𝙈𝙮 𝙎𝙩𝙚𝙥𝙗𝙧𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 (𝘚𝘦𝘶𝘯𝘨𝘱𝘺𝘰) [ 𝐄𝐝𝐢𝐭𝐞𝐝 ]

s i x t e e n [ 1 ]

Dongpyo's POV

Tahimik ang naging byahe namin papunta sa Special place ni hyung ang maririnig lang ay musika na nanggagaling sa radyo,

Alam kong masama ang loob ni Seungwoo hyung sa nakita niya kaya naman di kona siya muna kinakausap
tahimik ang naging buong byahe papunta sa tuktok maya maya ay nakarating nadin kami naunang bumaba si hyung dala dala ang beer na binili niya sumunod naman ako sa likod niya ramdam ko ang masamang aura na bumabalot kay hyung hindi niya din ako nililingon ilang minuto lang ay nakarating na kami sa tuktok at umupo kami sa bench na nakaharap sa magandang tanawin malamig ang simoy ng hangin dito tahimik lang kaming umupo doon narinig ko naman ang pagbukas ni Hyung ng isa sa mga canned beer na binili niya napatingin ako sa kanya at nag simula na siyang mag inom nagulat naman ako ng bigla niya sakin ioffer ang iniinom niya,

"Hyung di ako umiinom sorry" Paumanhin kong sabi kay hyung at medyo napatawa naman siya dahil naalala niya na kaka18 ko palang,

Maya maya ay naging seryoso ulit siya
"Dongpyo" Napatingin naman ako ng tawagin ni hyung ang pangalan ko,

"Hyung?" Tanong ko pablik,

"Have you ever fall inlove before?" Nagulat naman ako sa naging tanong niya,

"Hindi pa hyung eh,actually ayokong mahulog sa isang tao natatakot kasi ako sa nga pwedeng maging mangyari" seryoso kong tanong sa kanya ayoko kasing makaramdam ng sakit sa tingin ko hindi pako ready sa ganong bagay

"Pyo kapag nahulog ka sana sa tamang tao,yung di ka sasaktan yung papahalagahan ka kasi you are so fragile,sana wag kang magaya sakin na all of these years niloloko na pala ako" Pansin kong pumapatak na ang mga luha ni hyung this is the second time I saw him cry about something biruin mo sa matapang at sadista niyang ugali umiiyak den pala siya and hindi ko padin mapaniwalaan yon.

"Hyung alam mo hindi mo naman kasalanan na nag cheat siya eh kasi cheating is an option not an accident all you ever did was to love her kaya wala kang kasalanan don" Nagulat naman ako ng bigla akong yakapin ni hyung ramdam ko ang mga luha niya na pumapatak sa likod ko tinapik ko naman ang likod niya,

"Its okay to cry hyung ilabas molang lahat" Ilang minuto lang ay tumigil na siya sa pag iyak I still can't believe that the Seungwoo that I know can be this soft.

"Thankyou Pyo" And then he rubs my cheeks kaya naman biglang nag init ang mga pisngi ko,

"W-wala yun hyung we already promise right?" Tumango naman siya at nag pa tuloy siya sa paginom habang pinag mamasdan namin ang magandang tanawin,idk but I feel weird inside im happy and I hope this stay forever.

Makalipas ang ilang oras ay naisipan nanaming bumaba dahil medyo late naden baka pagalitan na kami ni Sir Han at ni mama buti nalang medyo hindi lasing si Seungwoo,ng makababa kami ay sumakay na agad kami sa kotse para makauwi,

｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆