sa pagtakbo nang maramdamang nagkakasugat sugat na ang talampakan ko. sobrang hina nalang akong napaupo sa gitna nang kalsada, i don't know where i am. It's been three years since i saw how beautiful the outside world is. mismong kalangitan ay madilim, ni kahit isang bituin ay wala akong makita. pinahed ko ang luhang papatak na naman, i need to calm. wala na ako sa bahay kong sakaling atakehen ako nang sakit ay may gamot na panlunas. nababagay ba ako dito? I'm in nowhere with this darkenest Around with me. hindi ako pamilyar sa binaybay na daan basta ang gusto kolang naman ay makalayo sa kanila, makalayo sa kaniya.

Kahit nanghihina ay pinilit kong tumayo sadyang minamalas lang talaga at sumabay pa ang malakas na ulan. Sumasabay ang luha ko sa paglandas nang ulan sa aking mukha, habang nakayakap sa nilalamig na sarili ay pilit kong inaaninag ang daan baka sakaling may mahingian nang tulong. napaubo at may bumabara narin sa ilong ko, tiyak na lalagnatin ako.

"Help" pate lalamunan ko ay sumasakit narin.

napaluha ako sa isiping pinaparusahan ako nang kalangitan. i can't remember na gumawa ako nang kasamaan, I don't know what is wrong... all i know is, Ang malas kong tao. Ang sakit narin nang paa ko dahil ilang oras na akong palakad lakad at parang wala nang patutungohan. Isang malakas na kidlat sabay nang nag-aarburotong kalangitan ang nagpasigaw sakin

'i'm scared.. please someone help me!'

Humagolgol akong napatakep nang tenga. pate ang pag iyak ko ay may tuno na, Tuno nang natatakot at naghahanap nang kalinga. napaupo akong muli habang nakayuko at ang mga kamay ay pilit na tinatakpan ang tenga para hindi na marinig ang kulog at kidlat na siyang kinakatakutan ko

"Mommy... daddyy" i cried. I feel so helpless. wala na akong magulang meron man pero hindi ako itinuturing kaanak.

"Hey Miss?" nakarinig ako nang boses. hindi ako nag angat nang tingen dahil sa takot na baka masamang tao pa ang nasa harapan ko

"Are you-Oh shit!" Agad na may humawak sa magkabilang braso ko

"Lily!?" that voice. parang unti unting huminto ang oras pate narin ang pagsiplat ko sa taong nasa harapan ay tila bumabagal

"Fuck! It's you Lily" One thing i knew i'm in the car. nasa loob na ako nang isang sasakyan habang may jacket na nakapulopot sa katawan ngunit hito ako, nananatiling tulala at walang ulirat sa nangyari.

"Hey.. look at me Lily" isang kamay ang humawak sa mukha ko at pilit na pinapatingen sa direksiyon niya

"It's me, Aldrin" Nang makita ko ang mukha niya bigla akong napahagolgol. i cried like a child. Ang sakit nang nararamdaman ko, Parang kahit anong mang oras ay mawawalan ako ng ulirat.

"Aldrin." as i call hes name i immediatly huged him tight. I'm scared and hurt at the sametime mismong katawan ko ay nanginginig pa sa takot.

"It's ok now Lily. don't cry" He tap my back. comforting me like he used to. hinayaan ko nalang ang sariling umiyak, i want to fall sleep crying because i don't want to forget this Night, i won't forget how you hurt me the most Benjie.

Someone's POV

Habang pinapatahan nang binata ang dalagang pinagkaitan nang pagmamahal at kalinga ay hindi nito namalayang natutulog na pala nang mahimbing sa kaniyang bisig ang dalaga

"It's ok Now Lily. hindi na ito mauulit" hes serious Tone with a deep voice make's him looked that he never gonna let Lily hurt again.

Nagmaneho pauwi nang Village Escuever si Aldrin kong saan nakatayo ang kaniyang bahay. umuulan parin ngunit hindi niya iyon inalintana nang maramdamang nilalagnat ang dalaga bahagya pa itong napamura dahil sa init na naramdaman galing sa dalaga, basang basa at talaga namang nakakaawa ang dalaga kaya walang atubiling binuhat niya ito at sinulong ang malakas na ulan habang pilit na niyayakap ang dalaga nang sa gano'y hindi ito mabasa nang gaano

Agad namang pumasok sa loob nang bahay si Aldrin tsaka tinawag ang Nanny nitong si Josiphina o mas kilalang Nanny Ina na nagmadali namang lumabas sa kwarto dahil sa sigaw ni Aldrin

"Mahabagin! Anong nangyari Aldrin!" Tila nenerbyos na ani nang matanda

"Nanny, inaapoy siya nang lagnat. please do something" kita ang kaba at pag-aalala sa mukha nang binata habang nasa bisig niya ang dalaga na walang malay

"Hala ihiga mo siya at kumuha ka nang palangana" pate ang matanda ay natutuliro narin

agad agad naman nilang inasikaso si Lily na inaapoy na nang lagnat. napaiwas nang tingen si Aldrin nong makitang huhubadan nang matanda ang dalaga upang palitan nang damit

'fuck! Lily... you belong with me now. hindi na kita ibabalik sa kaniya, pangako'

------------

Ito na ba? Makakalaya naba talaga si Lily kay Benjie? I think........

PAIN IN MY HUSBAND HER POV ||COMPLETED✔||Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon