❝ Stephen Vincent Strange, ellerini düzeltme umuduyla Kamar-Taj isimli tapınağı ararken kendini bir tamirci dükkanında Anthony Edward Stark ile başbaşa bulur. ❞
➥ #1 in ironstrange
stephen strange & tony stark au
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
bölüm üç |dünya üzerindeki bütün doktorlar ve stephen strange
✘
"Bir mekanik dükkanında çalışmamı istiyorsun?"
"İşimi küçümsemezsen sevinirim, Strange." dedi Tony ters ters. Şurda tüm samimiyetiyle iyilik yapmaya çalışırken karşısındaki adamın alenen küçümseyerek konuşması sinirlerini bozmuştu. Evet bu adam; bir zamanlar önemli bir doktor olmuş, dolayısıyla da çoğu insanın hayal bile edemeyeceği meblalar kazanmış olabilirdi ama üstündeki saçma sapan gömlek bile şu an beş parasız olduğunu belli ediyordu. Tanrı bilir ya, burdan çıkınca kalacak bir yeri bile yoktu.
"Doktor Strange." diye düzeltti Stephen, sanki sabahtan beri tamirci kendisine Strange diye hitap etmiyormuş gibi. Üstelik Tony'nin işini küçümsediği falan da yoktu. Küçümsüyor muydu? "Sana ellerimin durumunu anlattığımdan eminim. Bu ellerle tam olarak ne yapabilirim ki?"
"Bir şey yapmana gerek yok."
"Dilenci değilim ben, Stark."
Stephen'ın neredeyse tıslaması Tony'de göz devirme isteği uyandırmıştı. İş teklifi yaparken yaptığı gibi tane tane açıkladı karşısındaki adama. "Kasada oturacak birine ihtiyacım vardı ve bir süredir arayıştaydım. İşin mekanik kısmından zevk alıyorum ama halkla ilişkiler? Teşekkür ederim, kalsın. Tek yapman gereken insanların ne istediğini dinlemek olacak."
Stephen, kafasını iki yana salladı. Gülmemek için zor duruyordu. Tony Stark'ın bu iyiliği sadece kendisine acıdığı için yaptığının elbet farkındaydı. Üstelik genç adam şu ana kadar elemanı olmadan dükkanda gayet iyi idare etmiş gibi görünürken ne diye eleman alacaktı ki yanına?
Bütün bunlara rağmen Stephen, çaresizlik denen o duyguyu yeni tanımaya başlamıştı. Titreyen elleri, her ne kadar kendini doktor diye ansa da mesleğini icra etmekten alıkoyuyordu onu ve şu ana kadar biriktirdiği tüm para elleri için katlanmak zorunda kaldığı ameliyatlar sonucunda uçup gitmişti. Başka nasıl bir iş bulabileceğini bile bilmiyordu. Elbet uğraşırsa, Tony gibi birisi cüzi bir maaşla saçma sapan bir işte çalıştırırdı Stephen'ı ama vereceği para Stephen'ın gerçek Kamar-Taj'ı bulmasına yeter miydi?
Gururuna yedirebilecek miydi bunu?
Tony, doktor cevap vermediğinde "Pekala." dedi son heceyi uzatarak ve oturdu döner sandalyesine. "Kararını verdiğin zaman bana haber verebilirsin." Masanın altından üzerinde çalıştığı robot kolunu çıkararak arka cebine sıkıştırdığı tornavida ile vidalarını sıkmaya başladı. Bir yandan bakışları doktorun üstünde dolanıyordu.
Stephen bir süre daha sessiz kaldı. Düşüncelerin onu boğuyordu anlaşılan. Tony, onun gözlerinde gördüğü bu bakışa o kadar aşinaydı ki ayağa kalkmak ve mümkünse onun omzunu sıkmak isterken buldu kendini. Bu isteğini de içine gömerek koldaki vidalara tekrar odaklandı. Gereğinden fazla sıkmış olacaktı ki plastik kaplamada çatlaklar oluşmaya başlamıştı. Kendi kendine lanet okuduktan sonra aceleyle vidaları gevşetmeye girişti.
