KULAKLIK (BOYXBOY) TEXTING

26

"Bu yaptıklarının yanlış olduğunu bile bile yaptın, suçun da burada ya. Babanın dikkatini çekmek için bunları yapmaya başlaman senin suçun değildi. Ne gördüysen onu yapmışsın, kimse o zaman seninle ilgilenmemiş. Eğer biri seni o zamandan uyarsaydı belki de bunları yapmayacaktın. "

Sözlerimi duydukça ağlaması daha da şiddetleniyordu. Gözyaşları içinde bana baktı.

" Beni asla affetmeyeceksin değil mi? "

Gözlerimi yavaşça kapatıp düşündüm. Bir anda oturduğum yerden kalkıp ona ilerledim ve sarıldım.

" Söz veriyorum, affetmek için elimden geleni yapacağım."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Akay yaklaşık yirmi dakikadır aralıksız bir şekilde ağlamıştı ve az da olsun onu sakinleştirebilmiştim. Şu an ikimiz de kaydıraklarda öylece oturuyorduk.

"Teşekkür ederim tekrardan."

"Ne için?"

Oturduğu yerden kalkıp önüme çöktü. Elini saçlarımın arasına attı ve belli belirsiz okşadı.

"Beni dinlediğin için ve en önemlisi beni affetmeye karar verdiğin için. Söz veriyorum senin güvenini en kısa sürede kazanacağım."

Ona hafifçe gülümsedim ama içim hala rahat değildi. Ya beni tekrar kandırırsa diye düşünüyordum, ya söylediği bu şeyler de güvenimi tekrar kazanmak için söylenmiş yalanlarsa. Bu düşüncelerimi içimde tutmak istemiyordum. Gözlerimi hala önümde oturmuş bana gülümseyerek bakan Akay 'a diktim.

" Akay? "

" Efendim?"

Rahatsızca yerimde kıpırdandım, düşündüklerimi ona nasıl söylemeliyim? Ya kırılırsa? Ama o beni hiç düşünmeden bir çöp gibi bırakıp gitmişti. Sonunda söyleyeceklerime karar verip derin bir nefes aldım.

" Akay, sana güvenmekte zorluk çekiyorum yani ya bu söylediklerin de benim güvenimi kazanmak için söylenmiş yalanlarsa ?"

Gülen yüzü soldu ve dudaklarını birbirine bastırıp kafasını anlamış gibi bir aşağı bir yukarı salladı.

" Sana yaptığım şeylerden dolayı bana güvenmiyorsun ve ben bunu tamamen anlıyorum ama bu sefer doğruyu söylüyorum. Bu dünyada çok sevdiğim annemin üzerine yemin ederim ki söylediklerim doğru ve ben artık seninle beraber olmak istiyorum. Senden hoşlanıyorum ve bu duygularımda samimiyim. Senden şimdilik, tekrar beraber olmayı istemiyorum sadece beni affedip güvenmeni istiyorum Mizan. "

Gözlerim şaşkınlıktan sonuna kadar açılmış önümde oturan Akay'a bakıyordum. Ne söylemişti o az önce? Benden hoşlanıyor muydu yani?

" Bu kadar kısa sürede nasıl benden hoşlanabilirsin? "

Dudaklarını yalayıp yutkundu ve o okyanus mavisi gözlerini benim kahvelerime dikti.

" Güzel yüzünü, muhteşem kalbini, merhametli yüreğini gördükçe içimde sana karşı duygular beslemeye başladım. Sen benim bu hayatta gördüğüm en mükemmel ikinci insansın. Elini tutmak ve hiçbir zaman yanından ayrılmak istemiyorum."

Derin bir nefes alıp sözlerine devam etti.

" Seni bıraktıktan sonra içimde bir huzursuzluk vardı, o gün senin yanından ayrılmadan önce çok düşündüm 'acaba biraz daha onun yanında kalabilir miyim diye.' ama ayrılmayı seçtim tabii. Sonra seni Dalya ile gördüğüm zaman içimde anlamlandıramadığım bir duygu oluşuyordu. Onun elini tutup, melodik kahkahanı attığın zaman sana çok kızıyordum. Neden benim gözlerime bakmıyordun, neden yanımda değildin? Hep bunları düşündüm durdum ama bunları düşündükçe bütün suçun bende olduğunu anladım. Yaptığım her şey için özür dilerim. Dediğim gibi, beni affedip kabul edersen senin yanından bir an bile ayrılmak istemiyorum. "

Şu anlık şaşkınlığımı bir kenara atıp kendimi toparladım.

" Sana güvenmek istiyorum ama biraz zamana ihtiyacım var Akay. Söylediğin şeyleri kafamda enine boyuna düşünmem gerek, sana tekrar güvenebilir miyim, seni tekrar eskisi gibi sevebilecek miyim? Dediğim gibi öyle pat diye güvenemiyorum. Şimdilik zamana ihtiyacım var olur mu? "

Dudağımı hafifçe dişlerim arasına aldım. Gözleri saniyelik de olsa dudaklarıma değse de kendini toparlayarak gözlerini gözlerime sabitledi.

" Senin istediğin gibi olsun ama unutma güvenini kazanacağım ve tekrar asla kaybetmene izin vermeyeceğim. "

Gülümseyerek önümden kalktı, elini yanağıma çıkarıp birkaç saniye yanağımı okşadı ve elini tekrar kendine çekti.

" İstediğin kadar beklerim seni, yeter ki sonunda bana gel. "

Son kez bana bakıp el salladı ve beni parkta tek başıma bırakıp gitti. Ne kadar süredir Akay'ın söylediklerini düşündüm bilmiyorum ama telefonumun zil sesini duyduğumda irkilerek kendime geldim. Telefonumun ekranına baktığımda Arel yazısını gördüm ve aramayı hemen kabul ettim.

" Her şey yolunda mı? Sen bu saatte aramazdın beni."

" Sadece seninle konuşmak istedim. Beyefendiye bak artık bizi de beğenmiyor."

Dudaklarım benden habersiz iki yana kırıldı ama bu çokta uzun sürmemişti. Akay'ın söyledikleri aklıma gelince yüzüm düştü.

" Arel ben ne yapacağımı bilmiyorum. Şu an bok gibiyim."

" Ne oldu? İyi misin? "

Telaşlı sesi kulaklarıma ulaşınca gülümsedim.

" Akay benden hoşlandığını söyledi."

Birkaç saniye sessizlik olsa da sessizliği bozdu.

" Ne güzel işte? Sende bunu istemiyor muydun? "

Dişlerimi sertçe dudaklarıma batırdım.

" İstiyorum, hala da istiyorum ama ama ona tekrar güvenmeli miyim bilmiyorum."

" Çok kafana takma olamadı yarın okulda bir şeyler düşünürüz. Sana şuanda söyleyebileceğim tek şey 'kalbin ne istiyorsa senin de onu iste.' hemen güvenemezsin bunu anlayabiliyorum ama iyice düşündükten sonra ona cevabını vermelisin. Hızlıca karar alma, anladın mı? "

Dedikleri kulağa mantıklı geliyordu. Zamana ihtiyacım vardı, hızlıca kararımı vermemeliydim.

" Teşekkür ederim güzelim. Şu an kapatmam lazım, yarın okulda görüşürüz. "

" Tamam, yarın görüşürüz. "

Telefonumu kapatıp arka cebime koydum. Akay'ın dediklerini düşünerek eve doğru adımladım.

________________________________

Selam herkese! Umarım bölümü beğenirsiniz.

Size aklıma takılan bir şeyi sormak istiyorum.

Aren'e başka bir kitap yazmalı mıyım?

Yazarsam kimler okur?

Yorum ve oylarınızı bekliyorum ❤️

Appleandbananatime