Continue
🥀🥀🥀
You know what's really Amazing About life?... When you are in Pain, You know how to Appreciate Little things that someone is doing for you.
Nakangiti ako habang nakahiga sa sariling kama. Masiyado ata akong na spoiled ni Grandpa Noong bata pa ako at pati dito sa sarili niyang bahay ay masirili akong pagmamay-ari. Nagpagulong gulong ako habang nakangiti then suddenly lahat iyon ay naglahu nong maisip kong.... Ang dali kong makalimot.
parang kahapon lang ay pinagtaksilan, pinalayas at umiyak ako idagdag pang nagkasakit ako dahil sa kaniya. napangiti ako nang mapait, sakit kona ata iyong makalimot nalang bigla, iyong tipong mas mahalaga sakin ang kasalukuyan kaysa sa tapos na mang yari. Mismong ako ay nagugulohan rin sa sarili, Wala akong pinag-kaiba sa baliw.
'Mabye I'm crazy'
tumayo ako sa kama at napatingen sa bintanang nasa kanan. lumapit ako doon at umupo sa may edge habang nakayakap sa dalawang paa, malaya kong napagmamasdan ang labas kong saan tanaw mula dito ang mga batang masayang naglalaru. Kong sana lang ay wala itong sakit ko siguro meron na akong Baby's ngayon. nawala ang pagmumuni muni ko nong may kumatok
"Pasok" Sigaw ko sa kumakatok. isang maid naman ang sumilip
"Señiorita Lily ipinapatawag po kayo ni Chairman" Ani nito sa mababang boses. Tumango ako at sinabeng baba ako pagkatapos magpalit nang damit
Pumunta ako sa closet upang pumili nang susuotin. nakakatawa pang isiping maganda ang pagkakalagay nito halatang walang nakielam. Pinagmasdan ko ang isang Puting Gown, Ito yong sinusuot ko kapag aattend nang kasal. hinimas ko ito habang ang mata ay bahid na lungkot
"ikaw nandito pa, samantalang yong mismong gown na ginamet ko...wala na" napabuntong hininga kong pinahed ang luhang pumatak. ito na naman kasi ako at iiyak na naman
'kong hindi lang niya sinunog sana may magandang ala-ala parin ako'
🥀🥀🥀
bumaba ako at pumunta sa sala kong saan nakakarinig ako nang pag-uusap.
"Dito lang muna si Lily.. kahit anong gawin mo, Gusto ko pang makasama ang Apo ko" napahinto ako sa paglalakad, ang munting ngiti sa labi ay biglang naglaho. unti unting umusbong ang kaba sa dibdib ko
"But Chairman. How about her Husband? ni hindi daw ito nag-paalam na aalis sa bahay nila-" natigilan ito nong makita ako. He's eyes is cold. walang emosyong makikita.
'Daddy'
Ang lake nang ipinayat ni Dad. May puting buhok narin ito sa ulo and i know he's stressed. Matagal na nong huli ko siyang makita, how i missed him kahit ni minsan ay hindi niya ako itinuring na Anak
"Oh Lily? Come here" bumaling ang tingen ko kay Grandpa na kumakaway sakin. pigil ang hiningang lumapit ako sa kanila tsaka umupo sa tabe ni Grandpa. Dito ko lang rin napansin na kasama pala ni Dad si Benjie
"Ano itong sinasabe nang Daddy mo na tinakasan moraw ang asawa mo Lily, is that truth?" napakurap ako sandali tsaka hindi nakaimik. My eyes met my dad eyes. He just stared at me like he want me to say the truth, or shoul is say 'just agreed with the lie'
"Y-yes Grandpa" pakiramdam ko ay gusto kong bumaloktot sa kinauupuan. I lied again. Totoo pala ang kasabihang Kapag matuto kang magsinungaling hindi mona iyon mapipigilan at uulit ulitin muna.
"And why is that so? unless Your husband is hurting you? Am i right lily?" Napaatras ang dila ko. I saw how benjie react, natatakot siya.
"Benjie won't do that chairman! Itong si Lily lang talaga ang problema" Napayuko ako. Im his Own flesh pero iba ang kinakampihan niya. Hindi niya ba talaga papakingan ang side ko? kelangan kobang mamatay muna bago siya maniwala? How ironic!
"Hindi niya ako sinasaktan Grandpa. M-matigas ang ulo ko kaya tumakas ako. ako ang may kasalanan" biglang tumulo ang luha ko. tumayo na ako habang nakayuko nang sa ganon ay hindi nila makita ang pagpatak nang luha ko
"Mauna na ako" i bow before i turn my back at them.
'bakit kilangan kong mag sinungaling? Bakit!'
Little white lies can be big, Even my self is fighting with it. how can i stop this!
🥀🥀🥀🥀
I'm in 30's year old pero daig ko pa ang Teenager kong umiyak. Siguro'y hinayaan ko ang sariling maging mahaina, Siguro'y ito lang ang magagawa ko sa halip na lumaban.
Pagod na ako. Naghihirap ang buong pagkatao ko, I feel so inocent and nothing to so with it. Nakakasawang umiyak, kulang nalang ay umiyak ako nang Dugo para sa gano'y may milagro.
napayakap ako sa sarili habang nakatanaw sa labas nang bintana. Umuulan, palagi nalang nakikisabay ang panahon sa emosyon ko. Mula sa labas ay kitang kita ko ang paglandas nang tubig sa glass window, Ang sinag nang Buwan na nagmistulang liwanag ko dito at kakampi. nakakalungkot lang isiping, Wala akong Inang gagabay sakin. hindi magkatulad ang storya sa realidad, Kong ang buhay ko naman ay gagawing kwento siguro'y gusto kong makaramdam nang kalinga nang isang Ina.
Inang hahaplos sa Buhok ko tuwing iiyak ako, Yong Tepong kakantahan ako kapag mamumungay ang mata at makakatulog sa retmo nang boses nito. Yong tepong, Hahawakan ang balikat ko habang malumanay na nakatingen sakin at sasabihen ang katagang
"Anak. Nandito lang si Mommy, Nandito lang ako palagi sa tabe mo"
lumandas ang luha ko pababa sa pisnge ko. Tuwing maiisip kong wala ako na meron ang iba, Pakiramdam ko ay naiiba ako at may kulang sa pagkatao ko. Its been 30 years since Mom died and its been 30 years since this pain never fade.
'Sa ganitong edad hinahanap ko parin ang kalinga nang isang Ina. sa ganitong edad, nangungulila parin ako sa kaniya'
🥀🥀🥀
---------
Basta ako wala nang Ama hehe. basta hindi relate sa buhay ko ang kwento ni Lily, Maybe yong walang ama ay oo at ang paghihirap at sakit medyo.... SANA ALL MAY PAPA!
Isa lang wish ko... yong humaba pa ang buhay ng Mama ko😊 gusto kong iparamdam sa kaniya iyong ginhawa hehe. PLEASE LEAVE A VOTE AND COMMENT!
BINABASA MO ANG
PAIN IN MY HUSBAND HER POV ||COMPLETED✔||
Short Story||COMPLETED✔|| Lily Cortez. A wife material lady, Pero sa Lalakeng Yaman lang ang gusto siya mapupunta. Her Dad is A Tycoon President pero dahil siya sinisisi nito sa pagpanaw nang kaniyang Ina ay hindi siya nito magawang mahalin bilang Anak She suf...
