သိပ္ေျဖာင့္တဲ့ CRUSH ၾကီးလည္း ေကြးရမည္ [ Completed]

Chapter (3)

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ႏွင္းဆီအနီေလးကိုကိုင္ကာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေနသည္ ။ ထိုသူကား ဟြမ္ယုေမ ပင္ ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ သူမကုိ တိတ္တခိုးခ်စ္ေနခဲ့သည္မွာ သံုးရက္ႀကီးမ်ားေတာင္႐ွိၿပီျဖစ္သည္ ။

ေျဖာင့္စင္းေနေသာ အနက္ေရာင္ဆံႏြယ္ေလးေတြက ေ႐ွာင္းက်န္႔ ရင္ကိုလႈပ္ခါေစသည္ ။ ဒီေန႔ေတာ့ သူဖြင့္ေျပာမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ကာ သူမကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္ ။

"ေ႐ွာင္းက်န္႔...ဟိုမွာ ယုေမ လာေနၿပီ"

ေဘးတြင္ရပ္ေနသည့္  က်ိဴးခ်န္က လက္ျဖင့္ပုတ္ကာ သတိေပးလာ၍ ေ႐ွာင္းက်န္႔ သူမကုိ တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ အက်ႌကိုဆြဲဆန္႔လိုက္သည္ ။ သူမ သူ႔အနားေရာက္ဖို႔နီးလာေလေလ သူ႔ႏွလံုးေတြခုန္လာေလေလ ။

"ယုေမ..."

နာမည္ေခၚကာ ေ႐ွ႕ကေနပိတ္ရပ္လိုက္သည့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေၾကာင့္ ဟြမ္ယုေမ ေျခလွမ္းမ်ားရပ္သြားသည္ ။

ေ႐ွာင္းက်န္႔ လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားသည့္ ႏွင္းဆီပန္းကုိ ယုေမ ထံ ကမ္းေပးလိုက္သည္ ။

"ငါ...နင့္ကို..."

"ကိုႀကီး !!!!!"

ခုနစ္သံခ်ီကာ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေျပးလာပါေသာ ဝမ္ရိေပၚ ။

ေ႐ွာင္းက်န္႔ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ရိေပၚကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ။

သာသနာဖ်က္ !

"ကိုႀကီး...ေမာလိုက္တာ "

ရိေပၚ မွာ ေဟာက္ရႊမ္း ရဲ႕ 'စီနီယာေ႐ွာင္း က ႏွင္းဆီပြင့္ကိုင္ၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ရည္းစားစကားေျပာမလို႔လားမသိဘူး' ဆိုတဲ့ စကားၾကားၾကားခ်င္း ေသးေပါက္ရင္းကေန ေျပးထြက္လာတာ အသက္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမ႐ွဴႏိုင္ ။

"မင္းကို...ဘယ္သူက ေျပးလာခုိင္းလို႔လဲ!"

"မေျပးလာရင္ အသဲကြဲေတာ့မွာေလ"

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ႏွင့္ ရိေပၚ ကိုၾကည့္ၿပီး ဟြမ္ယုေမ သည္သက္ျပင္းခ်ကာ ေ႐ွာင္ထြက္သြားသည္ ။

"ဟာ...ယုေမ...ယုေမ...ခဏေလး..."

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေအာ္ေခၚလိုက္ေသာ္လည္း ယုေမသည္ သူ႔ဘက္ကိုတစ္ခ်က္ေလးေတာင္ ျပန္လွည့္မၾကည့္လာခဲ့ေပ ။ အေနာက္ကေန ေျပးလိုက္ရေအာင္ကလည္း ေဘးက အဖ်က္ေကာင္က သူ႔လက္ကိုဆြဲထားျပန္သည္ ။ တျခားေက်ာင္းသူ ၊ ေက်ာင္းသားေတြက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ ။ သူ႔ဘဝမွာ တစ္ခါမွ ဒီလို image မပ်က္ဖူးေပ ။