Chapter V

49 2 0
                                    

ARE you really a gay."

Tanong ko pa saka ibinuga ang usok ng sigarilyo.

"Tsk!why are you asking me."

"I just want to know if I am going to be a gay too."

"hahaha...your not going to be a gay vile unless you'll fall inlove with a man someday."

Napatango tango ako sa sinabi nito,sa katunayan di naman ako nakakaramdam ng affection sa kapwa ko lalaki kaya malabong maging bakla ako.Pero bakit ko hinayaan si Rancid na gawin yon sakin.Nah!maybe depressed lang ako kaya ko nagagawa ang mga bagay nato.

"How long have you been friends with my cousin."

"I don't think so,5 years or more than that."

"How is he doing."

"His fine,why don't you ask him personally."

"we're not close."

"Bakit naman,dapat nga magkasundo kayo kasi pareho kayong masungit."

Natatawang sagot ko saka humiga sa kama,umiikot nang paningin ko dahil sa epekto ng alak.

"san mo naman nakuha ang ideyang yan."

Rinig ko pang tanong nito bago ako nawalan ng ulirat dahil sa antok.

...

Nang magising ako nag iisa na naman ako sa silid,pasado alas quatro na din ayon sa malaking wall clock na glow in the dark pala.

Matapos makapag hilamos bumaba na ako para hanapin ito.Kung bakit ko siya hahanapin wala na akong ideya don basta sinusunod ko lang ang gusto ng isip ko,siguro dahil gusto ko ng makausap.

Nang makababa hinanap ko kaagad ito pero wala siya sa kahit saang sulok,siguro umalis ng bahay dahil napakatahimik na naman ng paligid.

Hanggang sa mapadpad ako sa likod bahay at nakita itong nakikipag usap sa isang medyo may katandaang lalaki.

"Kumusta ho kayo tatang."

Rinig kong tanong nito habang naka cross arms pa.

"Naku hijo mabuti naman ito nga lang di na maitatago ang katandaan."

Tugon ng matanda saka pagak na tumawa.

"Ganyan ho talaga ang buhay lahat naman ho tayo tumatanda."

Nangingiti ring sagot ni Rancid na ikinakamot ng matanda sa ulo nito.

"Siya nga pala kelan ka umuwi dito hijo."

"Noong nakaraang araw ho...at may pasalubong ako sa inyo kukunin ko na muna sa loob."

Agad akong tumakbo papasok ng bahay ng mag umpisang maglakad si Rancid papunta sa dereksyon ko.

Kahit wala akong balak manood ng tv dumeretso ako sa sala para paandarin ito dahil sa pagkataranta.

"Pinaghahanap ngayon ang anak ng isang sikat na negosyateng si Santi Castriel matapos raw itong nag layas sa kanilang Villa nito lamang nakaraang araw.

Kung ating matatandaan ilang linggo pa lamang ang nakararaan ng makapanayam natin ang negosyante kasama ang kaniyang may bahay na si Vallery Castriel ng inanunsyo ng mga ito ang tungkol sa magaganap na kasal ng kaniyang anak na si..."

Di ko na pinatapos pa ang napanood na balita at agad ko nang ini off ang television.

"ngayon alam ko na kung bakit tumakas ka sa inyo."

Napakislot ako ng marinig ang sinabi ni Rancid.

"bakit kung ikaw ang nasa lagay ko papakasalan mo ba ang taong di mo naman kilala."

Seryosong tanong ko habang mataman itong tinititigan.

"Ang kasal ay para sa mga taong nagmamahalan it was a lifetime deal kaya dapat pinagpaplanohan ito ng mabuti."

Napangiti ako sa sagot nito may sense din pala itong kausap paminsan minsan.

"Your right."

Pagsang ayon ko saka humilata sa sofa,na agad din namang napaupo ng hilahin nito ang garter ng shorts ko.

"What the hell are you doing."

I ask in annoyance.

"Sumama ka sakin ipapakilala kita sa caretaker dito."

Nakangising turan nito habang inilalapag sa maliit na mesa ang limang kahon na nakalagay sa mga supot.

Di mo naman kailangang hilahin ang garter ng short ko eh."

Bulyaw ko saka siya tinadyakan na sana'y di ko nalang ginawa dahil sinalo lamang nito ang paa ko.

"Ehh sa gusto kong hilahin ehh."

Tinitigan ko ito ng masama saka padabog na tumayo.

Binilisan ko ang paglakad para di ko ito makasabay.

"Ohhh hijo may kasama ka pala dito."

Nakangiting salubong ng matanda samin saka inilapag ang hawak na shovel.

"Oho si vile kaibigan ni ezra."

"Magandang hapon po sa inyo."

Magalang na bati ko sa matanda sa ito nginitian.

"Magandang hapon din anak."

"Heto po ang pasalubong ko sa inyo tatang ikumusta niyo nalang din po ako kina nana Amanda at kay niña."

Singit ni rancid saka iniabot sa matanda ang mga supot na dala nito.

"Ikaw talagang bata ka nag abala ka pa."

"Di naman ho kayo nakakaabala sakin."

Tumaas ang kilay ko ng biglang umakbay sakin si Rancid.Siguro normal lang ito sa iba pero sakin ba't parang ang awkward.

"Ohh siya patapos na rin itong ginagawa ko babalik nalang ako sa susunod na araw wag niyong kalimutang dumalaw sa bahay mga anak."

Matapos makapag paalam ni tatang Sid bumalik na kami sa loob ng bahay dahil medyo dumidilim na ang kalangitan,bumabadya na naman kasing pumatak ang ulan.

When love reach its horizonWhere stories live. Discover now