Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
⚔Chapter 57⚔ 🗡Escape🗡
••Aristia Rain POV••
"Take her to her room.." Utos nila makalipas ng ilan oras na pag experimento sakin at agad na nitong hinatak ang hinihigaan ko.
I felt tired and in pain all over my body na maski pag alog ng higaan ay masakit sa katawan ko..
Pagkapasok sakin sa kwarto ay iniwan nalang nila ako so I tried to relax myself for few hours at dahan dahang nag dilat ng mata at bumangon..
D*mn being electricuted sucks..
Days past almost weeks at mukhang nakalimutan na ata nila ko puntahan dito..
I stretched my body and got up from my bed like nothing happened at naglakad papuntang restroom and stared on my reflection.
Veins almost popping out and my eyes changed its color as I closed my eyes that i can easily trigger my blood thirst now unlike before that i need a reason and needed an intense emotions but now i can do it anytime i wanted to and i can sharpen all my senses multiple times than before and I can feel my strength surging..
Feeling ko tuloy magiging kasing lakas ko na si wonderwoman nito because of this undeniable strength I got but this is the main reason why they kidnap me anyway..
To find out how to get this kind of ability that only i, inherited from the 'Soleil' after many generations...
Pinikit ko ang aking mga mata at bumalik na ulit ito sa dati pati ang mga ugat ko ay hindi na halata even my complexion na kanina'y nangingitim dahil sa mataas na bultahing ginamit sakin pati sugat ko ay halos magaling narin..
I'm pretty sure na kagagawan ito ng mga pinag lalagay nila sa sistema ko..
No pain, No gain I guess.
Nag hilamos ako ng mukha at hinanda ko na ang sarili sa planong pag takas..
This time i've had enough at naboboring nakong makuryente araw-araw dahil paulit ulit nalang at isa pa sa tingin ko'y sapat na yung ibang nalaman ko para lumayas na dito.
I guess this is the right time to use this strength that I got at siguraduhin lang nilang worth it yung lahat ng sakit na dinanas ko kundi sila lahat kukuryentehin ko.
tinitigan ko yung nag iisang pinto na gawa sa bakal sa kwarto ko at nag unat habang nakatingin lang dito..
I can sense just two presence outside of this door and I'm pretty sure that I can handle them so I effortlessly kick the metal door in front of me na kinagulat ng dalawang bantay sa labas at agad akong tinignan ngunit agad kong sinugod ang pinaka malapit sakin at agaran ko itong sinuntok at inuntog ng ubod lakas sa pader sabay mabilis na sinipa yung isa pa sa panga at agad Itong binawian ng buhay dahil sa pagkabali ng leeg..
I stole their clothe dahil naka hospital gown pako at mabilis na nag suot ng damit ngunit wala silang mga armas pero may nakuha akong cellphone sa isa sa kanila at agad na tinawagan sya...
"Hello?Who's this?" tanong nia na mukhang kakagising lang.
"I miss you.." Tipid na ngiting bungad na sabi ko at rinig ko ang mabilis na pag galaw nia na parang mabilis na napabangon sa kanyang hinihigaan
"Aristia Rain? ikaw ba yan??where are you pupuntahan kita, ayos ka lang ba?." sunod sunod nyang tanong at rinig ko ang excitement sa boses nia.
"I'll be back soon.. Let's talk when I get back.."
"I love you.." he said..
"I know.." I replied at pinatay na ito.
I was about to contact Chase ng maalala kong nagpalit nga pala ng number yung isang yon kaya napagpasyahan ko na lumayas nalang habang suot ang malaking damit na nakuha ko pa sa bantay kanina at walang pants dahil malaki ung sizes at mahaba.
Ayoko namang tumakbo na mahaba ung pants at sa tanang buhay ko ngayon lang ako lalaban ng ganito ang suot ngunit inaamin kong nakaramdam ako ng matinding excitement.
Bago tuluyan lumusob ay pinakiramdaman ko ulit ang paligid. Alam ko na wala na sya dito at malakas ang kutob kong hinahayaan lang talaga nila ako ngayon na tumakas dahil wala akong bantay hindi gaya ng mga nakaraan at kung bakit ay hindi ko alam..
Siguro nais nilang subukan ang aking kakayahan..
Ang tanong nalang ay kung paano ako makakalabas ng buhay sa lugar nato ng mag Isa. I tried to sharpen my senses at dama ko ang dami ng bantay sa paligid..
Excitement suddenly triggered my crimson eyes to appear at pakiramdam ko'y handa nakong tumakbo palabas mag isa at aliwin ang aking sarili sa ilang araw na pagkaka kulong ko rito..
I tried to calm myself again at nagbalik agad ang kulay ng mga mata ko sa normal..
Those freaking scientist sila talaga gagawin kong experiment lahat sa ipapagawa kong torture room pagka nakalabas nako rito.
Ilan sandali pa ay tumakbo nako paakyat dahil nasa basement nila ako kinulong pero pagka akyat ko, maraming pinto ang bumungad sakin at may ilan na bantay ang naramdaman kong papalapit sa pwesto ko kaya agad akong pumasok sa pinaka malapit na pinto at doon pumasok at agad na sinarado ito ngunit agad ko rin pinagsisihan ng makita ko kung anong klaseng kwarto ang aking napiling pasukan..
"Well... Look who we have here..."sabi ng kung sino.
