Substitute Bride Book 1 (Complete)

Chapter 23

Cathy's POV

Ilang oras nang walang malay si Cassie, pero hindi parin sya nagigising. Aakmang aalis na ako ng mapansin kung gumalaw ang kanyang noo. Nakatitig kasi ako sa kanya habang natutulog.

Nasa labas sina Seb, kausap sina Mommy at Daddy. Na kay Danie, ang anak namin kaya malaya ko syang nababantayan dito sa kwarto. Umupo ako sa kama nya ng magmulat ang mga mata nya.

"Cassie? Kumusta pakiramdam mo? Okay ka na ba? Wala na bang msakit sayo?" umupo sya saka nilibot ang paningin sa kwarto.

"Nasaan si, Seb?" biglang bumukas ang pinto at niluwa nito sina Mommy, Daddy at Seb.

"Wifey!"

"Anak"

"Cassie"

Sabay sabay nilang sambit. Tumayo ako at lumayo ng kaunti sa kama para malapitan nila ito.

"Kumusta ka na? Wala na bang masakit?" hindi sya nagsalita sa tanong ni Seb, at galit na nakatingin kay Mommy.

"Umuwi na tayo, Seb" tumayo si Cassie, saka sya inalalayan ni, Seb.

"Anak, pahinga ka muna" mom, said kaya napatingin sya kay Mommy.

"Akala mo naman nag aalala ka sakin? Tss" lumapit sya kay Dad, at niyakap ito."Dalawin mo nalang ako sa Condo namin, Dad"

"Cassie, can i ask something?" tumango tango naman sya ng humiwalay kay, Daddy." Can you forgive youre, Mom?"

"Sorry Dad, but i cant" saka nya  nilagpasan sina Mommy, at lumabas na ng kwarto.

Cassie's POV

Oo, ina ko sya. Magulang ko sya pero wala akong naramdaman na naging Ina, sya sakin. Mapapatawad ko sya pero sa ngayon? Hindi pa.

"Wifey" hinawakan ni Seb, ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya."You should talk to youre, Mom"

"Wala na kaming dapat pag usapan, Seb. All my life, i fell that im not belong in this family. That i should not be exist in this world" saka tuluyang pumatak ang luha ko."Tapos malalaman ko na sya talaga ang totoo kung Ina pero sya? Tinuring nya ba ako? I did everything back then para mapansin nya but what she did? She allways ignore me. She allways say that i should not be exist, that i should not live. I keep everything. Wala akong sinabi kahit katiting para ipamukha sa kanya dahil wala akong alam kung bakit sya ganyan sakin tapos malalaman ko na ganito?"

Niyakap nya lang ako pero hindi ako yumakap pabalik. I want to explode my anger. I want it to be gone pero hindi ko alam kung paano? Hindi naman kasi ganon kadaling patawarin sya dahil mula pagkabata, hindi na sya naging Ina sakin.

"Anak" hindi ako umimik at umiyak lang ako kay, Seb. Pinunasan ko ang luha ko at aakmang tatalikod na nang hawakan ni Seb, ang kamay ko.

"Just listen with youre Mom, kahit ngayon lang. Kung hindi mo pa sya handang mapatawad, okay lang. Atleast, nakinig ka sa kanya. Pinakinggan mo ang side nya" umlis sya sa harap ko at pumunta sa likod ko.

Nakatingin ako ng walang expresion kay, Mom. Hinintay ko na magsalita sya pero umiiyak lang sya. Ayaw ko syang nakikitang umiiyak, dahil nanghihina ako.  Ina ko parin sya pero yung puso ko, puno ng galit sa kanya.

Alam kung naging masama sya sakin pero hindi naman ako masamang anak. Infact, im a good daughter sadyang sya lang ang ayaw sakin, sila ni kuya.

"Alam kung nagkamali ako anak, sana mapatawad mo na si, Mommy. Hindi ko alam. Hindi ko alam kung bakit yun ang pumasok sa isip ko, kung naging mabuting kapatid naman sakin ang kakambal ko. Anak, nagsisisi na ako kung bakit sayo ko na ibuhos ang galit ko" dad explain everything last week pero dahil hindi pa na process sa utak ko ang lahat ng sinabi nya kaya wala akong alam. Kanina ko lang na intindihan hanggang sa maalala ko lahat.

"Mapapatawad kita pero huwag ka nang magpapakita sakin. Kinaya mo naman na hindi ako nakita ng ilang taon kaya makakaya mo rin ngayon" tinalikuran ko na sya ng  yakapin ako ni Seb, sa likod.

"Wifey"

"Seb, kung pagtatalonan natin to please lang. Ayaw ko nang makinig ng kung ano anong salita" kumalas sya sa pag yakap sakin kaya nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa makabas ako ng gate.

"Cassie, wait"

"Sis"

"Anak"

Hindi ko pinansin ang tawag nila at pumara ako ng taxi. Sumakay ako dito saka naman pinaandar ni Manong Driver, ang sasakyan.

"San tayo, Maam?" tanong nito.

"Cementeryo. Sa Angel Cemetary" hindi na nagtanong pa si Manong at nagpatuloy na lamang sa pag dra- drive.

Madali lang naman ang magpatawad, pero gusto kong kasabay nito ang pagwala nila na parang bula.  Gusto kong kalimutan lahat lahat na parang walang nangyari. Na walang bagyong dumaan na syang dahilan kung ano ka ngayon, kung anong kinahitnan  sayo.

Authors

O, nakabawi na ako.. Dalawang ud din yan..hehhe!! Try kung mag update bukas kung makakaya.

Thanks for reading and have a nice day kimmys. Love you😘