The Promised Neverland PREFERENCJE! 🥀🏹 (Zakończone)

Uzupełnienie ~Emma🌻

🥀Jak się poznaliście? 🤫

Jesteś dzieckiem z Grace Field House, więc znacie się od zawsze

🤫Ile miał*ś lat w 2046?🏹

13

🤫Z jakiej farmy pochodzisz? 🍭

Grace Field House

🌸Z kim się najlepiej dogadujesz z dziewczyn? 👸🏼 (oprócz niej)

Gilda

⚽️Z kim z chłopców najlepiej się dogadujesz? 👦🏼

Norman

🥩Towarem jakiej jakości jesteś?🥀

Wysokiej

💙Wasza przyjaźń👫

Od dzieciaka razem się bawiliście. Zawsze była wasza czwórka: Emma, Ty, Norman i Ray.

Co cię w niej wkurza?😡

Czasami bywa zbyt lekkomyślna

Co ją wkurza w tobie? 👿

Nie potrafi rozszyfrować, co czujesz w danej chwili. Naprawdę to wszystko przez te twoje szalone huśtawki emocjonalne. 

❤️Co w niej uwielbiasz? (z wyglądu)😉

Jej policzki. Mogł*byś się nimi bawić cały czas. Są takie elastyczne i zabawne! :D

❤️Co w niej uwielbiasz? (z charakteru)🔥

Nie boi się gonić za tym, czego pragnie i w tym ją podziwiasz. Tobie czasami zdarzało się odpuszczać choć bardzo czegoś chciał*ś.

💝Co ona w tobie uwielbia?( z wyglądu)❣️

Twoje oczy. Lubi w nie patrzeć, ponieważ twierdzi, że one najczęściej w jakiś sposób zdradzają, co czujesz.

💕Co ona w tobie uwielbia? (z charakteru)💜

Twoją opiekuńczość. Często w twojej obecności czuje się niczym z rodzicem. Ale takim prawdziwym, który nigdy nie zdradziłaby swoich dzieci. 

💚Jak się do siebie zwracacie? (Jako przyjaciółmi)🧡

Ty: Emmuś

Ona: [T.I]

😈Kto was shippuje? 😦

Szczerze, to nikt. Naprawdę nikt się nie spodziewał waszej relacji, a tym bardziej Norman .

❤️Wyznanie uczuć 💕

Panowała cisza. Wszyscy spali, oprócz Emmy i ciebie, ale ty akurat ostatnie czego chciał*ś to było ujawnienie swojej obecności. W cieniu pomieszczenia obserwował*ś zmagania dziewczyny. Jeden wdech. Emma naciągnęła cięciwę łuku. Bam. Strzała w idealny sposób poszybowała w kierunku celu, lądując w samym jego środku. Zaczęł*ś bić brawo, czym zwrócił*ś na siebie jej uwagę. 

– O! To tylko ty – dziewczyna westchnęła z ulgą. – Przestraszył*ś mnie!

–  Wybacz –  zachichotał*ś pod nosem. – Naprawdę dobrze ci idzie! Jesteś niesamowita, Emmuś! 

Zbliżył*ś się do niej i pogłaskał*ś ją po głowie. 

– Naprawdę tak myślisz? W końcu muszę być silniejsza, aby ochronić nas wszystkich! – zawołała. 

– Tak, naprawdę tak myślę. A po kolejne, gdy ty będziesz chronić wszystkich, to kto ochroni ciebie? – zapytał*ś, marszcząc brwi. 

Był*ś niezmiernie dumn* z Emmy, ale jednocześnie obawy, strach i niepewność podążały za tobą krok w krok. Z każdą niebezpieczniejszą wyprawą, coraz bardziej zaczynał*ś się martwić i stresować. Co jeśli tym razem nie wróci? Co jeśli już nigdy więcej nie będziesz mogł* obserwować jej kolejnych zwycięstw. Emma była silna, ale wrogowie i ten nowy świat były stokroć silniejsze. Doskonale o tym wiedział*ś.