Runway Gay

Epilogue

This chapter is dedicated sa lahat ng masugid kong readers lalo na kay @RenelaAzodnem na tutok sa pagbabasa at pagvote thanks Ghorl. So, hi guys this your author I hope na magandahan kayo sa first story ko. Destroy the barriers for us to be free, read, write and empower.

Chance Pov.

Miss na miss na kita bakit ba kasi ngayon ka pa bumitaw paano na kaming mga nagmamahal sayo, hindi mo manlang ba ako naiisip, ngangayon pa nga lang ako nakakabawi sayo iniwan mo na ako.

Araw, araw mo nalang akong pinaiiyak. Bakit sa lahat ng tao ikaw pa ang kinuha nya, hindi ba nila alam na ngangayon nalang tayo nagkaayos bakit ikaw pa. Iyak lang ako ng iyak na parang tanga sa puntod nya miss na miss ko na sya. yung mga tawa nya at ngiti nya. 

Anak tama na yan alam kong napatawad ka na nya at alam ko na masaya na sya kung nasaan man sya at kung ako sayo I will be happy nalang. Lahat nalang ba ng problema sa mundo ako nalang lagi ang tampulan hindi lang naman ako ang tao dito ah marami din naman.

Pag-punta ko ng bahay iyak ng sanggol ang narinig ko yes hindi lang isa dalawang lalaki sila kambal. Nakita kong hindi na magkanda ugaga ang mga yaya nila sa pagpapatahan sa kanila kaya naman kinuha ko na silang dalawa at kinarga tumahan naman sila. 

Ang hirap pala kapag may dalawa kang anak na pumapasok pa at may dalawang baby pa. Hay buhay.Busy ako sa pagaayos ng mga papeles ng makatulog ako. Choose them over, me. Napanaginipan ko nanaman si Mine araw-araw na akong laging ganito. Tubig. 

Sabi ko naman kasi sayo na huwag kang magpapaka- OA sa trabahao yan tuloy pagod na pagod ka. Sabi nya kaya naman tumawa nalang ako sa kanya. I'm fine. Sabi ko sa kanya. Nadalaw mo na ba ang Papa sorry ha hindi na ako nakapunta sa papa ang kulit kasi ng dalawang bata eh ang kulit nila mana sayo.

 Yes, po patay na ang papa ko kaya naman ako ganoon nalang nalungkot kasi hindi po ganoon kaganda ang naging relasyon naming mag ama kaya naman nagsisisi ako. Mine, diba sabi ko naman sayo na huwag kanang mag isip ng kung ano-ano nandito naman kami ni na Tita. sabi ni Chris. Malalagpasan mo din lahat ng ito. Dagdag pa niya.

Chris Pov

Oh, ano akala nyo ako yung nategi no hahahahahahahaha. Masamang damo to. Di po biro lang po hindi pa pwede may mga anak pa ako baka maagang mawala sa katinuaan ang asawa ko kapag nangyari yun kaya naman thankful ako kay God kasi binigyan niya ako ng second chance para mabuhay. Opo second chance kasi nag fifty-fifty po ako na revive po naman ako pero same day namatay po ang ama ni Chance kaya naman parang siya nalang po ang nag give way sa akin.

Lagi nalang naiyak ang asawa ko awang-awa na talag ako sa kanya pero hindi naman niya nakaklimutan ang knayang responsibility as a father he stays strong for our children. At ako naman po nanatiling maganda at tumutulong sa kanya para maging malakas.