_Zawgyi_
'အဆင္ေျပရဲ႕လား'
ရင္းႏွီးေနတဲ့ အသံေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပင္
*Oh My Goddddddd!!!!!!!!!
ငါဘဲအျမင္မွားတာလား အျမင္မွားစရာအေၾကာင္းလဲမရွိပါဘူး ဒါဆိုအိပ္မက္ မက္ေနတာလား အခုငါ့ေရွ႕မွာ ေရာက္ေနတဲ့သူက ငါသိပ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့ ငါ့လူႀကီးမလား*
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အေတြးယဥ္ေၾကာထဲ နွစ္ေျမာၿပီး ေငးၾကည့္ေနမိသည္မသိ လူႀကီးကအတင္းလႈပ္ေမးေတာ့မွ
'မိန္းကေလး!မိန္းကေလး!အဆင္ေျပရဲ႕လား'
'ဟင္! ဟုတ္--ဟုတ္ကဲ့'
အခုမွ အသိျပန္ဝင္လာေသာလူလို အေယာင္ေယာင္ အနန ျဖင့္ျပန္ေျဖေသာ ကိုယ့္ကိုၾကည့္ကာ လူႀကီးက ႏႈတ္ခမ္းလႈပ္ရံုၿပံဳးရင္း
'ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ'
'စက္ဘီး slip ျဖစ္ၿပီးေျခေခါက္သြားတာ'
'ရရဲ႕လား အကိုကူထူေပးမယ္'
ဟုဆိုကာ လက္ကမ္းေပးလာတာေၾကာင့္ လူႀကီးရဲ႕လက္ကိုကိုင္ရင္း အားယူကာထလိုက္ေပမဲ့ ေျခေထာက္က မခံႏိုင္ေအာင္ နာလာတာေၾကာင့္
'အာ့!'
ယိုင္မလိုျဖစ္သြားေသာ ကိုယ့္ကို လူႀကီးက ကူထိန္းေပးၿပီး အနီးနားရွိ ခံုတန္းေပၚတြင္ထိုင္ေစသည္
'ေျခေထာက္က ေတာ္ေတာ္ထိသြားပံုဘဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လာေခၚခိုင္းလိုက္ပါလား'
လူႀကီးရဲ႕အေျပာေၾကာင့္ ေငးေနရင္းမွ အသိျပန္ဝင္လာကာ ေခါင္းကိုအသာငံု႔ရင္း
'မရွိဘူး'
'ဟင္'
နားမလည္သလို ျပန္ေမးလာတဲ့လူႀကီးေၾကာင့္
'လာေခၚေပးမဲ့သူမရွိဘူး ညီမကဒီကို တစ္ေယာက္တည္းအလည္လာတာမို႔ သိတဲ့သူမရွိဘူး'
ကိုယ့္အေျဖေၾကာင့္ လူႀကီးလဲ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားရက်ပ္သြားပံုရသည္
ခဏေလာက္ၾကာမွ
'ဒါဆိုအကို လံုၿခံဳေရးသြားေခၚေပးမယ္ ဒီမွာခနေစာင့္ေနေနာ္'
စကားဆံုးသည္ႏွင့္ စက္ဘီးစီးကာ ထြက္သြားေသာ
လူႀကီး၏ ေက်ာျပင္ကိုေငးၾကည့္ရင္း
