Begin : Brancen (Wings #1) HIATUS

SIMULA

"You nailed it again!"

Napalingon ako sa aking bunsong lalakeng kapatid. Dahan-dahan kong binaba ang aking gintong pana at binigay sa aking apprentice na si Gringo.

He's clapping while he smiled more. Kita na ang gums dahil sa sobrang tuwa. Nakalabas muli sa palasyo.

Yumuko ako sa kaniya bilang pag-bigay galang. Our future King.

Tila hindi natuwa ang aking kapatid sa aking ginawa. Ngunit ngumiti lamang ito at lumapit sa akin para bigyan ako ng yakap.

"Brother," he called alarmingly.

Huminga lamang ako ng malalim. Pareho naming hindi gusto ang naging pasya ng aming ama. Dahil anak ng isang hari, he rule everything, even his own sons. And we, we will obey.

Tinignan ko lang ang mga kasama ko para bigyan ng senyales. Ganun din ang ginawa ng aking kapatid hanggang sa kaming dalawa na lamang ang natira sa ensayo.

He frustratingly brushed his golden hair while mine is violet.

"Hindi natin kasalanan 'yun!" His voice thundered. "You want to be a king, brother! And I don't want it!"

"What do you want me to do then?" I frustratingly push the armor on my chest.

"I am the realm, brother. I am part of equality of our world."

Nanlaki ang mata ng aking kapatid.

Ilang taon na ang nakakalipas ng maging hari ang aming ama. He's a manipulative and fall inlove with an angel which our mother. Until they have me, they offer my other part of other angel. Sa anak ng Diyos ng Kamatayan at Diyosa ng Buhay.

So then, our Kingdom is safe for a hundred years. We are still young, because of the gravity. The power of gravity that my angel has.

"Prince Roszet will be our future king!" My father announced.

Kagagaling lamang namin sa isang pangangaso. Aminado akong ako ang pinakamaraming nahuli habang ang kapatid ko ay halos nabibilang lamang sa kamay.

I clenched my jaw. Mabilis ang paghinga ko dahil sa narinig. I am the King!

"B-but father..." my brother stummered.

Ngumiti ang aking ina dahilan mapapikit ako.

"You will rule this kingdom, Roszet." She firmingly said. She even flew some glasses filled with wine.

Labag man sa loob ay minulat ko ang aking mata at kinuha ang akin. Nakayuko na ang aking kapatid habang ang aking mga magulang ay nakatingin na lamang sa akin.

Huminga ako ng malalim.

"Your angel is falling, Bran."

Parang may kung anong nasira sa aking dibdib. Rinig na rinig ko ang bawat pagtibok non. Hindi ko maintindihan dahil sa sinabi ng aking ina ay naging mas mapusok ang aking pag-hinga.

Nawala ang kanilang ngiti sa mga labi at nag aalala ang aking ina na lumapit sa akin. Even my brother want to help but I pull out my hand out of him making him flew some blocks on me.

"Brancen!" Our King called. But I can't control my power! My eyes lighten, it's furious. Maski ako ay hindi maintindihan ang sarili. Para akong hinihila nito papalayo.

For years, I always carry this power. Ako ang biniyayaan ng ganitong kapangyarihan.

I think that this is not power. This is cursed. My mother and father fall inlove and I am the first born. I never wanted this.

Ang pag-ningas ng aking mga mata ay siyang dahilan para mapalitan ang mga pulang ilaw ng katulad ng sa akin. Gulat at takot ang namutawi sa aking mga magulang. Maski ang mga kawal ay hindi kayang tumingin at lumayo sa akin.

My power is too strong.

"I want to be king." I indeed announced.

Tila hindi nagustuhan ng aking ina ang aking sinambit dahilan para pumilantik ang kaniyang dalawang daliri at mawalan ako ng malay.

"He will be a king, my love." I heard my fathers voice.

"But having that power will kill him!" Umiiyak na sambit ng aking ina. Sa hindi malamang dahilan ay nais kong makinig at huwag imulat pa ang mga mata. Gusto kong makinig. Wala pa akong ka alam alam sa anghel na nakatakda sa akin kundi bilang anak siya ng isang diyos at diyosa.

I read some books but nothing about them. But my mother said that their family is very closed and never intend to open unless it's time for their daughters to fly.

"Mismong ang diyos ng kamatayan ang nagsimula ng digmaan! Hindi mo ba iyon maintindihan? Hindi ko kayang bitawan ang aking panganay para lamang sa isang anak nila!" Nangangalit na paliwanag ng aking ina.

Bumuntong hinga ang amang hari at hinawakan ang kamay ng inang reyna. Halos hindin na ito makahinga dahil sa sobrang pag hikbi. Hindi ko alam kung para sa akin ang kaniyang pag iyak o para sa kaharian na alam kong para sa akin. Alam kong sa akin ang kahariang ito at hindi sa aking nakababatang kapatid.

Wala akong inggit nararamdaman ngayon. Hindi ako nagalit para sa trono kundi para sa anghel na kailanman sa buhay ko ay hindi ko pa nakikita.

May ilang salita ang aking amang hari na sinambit na hindi ko maintindihan kaya nang minulat ko ang mata ko ay tahimik na nakatitig ang mga ito sa akin.

"Son."

Muli, nagningas ang aking mga mata. Sa sobrang lakas ng tibok ng dibdib ko ay wala akong maramdaman kundi sakit at pighati. Ramdam na ramdam ko ang sakit na nararamdaman ng anghel.

"god of death is starting." Taman na sambit ng ama.

Nagpumiglas ako ngunit nilingon ko ang aking mga kamay na mayroong gintong kadena. Tinignan ko ang aking ina na umiiyak at ang kaniyang kapangyarihan ay dumadaloy roon.

I gritted my teeth by the pain. Ramdam ko rin ang pagbulwak ng dugo mula sa aking labi.

My king took his sword and pointed it on my neck.

"Act like a King, Brancen. Come back with your Queen."

Muli, may kung anong hinerhiya ang dumaloy sa aking katawan.

Huminga ako ng malalim at tinignan ang aking nakakabatang kapatid. Nag aalala itong nakatingin sa akin, walang muwang dahil sa sinabi ko. Nawa ay maging maayos ang pamununo niya habang kinukuha ko ang aking reyna.

Sa mundo ng mga tao.

My father teach me everything I must know in that multa world. Pagkatapos na tumarak sa aking puso ang maliit na espada ng aking ama ay nagawa kong muli hawakan ang aking kapangyarihan ngunit bawat taon sa tuwing sasapit ang araw ng kaarawan ng aking anghel ay nais kong pumasok sa salamin papasok sa demensyon ng mga tao.

She's already eighteen. My angel reborn as a human. Hindi madali ang tatahakin ko lalo na kung mahawakan ko pa lamang siya ay maiuwi ko lamang siya sa aking kaharian. Ngunit nais ng aking ama na malaman ng aking anghel kung sino ako.

"Do you think she will recognize you?" My brother asked when he lifted his eyes on me.

Nagkibit balikat lamang ako. Dahil iisa lamang ang nais ko sa araw na ito.

Ang maging hari.