Imperno (complete)

"Pag hihirap"

naalala ko noon,kasama ako nang ate ko kung saaman siya mang punta,  lahat ng masasayang araw namin  napalitan ng lungkot na bago si ate.

Unting unti siyang lumalayo sa'kin na tila ako ang dahilan nang kaniyang pag babago ang mga palitan namin nang diskurso ay tila nabalot ng kalungkutan, nanahimik ako nang hindi ko alam at mga iyak ni ate ang tanging tumatakbo sa aking isipan..

Oo, anim na taon palang ako noon nung binaboy na parang hayop si ate, hindi ko alam ang aking gagawin nung nakita ko ang pangyayari na nangyari sa kapatid ko.

Lumabas ang ita'y na parang mala demonyo ang ngiti sa'kin.

Ramdam ko ako na ang susunod dahil mga ngiti ni ita'y ganon sa ngiti niya kay ate, paramg bumabalot ng takot
sa'king pag katao..

Tuwing uuwi si ita'y, lagi akong nangtatago sa kanya sa maliit na butas ako'y sumisilip.

Ako ay nagulanta nang nasilayan ko ang aking ita'y na sumisinghot ng pulubura na nakalagay sa isang maliit na plastik, wala akong alam kung ano iyon pero takot ang naramdaman ko sa mga mata ni ita'y, dalangin ko sa may itaas na sana tulungan niya ako maka alis sa kadiliman kung ito.

Iniwan ako nang ate ko at ako ay nang-iisa mang-isang oras na ang nakalipas nung nangyari iyun.

Ang bata ko pa nun at takot ang naradamdaman ko,naalala ko na may kutsilyo ako dala-dala.

Kutselyo na kaya ako protektahan pero mali ako, labing-anim na taon ako noon.

Noong pumasok si itay sa banyo habang naliligo ako..

Akala ko kutselyo mangliligtas sakin mali ako maling mali ako.

Kahit ano sigaw sa isipan ko hindi ako maririning ng panginoon na tulungan ako mailigtas ako sa kamay ni itay pero wala dumating para lang tulungan ako hindi ko maiwasan maisip naasan pa yong panginoon para mailigtas ako sa kamay ni ita'y..

Nandidiri ako sa sarili ko kahit ano hugas sa katawan ko nandito parin ang dumi na ginawa ni ita' sa'kin.

Bawat minuto kahit sa pag tulog ko mga  iyak ang naririning ko kahit mga imahe ni ita'y parang pilekula  na pa ulit-ulit ng lalaro sa utak ko.

hulyo taon isang libot siyam na daan at siyam na put walo

parang ako alipin na sunod sunuran sa kanya at parang nakadena aking leeg na hindi maalis sa kinalalangyan ko at yong boses naririning ko na pa ulit ulit na parang ispada pumapatay sakin

Rining ko pang yapak nang paa ni ita'y at pang bukas nang pintuan nang kwardo ko, ramdam ko may pinaba siya nang kung ano gamit yon sa lamesa ko

limang minuto bago mawala yong yapak ng paa ni ita'y bago ko minulat yong mata ko at agad ko kinuha malaki kahot na padala ni ina'y napangiti ako dahil naalala niya parin kami kahit matagal na siya sa ibang lugar nang trabaho para samin, lalo ako napangiti nung na kita ko yong manga gusto ko gamit sa pasukan isang papel napasin ko sa maliit na manika naka siksik sa damit nang manika isa palang sulat na ginawa ni

minamahal ko bunso

ako ay nangungulila sa inyo manga yakap at ngiti ninyo ni marcana alam ko nangtatampo ang ate mo dahil wala na ako sulat natatanggap galing sa kanya patawarin ninyo ko anak dahil taon ko na ibibigay manga regalo gusto ninyo at gusto ko yakapin kayo ng mahingpin kapag ako dumating sa pilipinas tatlo taon nalang makaka uwi na ako mang ingat kayo diyan wag kayo pasaway sa ita'y ninyo