Arıza

Final

10 Yıl Sonra

"Günaydın dünyalar güzeli eşim." diyerek yanağımdan öpen Ayaz ile "Günaydın yakışıklım." dedim.

"Gerçekten yakışıklım mı dedin bana?" diye soran Ayaz ile "Yakışıklım ile arama girmeyebilir misin Ayaz?" dedim.

Ayaz anlamayarak arkasına bakınca arkasında duran beş yaşındaki oğlumuz Pamir koşarak yatağa çıktı.

"Günaydın anne." diyen Pamir ile "Günaydın annecim." dedim.

"Anne kardeşim ne zaman uyanacak?" diye soran Pamir ile "O senden küçük annecim. Güçlenmesi için daha fazla uyuması lazım." dedim.

O sırada Pınar'ın  sesi duyulmaya başladı. Pınar üç yaşındaki kızımızdı.

"Ben bakarım." diyerek Pınar'ı kucağına alan Ayaz ile gülümsedim.

Kapının alacaklı gibi çalmaya başlaması ile içimden küfür ettim.

Artık bir anneyim, çocuklarımın yanında küfür edip kötü örnek olamam.

"Hazal Teyzenler gelecekti. Kapıyı açmak ister misin?" diye sordum.

"Melisa da gelmiş midir?" diye soran Pamir ile Ayaz "Gelmiştir. Şimdi koş ve o kızı kap." dedi.

Melisa, Hazal ile Çınar'ın dört yaşındaki çocuklarıydı.

Pamir koşarak odadan çıkarken Ayaz'a "Çocuğa böyle şeyler deme." dedim.

"O da dinlemesin." diyen Ayaz ile "Bir gün Pınar evlenince seni görürüm." dedim.

"Kimse benim kızımı alamaz." diyen Ayaz ile "Emir kızına göz koydu çoktan." dedim.

Emir, Zeynep ile Mete'nin beş yaşındaki oğluydu.

"Kızımı vermem!" diyen Ayaz ile "Kesin öyle olur. " dedim ve gülerek yataktan kalktım.

Aşağı kata indiğimde herkesin burada olduğunu gördüm.

Beste, Hazal, Zeynep, Çınar, Mete, Ozan, annem, babam, Ayaz'ın annesi ve babası, Gizem ve Gizem'in sözlüsü.

İlk kez inadımı babamı dinlemek için kırdım ve buna hiç pişman olmadım.

Babamla eve döndüğümüz andan itibaren hayatım güzelleşti. Koskocaman bir ailem oldu.