Imagine -Draco Malfoy-

~ 𝚃 𝚆 𝙴 𝙻 𝚅 𝙴 ~

"Lana, gelebilir miyim?"

"Git burdan Draco!"

"Hiç kusura bakma geliyorum."

Burada olması aslında yasak. Nasıl yaptı bilmiyorum ama içeri girdi.

"Başını yastıktan kaldırır mısın Lana?"

"Lana konuşalım hadi."

Başımı yastıktan kaldırdım ve yatakta doğruldum. Gelip yanıma oturdu.

"Ne var? Ne konuşacağız?"

"Hermione sana anlatmadı sanırım."

"Neyi?"

"Rol yaptığımı."

"Ne?"

Bi süre bana olanları anlattı. Pansy ile barışma numarası yapmış. Bu şekilde sırrını falan öğreneceklermiş.

"Peki sen neden ağlıyordun Lana?"

"Sana ne?!"

"Hadi, hadi. Söyle. Ben senin en iyi dostun değil miyim?"

"Evet. En iyi dostumsun. Ama şu an söylemek istemiyorum."

"Tamam o zaman. Ben gideyim, sende biraz dinlenirsin."

"Dur! Gitme. Ya da git."

Sorar gözlerle bana baktı.

"Lana?"

"Draco?"

"Gideyim mi, gitmeyeyim mi?"

"Yani, sen bilirsin. Ben bi şey demedim."

Kalkıp gitti. İnanamıyorum.

Yatağımda oturup, bi süre boş boş duvara baktım. Arada kendi kendime Draco'ya güzel laflar ettim.

"Gerizekalı ya!"

Bir anda kapı açıldı.

"Gittiğime inandın mı cidden?"

Ulan Draco!

"Kapıdan çıkıp şizofren gibi bekleyeceğini düşünemediğim için özür dilerim."

"Bende onca küfür için teşekkür ederim."

...

"Duydun mu?"

"Maalesef."

Bi' süre ikimizde etrafa bakındık. Hiç konuşmadık.

"Cidden seni moralin bozukken tek bırakacağımı düşündün mü?"

"Yani ne bileyim? Bir anda gidince anlayamadım bende."

"Seni asla tek bırakmam."

Yanımda oturan, hem en iyi dostum; hem de hoşlandığım kişi olan çocuğa baktım. İçimden bir anda ona sarılmak geldi ve kendime engel olmadım. O da bana geri sarıldı.

"Aslında ağlamamın bir kaç sebebi var."

"Sormaya korkuyorum ama söylemek ister misin?"

"Bu sabah Profesör Dumbledore beni odasına çağırdı."

Gözlerim doldu.

"Lana, iyi misin? Ne oldu?"

"Annem ve babam..."

Ne diyeceğimi tahmin etmiş olmalı ki bana sıkıca sarıldı. Hiç bi şey demeden, sadece öyle durduk. Sadece sarılarak nasıl da iyi hissetmemi sağlıyordu?

"Daha iyi misin?"

"Ne kadar olursa."

Eliyle omuzlarımdan tuttu.

"Lana sen benim uzun süredir en iyi dostumsun. Seni herkesten çok seviyorum, inan bana. Ne olursa olsun hep yanında olacağım. Sen istesen de, istemesen de. Çünkü dana fazla değer veriyorum ve hep böyle olacak."

"İyi ki varsın Draco. Bende seni seviyorum ve çok değer veriyorum. Fazlasıyla. Hep senin yanında olacağım. İstesen de, istemesen de."

Bi kaç şey hakkında daha konuştuk. Şu an neyiz bilmiyorum ama ilk kez birbirimizi sevdiğimizi söylemiştik. Bu şekilde.

"Diğerlerine şaka mı yapsak? Kavga ettik diye."

Güldük.

"Neden olmasın?"

-