The Lost Kingdom of Faira

CHAPTER TWO

Pumasok na si Anatha sa trabaho, ngunit hindi ito nakihalubilo sa mga kaibigan niya gaya ng kanyang nakakasanayan. paulit ulit na bumabalik sa kanya ang bawat salitang binitawan ni Steven kagabi. kailangan niyang mag ingat totoo man ito hindi kailangan niyang makinig dito, kailangan niyang maging mailap.

her friends can sense that she's avoiding them because one of them spoke.

"Nath, iniiwasan mo ba kami?" tanong ni Eaya sakanya.

what should i say? think Anatha!

"Ah, hindi no. hindi lang maayos yung pakiramdam ko." She lied.

Crap! Anong klasing palusot yon Anatha?

namayani ng saglit ang katahimikan ng basagin ito ng boses ng isang lalaki.

"Good morning everyone" anang lalaki nilang kaibigan. Yes! saved! thank you Den!

kaagad namang lumingon silang apat sa kaibigan nilang kakarating pa lang.

"Hay nako Den, anong good sa morning e ang daming costumers oh. at ikaw, di ka na nga pumasok kahapon late ka pa! mag trabaho ka na nga" tugon ni Monica.

"Tinapos ko pa kase yung requirements na pinapagawa ng professor namin, may pasok pa nga ako mamayang gabi." paliwanag ng binata.

Den is a working student which Anata admires. napaka sipag niya sa pag-aaral at pag tatrabaho hos di na siya nag papahinga.

"Anatha baka matunaw si Den" sabi ng kaibigan niyang si Lucil na kaagad naman niyang kinakurap kurap.

kanina pa pala siya nakatitig dito.

She has a crush on him, she can't deny it. naattract siya sa kabaitan nito.

isa rin siya sa pina ka titiwalaan niya could it be him?

No!

Nagugulhan na siya, Thanks to Steven The Great!

gaya ng nakasanayan ay busy sila. pero di gaya ng nakasanayan niya'y di siya sumabay sa mga kaibigan ng sila'y kumain. lunch break na nya pero napag pasyahan na niyang mag pahinga na lamang at huwag na kumain. usually they all eat together but now? no she didn't want to be with her friends now. pero hindi dahil naniniwala siya na may taksil sa mga ito, gusto muna niyang mag isip.

sinisiraan lang ba ni Steven sa kaniya ang mga kaibigan niya para makumbinsi siya nito na bumalik sa Faira?

She just shake her head. lutang na lutang na siya kakaisip.

"Ayos ka lang ba?"sa kalagitnaan ng kaniyang pag-iisip ay natauhan siya ng biglang may nag salita sa likuran niya. lumingon siya at nakita niya ang may ari ng pamilyar na boses na iyon.

it was Den. naka upo ito sa likuran niya at hindi man lang niya nahalata? ganon na ba siya ka lutang?

Napatango lang siya.

"Alam kong hindi Nath hindi ka nga kumain e."

ahh this guy, napaka sweet niya her heart melted.

"Here, kumain ka" He gave her a sandwich and a soft drink. how sweet.

She look at Den could it be him?

No! Impossible.

"Tulala ka ata" di niya namalayang kanina pa pala naka titig sa kaniya ang binata.

"Sorry, may iniisip lang" matamlay niyang sagot sabay abot ng sadwich na at drink.

"Salamat ah"

"Halika doon tayo sa table"

sumunod siya rito at sabay silang umupo.

"Matamlay ka yata Nath" Den asked her