The Possessive MAFIA BOSS

Chapter 24: THE WEDDING DAY

Sa araw ng kasal niya nasa labas lang ako ng simbahan umiiyak dahil hindi ako ang naglalakad patungo sa altar.
Okay na siguro to, paalam aking mahal.
Pero sa ngayon, lalayo na ako, at hahayan ka na sa bago mo na buhay.

Lalayo muna ako sa buhay ni Charles ayoko na siyang guluhin pa alam na alam ko naman na mangyayari ito sa una palang. Mahal na mahal ko siya pero tama na akong sisihin at ikatatanga ko pa kung palagi akong nakikinig sa puso ko at di sa utak ko parang sinasakal at sinasaktan ko narin ang buong pagkatao ko. 

Mawawala din siguro itong sakit na nadarama ko para sa kanya.

"Halika kana?"

At agad na kaming umalis sumakay agad ako sa Kotse at agad ko pinunasan ang mga luha umiiyak ako dahil masakit niyakap ko nalang at hinalikan ang litrato niya habang nagbabasakali na maibsan ang sakit.

Bakit ba ganito ang nangyayari?
Bakit ang daya daya ng mundo?
Bakit ba?

"Iiyak mo lang yan dito lang ako lalayo tayo tutulungan kita at maganda sa ibang bansa maramin magagwa dun!"

"Tama ka sana masaya na siya sa buhay niya. Alam ko balang araw, na tama desisyon ko"

" Alam mo naman na anong dahilan diba Rose? huwag kang mag-alala nandito naman ako ako bahala sa'yo. Bata ka pa marami ka namang mga pangarap na kailangan mong tuparin"

" Para sa buhay ko naman to"

....................................

"Rose? anong kakainin mo?" 

tanong ni Rence sa akin habang ako tulala sa pagsulyap ng bintana.

" Oh di pa ako gutom"

" sigurado ka? kasi lagi kang ganyan"

" pagod lang ako"

" malapit na ang flight time natin tulog ka muna saglit gigisingin nalang kita pag okay na"

Agad akong nakatulog, di ko namalayan ang oras ng may pumukaw sa akin.

Isang panaginip, nakikita ko si Charles umiiyak at tinatawag ang pangalan ko, pero ng abutin ko ang kamay niya ay may humawak sa kamay niya at itoy papalayo sa akin habang hinihila din ako ni Rence papalayo sambit ako ng sambit sa pangalan ni Charles pero hindi na siya lumingon pa at bumalik.

Hanggang sa nakita ko ang liwanag ng paligid nalala ko tuloy nandito ako sa airport kasama ni Rence.

" Are you okay? nanaginip ka na naman"

"just a dream" 

sabi ko sa kanya at agad akong tumayo.

" Let us go? tinatawag na ang flight natin?"

" Sige"

Agad akong sumama ni Rence alam ko at makakabuti ito sa buhay naming dalawa. Alam ko na ayaw ng magulang ko lupa ako langit si Charles hindi dapat kami magkatagpo kasi di ako ang tipong gusto niya lao na sa magulang niya, masakit man sa akin.