Düştüm amansız dûnya çölüne,
Özümden koptum da bilemedim ben.
Ney gibi inledim canın yoluna,
Bir nefes alıp da veremedim ben.
İklimler hasretti, çileydi,gamdı;
Takatim kalmadı gülemedim ben.
Dövdükçe dövdüler yaman kavgaydı!
Bir nefes doğrulup ölemedim ben.
Sadık dost belledim ağyar olanı,
Bir kararda durup bulamadım ben.
Gözyaşı dökmeden aşık olanı,
Dûnya çölünde göremedim ben.
Gel Siyah gel! Dûnya vefasız!
Vefayı çok aradım bulamadım ben.
Dedikçe yargılandım hakim insafsız,
Bir adil olanı bulamadım ben !
~ Siyah ~
YOU ARE READING
Aşk Yolu
PoetryKalp ki sandık dolusu binbir ilan bir duvar Yedi iklim yol aldım tek çıkışlık bir bulvar Sırlanıp sükut etsek Gül kokulu sancısı Aşkı gerçek biliriz çoğaldı yalancısı!! Siyah
