Princesse Et Chaton 1

☯3.5☯

“Başardığımız zaman dünya asla aynı olmayacak.”

🌕

Odasına giren Kagami üstündekileri çıkartırken duyduğu melodi ile duraksadı. Bu kendi telefonunun sesiydi. Kimse de numarası yokken ve annesi de toplantıdayken onu kim arayabilirdi? Üzerine tişörtünü giyerken telefonu sustu. Kagami meraklı bir şekilde telefonunu eline aldığında aynı numaranın üç kez daha aradığını gördü. Geri arayacakken bir anda telefonu yeniden çaldı, bu sefer cevapladı.

"Merhaba Kagami."

Kagami kaşlarını çattı. "Kimsiniz acaba?"

"Ah kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Lila Rossi ve sana bir teklif sunmak için aradım."

Kagami'nin kaşları biraz daha çatıldı. Lila'yı duymuştu, yalan kızın tekiydi. Adrien'a asıldığı da olmuştu.

"Duymak istemiyorum." dedi Kagami, Lila hızlı davranarak yeniden konuştu. "Adrien ile ilgili."

Kagami bir an duraksadı ve hiçbir şey söylemedi. Lila fırsat kazandığını anlayarak gülümsedi. "Sen Adrien'ı istiyorsun ben ise Marinette'den intikam almak. Birlik olursa ikimizde mutlu olabiliriz."

Kagami Lila'nın söylediklerini dikkatle dinledi. Aslında direkt yüzüne kapatmak isterdi ancak terbiyesi buna el vermiyordu.

"Marinette benim arkadaşım. Ona böyle bir şey yapmam."

"Ama Adrien onu-"

"Hayır, son sözüm bu."

Ardından telefonu kapattı Kagami. Adrien'ı seviyordu ancak Marinette onun arkadaşıydı. Adrien'ın Marinette'i sevdiğini bile bile onu elde etmeye çalışmıştı ve başaramamıştı. Şimdi tek yapması gereken kenara çekilmesiydi.

Lila ise öfkeyle telefonunu duvara fırlattı. Gabriel Agreste son başarısızlığından sonra onu yanında istemediği söyleyerek yanından göndermişti. Artık Lila'ya ihtiyacı yoktu. En doğru bilgi kaynağı kendi evindeydi ve Marinette'e zarar verecek olduğunu söylemek her şeyi dökülmesini sağlıyordu. Lila Rossi sadece hırslı bir genç kızdı ve kendisi olmadan bir hiçti. Gabriel Agreste bunun verdiği rahatlık ile onu göndermekte hiçbir sakınca görmemişti.

Lila ise her ne kadar şu an öfkeli olsa da ne yapacağını gayet iyi biliyordu. Gabriel Agreste onun güç kaynağıydı, doğru ancak zekası ve minik piyonlar olarak gördüğü onca kişi hâlâ onunlaydı. Her şeyi halledecekti ancak zaman gerekiyordu. Sadece biraz zaman...

🌕

Plagg üzgünce piyano çalan sahibine baktı. Neler olduğunu biliyordu ve bu, onun gibi umursamaz bir kwamiyi bile üzüyordu. Gabriel Agreste'nin Lila Rossi ile odaya dalışı, her şeyi bildiğini söyleyişi, Marinette hakkında bütün her şeyi öğrenmek istemesi ve aralarında tartışma çıkınca ona zarar vermekle tehtid etmesi... Her şey o kadar gerçekti ki can yakıyordu.

Oysa başta her şey ne kadar güzeldi. Masalları andıran bir ilişkileri ve bitmek bitmeyen mutlulukları vardı. Adrien ağlamaya başladı. Sadece kimliği için endişelendiği zamanlar ne kadar güzeldi, şimdi Marinette'in güvenliği için endişelenirken tüm o yaşananlar bir oyun gibi geliyordu.

Eğer o gece biraz daha geç gitse Hawkmoth aşık olduğu kızı öldürecekti. Adrien o zaman ne yapardı? Her şey önemini kaybetmez miydi? Aldığı nefesin, yediği yemeğin, güldüğü anların ne özelliği kalırdı kalbi olmadıktan sonra?

Gözyaşlarını silip çalmayı bıraktı Adrien. Dayanamıyordu. Son kez bile olsa, onu görmeliydi. Marinette'i görmek zorundaydı.

"Plagg pençeler!"

Deri kıyafet bedenini kapladığı zaman daha fazla beklemeden oradan ayrıldı. Prenses'inin evine gitmek hiçbir zaman ona bu kadar zor gelmemişti. Kalbi acıyor, yutkunamıyordu. Yine de her şey onun iyi olması içindi. Kim bilebilirdi ki zarar görmesinden en çok korktuğunuz kişiye en çok zararı verenin siz olduğunu?

Kara Kedi daha fazla düşünmek istemedi. Sonra ileriden onu gördü. Tıpkı o geceki gibi düşünceli bir şekilde ve asık bir suratla terasının demirlerine yaslanmıştı. Ne düşünüyordu acaba? Neredeyse öleceğini mi? Yoksa Kara Kedi'yi mi? Belki de birkaç gün önce ki Adrien'ın itirafını...

Kara Kedi birkaç sıçrayışta Marinette'in yanına gitti. O da aynı o gecedeki gibi demirliklere oturdu. Beraber dolunayı izlerken Kara Kedi konuşmaya başladı.

"Özür dilerim..."

Marinette ona döndü. Diyecek bir şey bulamıyordu, düşünceleri çok fazlaydı ve o hangisi öncelikli bilmiyordu. Uğur Böceği olduğu artık biliniyor muydu? Hawkmoth o gece gerçekten kendisini öldürebilir miydi? Peki ya Lila? Kara Kedi neden kendisine öyle bakıyordu?

Kara Kedi kendisine sarıldığında Marinette de ona sarıldı. "Seni koruyamadığım için özür dilerim. Daha erken orada olmalıydım..."

"Seni suçlamıyorum."

"Seni hiç bırakmamalıydım..."

"Bunu bilemezdin."

"Sadece bir saniye ile seni hâlâ görebiliyorum..."

"Aptallık edip hepsini karşıma alan bendim."

"Bunu yapma!" diye bir anda bağırdı Kara Kedi ve geri çekildi. "Seni tehlikeye atan bendim ve bunu önemsemedim. Süper Kahramanla çıkıyorsun ve ben sana gerekli korumayı sağlayamadım. Beceriksizin tekiyim ve şimdi seni kaybediyordum! Bu ne demek biliyor musun?"

Marinette sessiz kaldı. Konunun nereye gittiğini anlamıştı ancak anlamak istemiyordu.

"Seni seviyorum ama seni korumaktan acizim!" diye bağırdı Kara Kedi ve dizleri üzerine çöktü. Tüm gücü tükenmiş gibiydi.

Marinette'in gözleri yaşardı. İlk kez onu sevdiğini söylemişti ve aynı gece kendisini terk mi edecekti?

"Aşk heyecan olmadıkça eğlenceli olmaz değil mi?" dedi ve burukça gülümsedi Marinette.

Gözlerindeki yaşlar dolunayın ışığıyla parıldıyordu. Kara Kedi'nin de gözleri doldu. Bir an ne diyeceğini bilemedi, ardından Marinette'nin yüzünü elleri arasına aldı.

"Fakat benim eğlenceyi değil senin güvenliğini düşünmem gerek Prenses."

Dudakları buluştuğunda ikisi de bunun veda busesi olduğunu biliyordu. Heyecan, tutku ve mutluluk yoktu; acı, hüzün ve ayrılık vardı. Gözyaşları dudaklarına doğru akıyor ve sanki kalplerini yakıyordu. Ayrıldıklarında Marinette hıçkırarak ağlamaya başladı. Kara Kedi de bu manzaraya daha fazla dayanamadı ve ona sarıldı. Biraz daha sakinleştiğinde Kara Kedi gitmişti.

Böylece dolunay iki ruhun birleşmesine ve ayrılmasına tanık oldu.

Final :')

Fakat unutmayın ki bir son asla bir son değildir.

İkinci kitap yarın çıkacak. Adı “Sous La Pleine Lune” olsun diye düşündüm. “Dolunayın Altında” olarak çevriliyor. Sizce nasıl? Öneri yaparsanız sevinirim çünkü bir türlü emin olamıyorum

Sizi severem 💙

Kediciğinprensesi💮