SUZZY
"Kharyl, take this na. You know, I just want to help you," Kira said and give Khary a few money. Nakangiting tinanggap naman ni Khary yun.
"She's right, Sis. Kahit na gusto ko din tumulong, walang badget, e." nakasimangot na sabi ni Marga.
"Here, this will help," sabi ko at kumuha ng kunting pera para ibigay sakanya.
"Salamat talaga, buti nalang 'di kayo plastic gaya ng iba."
"What's plastic? As in like a bottle of water?" sabi ni Marga at inartehan pa ang boses, inirapan lang siya ni Khary kaya natawa kami.
"Korni mo, Marga. Nga pala, kailangan ko na palang umalis," tumango naman sila.
"Yeah, kailangan ko pang mag-aral."
"Magsusulat pa ako,"
"Bibigay ko pa ito sa Mama ko. Para makakain na sila ng mga kapatid ko."
Kanya-kanyang rason namin kaya bumeso muna kami at nagpaalam na sa isa't isa.
"See you when I see you," sabay na sabi namin at tumawa.
Pagkatapos kong magpaalam ay umalis na ako. I need to go, may importante pa kasi akong gagawin.
Ilang minuto lang ay nakarating na ako sa lugar na gusto kong puntahan.
"Roses Garden."
Nakangiti akong pumasok habang dala-dala ang mga paint brush at artworks ko.
When I find a spot, umupo na ako at inayos ang mga gamit ko. Nagsimula akong mag paint ng mga roses at sinundan ng clouds.
This is my stress reliever. Everyone has their own stress reliever, and painting is one of that. Matagal na akong nagpapaint simula ng maguwi si Daddy ng paintbrush at illustration sa bahay. Namana ko din yung talento ko kay Mommy, she's known as one of the famous artist in the world and I want to be like her.
Masaya akong nagpapaint ng may biglang tumawag. I get my phone and saw my Daddy calling.
"Yes, Dad?" tanong ko at pinunas ang kamay sa noo ko. God, may paint pala yung hands ko!
Mabilis kong kinuha ang pocket mirror ko at tinignan ang face ko habang nasa tenga ko parin ang phone.
"Sweetie, where are you?" napangiti na lang ako sa sinabi ni Dad.
"I'm here at our garden, Dad." I said and trying to remove the paint on my face.
"No boys?" dahil sa gulat napapunas ko yung kamay kong may paint kaya mas lalong rumami. Aish timang nanaman, Suzzy.
"Dad?! Of course wala," sabi ko at tinignan ulit yung face ko na halos matakpan na ng paint ang mukha ko.
"Are you sure? Always remember that you're still my baby," tanong niya ulit. Napangiti nalang ako at tumango kahit hindi niya nakikita.
"Trust me, Dad." sabi ko at 'di na pinansin ang mga pintura sa mukha ko.
"Btw Dad, I have to go. I still have an important things to do." sabi ko kaya nagpaalam na siya.
