"Νικόλας" (#2 Σαντα Ροζα Τζουνιορ)

Κεφαλαιο 36.

36.
Ξενέρωμα.

«Ένα μπολ ποπ κορν για το αστέρι μου...»λέει και του δίνει ένα μπολ «και ένα μπολ για το αγόρι μου»συνεχίζει και μου δίνει και εμένα ένα.

Δεν παραπονιέμαι.

Πατάει play και η ταινία με τον Σρεκ συνεχίζει.
«Ποτέ τελειώνει;»
«Σε 40 λεπτά.Γιατι;»
«Μετά θα βγούμε καμία βόλτα;»ρωτάω ενώ τρώω μαζί.
«Το βράδυ;Όχι.Πρεπει να ταΐσω τον Μηνά και μετά να τον βάλω για ύπνο.»
«Μετά;Αφού κοιμηθεί;»ρωτάω.
«Νικόλα....έχω τον Μηνά»
«Αστον να κοιμηθεί και πάμε.Σιγα.»λέω.

Εκείνη κατεβάζει τα μούτρα της τώρα και σηκώνεται από τον κάναπε και πάει στην κουζίνα.Τι είπα;

Αφήνω τα ποπ κορν και παω και εγώ.
«Τι έγινε τώρα;»
«Αυτός ο λόγος ήταν που δεν ήθελα κανέναν στην ζωή μου.Κοιτα τι κανείς.Γκρινιζεις από τώρα...!»
«Απλά σκέφτηκα ότι αν τον αφήσεις για ύπνο δεν θα σε χρειαστεί μετά»
«Νικόλα κάθε φορά χρειάζεται κάποιον.Δεν μπορείς να τον αφήσεις μόνο.Αν δεν βρει κανέναν εδώ βγαίνει στον δρόμο και σε ψάχνει.Αν χτυπήσει το σταθερό και δεν το σηκώσει κανείς φωνάζει μέχρι να το κανείς.Δεν μπορεί να μείνει μόνος.Ειναι επικίνδυνο.»μου εξηγεί.

Δεν ξέρω πως έχουν τα πράγματα άρα δεν ξέρω και ότι γίνονται όλα αυτά.

«Καλά.Συγνωμη.Δεν το ήξερα.»λέω και εκείνη αναστενάζει.

«Απλά δεν θα έπρεπε να τα κανείς όλα μόνη σου.»προτείνω κάτι που της το έχω ξαναπεί.
«Βλέπεις κανέναν άλλον εδώ γύρω;»ρωτάει και μου δείχνει γύρω.

Όχι.Δεν βλέπω κανέναν.Και αυτό είναι το πρόβλημα.

«Καλα καλά...»λέω και την φέρνω πιο κοντά μου τώρα και βάζω τα χέρια μου στην μέση της.

«Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεσαι είμαι εγώ να λέω τέτοια...»λέω αφού σίγουρα τα ξέρει αυτά που θέλω να της πω.
«Απλά προσπαθώ οκ;Κάνω ότι καλύτερο μπορώ.»λέει σιγά και τώρα κατάλαβα ότι έκανα μαλακια.Μονο αυτή ξέρει τι έχει τραβήξει και πως ήταν η ζωή της μέχρι τώρα.

«Και αυτό είναι το παν.Να κανείς ότι καλύτερο μπορείς.»λέω και πλησιάσω και την φιλάω.Την έχω φιλήσει άπειρες φορές μόνο σήμερα.Τι έχω πάθει;Λες και είναι για χόρταση κάνω.

Την σηκώνω από τα ποδια και την ακουμπάω πάνω στο τραπέζι και βάζω το σωμα μου πάνω της χωρίς να σταματήσω το φιλί.
«Νικόλα...ο Μηνάς...»λέει ανάμεσα στα φιλια.
«Βλέπει τον Σρεκ τώρα.Δεν παθαίνει τίποτα.»λέω και βάζει τα χέρια της στο στήθος μου και εγώ τώρα ρίχνω πίσω τα μαλλιά της επειδή μπαίνουν μπροστά στο πρόσωπο της και με ενοχλούν.Μετα τα έβαλα στην μέση και μετά στα οπίσθια της και δεν πρόλαβα καλά καλά να ακούμπησω εκεί και ακούγεται ένας θόρυβος αρκετά μεγάλος από μέσα και πετάχτηκαμε και οι δυο πάνω.