iyiki | kiribaku fanfic

5-sevmek

************************
aptal düşüncelerimin içinde boğuluyorum sanırım. Çünkü ilk defa nefes aldığımı hissedemiyorum. Ama hala yaşıyorum işte...

sınıfın kapısı aniden açıldı.

karşımda pert olmuş kızıl, o anlam yüklü gözleriyle bana bakıyordu.

yanıma yaklaştı

k: "özür dilerim!"

neden özür diliyor? hiçbir suçu olmadığı halde...

b: neden?

gözleri dolmuş bir biçimde cevap verdi:

k: eğer o gün sana çarpmamış olsaydım böyle hissetmezdin! nasıl hissettiğini anlıyorum çünkü bende hissediyorum! işte bu yüzden... ben özür dilerim. Üzülmeni istemiyorum...

***********************

hayatımda ilk defa biri beni düşünüyor. Ne kadar güzel bir şeymiş değer görmek, keşke diğerleri de bana değer verseymiş.

bir anda bana sarıldı kızıl kafa. normalde sinirlenirdim ama sanki ona sesimi yükseltsem bile canımdan can gidiyor... ben galiba onu seviyorum. Ve her an her saniye sarılsa da olur.

kızıl kafa omzuma gömdüğü kafasını çıkardı

bir süre gözlerimin içine baktı ve bir anda

öptü.

beni öpüyor mu?

beni öpüyor.

beni seviyor sanırım.

evet, seviyor.

***********************

1 SENE SONRA-
_____________

Artık beni tamamlayan biri var.

hayatım boyunca kimse benimle arkadaş olmak istemedi. Ben olsaydım bende istemezdim, sonuç olarak sinirli, aksi, kaba, egoist bir aptalın tekiyim. Ben ben olmasaydım, yüzüme bile bakmazdım.

Ama o, Kirishima Eijirou

Kendini benimle tamamladı.

Bana bir şans verdi ve

Birbirimizi tamamladık.

Teşekkürler Kızıl Kafa.

************************

telefonum çalıyor, boktan saçlı arıyor, YİNE NE UNUTTU ACABA?

b: ULAN Bİ KERE DE EVDEN ÇIKARKEN CÜZDANINI UNUTMA!

- pardon, kirishima nın nesi oluyorsunuz?

bu kirishima değildi. Bu kim? Kızılın telefonu bunda ne arıyor?

b: KIRISHIMA NERDE LAN?

-beyefendi, kirishima eijirou bir kaza geçirdi, durumu kritik.

************************

işte o an hayat durdu benim için

herşey koptu

her bir zerrem

her bir anım

her bir heyecanım

her bir duygum

bu cümle ile son buldu.