Imagine -Draco Malfoy-

~ T H R E E ~

"Hadi ama Lana. Artık affet beni. Sinirliydim ve sana patladım. Cidden özür dilerim."

"Şu an konuşmak istemiyorum. Gider misin?"

"Ya Lana nolur affet!"

Elimi "hoşçakal" der gibi salladın ve Daphne'nin yanına doğru ilerledim.

"Eee? Sonuç? Ne oldu?"

"Özür diledi. Kabul etmedim."

"Ne?! Neden?"

"Biliyorum, bende ağır konuştum. Ama o beni fazla üzdü."

"Saçmalıyorsun. Başka bi şey oldu mu?"

"Bana çiçek verdi ama kabul etmedim."

"Neden almadın diyeceğim de, almış kadar mutlusun bakıyorum? Bence sizin aranızda bir şey var ama neyse."

"Ne alaka?"

"Yani farkında mısın bilmiyorum ama söz konusu olan kişi Draco Malfoy. Kimseden özür dilemez. Onu geçtim, çiçek falan hiç almaz."

"Ay tamam Daphne yeter daraldım."

"Tamam, tamam. Peki ne yapacaksın? Özürünü de kabul etmedin."

"Biraz böyle devam edeceğim. Belki sonra ben özür dilerim."

Bunu söyledikten sonra ikimizde güldük. Gerçektende iyi arkadaş olmuştuk.

^Bir hafta sonra

"Lana yine ne oldu! Neden somurtmuş bi şekilde oturuyorsun?"

Kızlardan biri gelmişti. Cevap vermedim.

"Daphne, neler oluyor?"

"Draco süpürgeden düşmüş sanırım. Bu gerizekalı da yanına gidemediği için üzgün."

"Lana sen aptal mısın? Kavgalı olabilirsiniz ama arkadaşsınız."

~

"Hey! Lana neden ağlayacak gibisin? Neler oluyor?"

Draco sonunda uyanmıştı. Afedersiniz ama ödüm bokuma karıştı bi şey olacak diye.

"Bir şey yok. Tekrardan geçmiş olsun. Hadi gidelim Daphne."

"Geçmiş olsun."

Odadan ayrıldık. Rahatlamıştım.

^Ertesi gün

"Herkese selam! Öncelikle çok vaktim yok. Malum, okulun mikrofonundan konuşmak yasak. Her neyse. Lana lütfen bitki bilim dersinden sonra bahçede buluşabilir miyiz? Görüşürüz."

Draco'nun aptal olduğunu biliyordum. Ama bu kadar olduğunu yeni öğrendim. Salak, ceza alacak yine.

~

"Lana bi şey diyeceğim ama hemen sinirlenme." 

Daphne anlatacağı şeye ne zaman böyle başlasa, konu hemen sinirleneceğim bir şey olurdu.

"Ya sanki, ama bak sanki diyorum. Siz Draco ile birbirinizden mi hoşlanıyorsunuz?"

"Yine mi bu konu?"

"Evet ama bak! Yine geçiştiriyorsun. İtiraf et artık. Sende rahatla, bende."

"Aman tamam. Biraz ilgi duyuyor olabilirim.  Ama biraz. Abartılacak bi şey yok."

~

Bitki bilim dersinden sonra bahçeye çıktım. Draco'yu görüp yanına gittim. Aslına bakarsanız, onu biraz özlemiştim. Biraz.

"Lana gerçekten çok özür dilerim. Lütfen artık beni affet. İkimizde rahatlayalım. Lütfen." 

Arkasından yine bir kaç tane çiçek çıkarıp bana uzattı. Bu sefer onları aldım ve ona sarıldım. Romantiklik olsun diye değil. Söyleyecek bir şey bulamadığım için.

"Yani artık barıştığımıza göre rahat olabilirim, değil mi?"

"Tabi ki olabilirsin Draco."

Kolunu omzuma attı.

"Mesela bunu yapabilir miyim?"

Durdum ve hiç bir şey demedim. Sadece ona baktım. Kolunu indirmeye çalıştı. Elinden tutup, kolunu geri omzuma koydum.

"Böyle iyi."

-