აბა ჰე.
" თეჰიონი შენს გარდა არავის გაიკარებდა "
- ჯინის ბარში მივდივართ - თქვა ქერამ, მაგრამ უფრო ჯონგუკს უხსნიდა სიტუაციას
- სად დაიკარგე? მეგონა მოკვდი თეჰიონ - გზისთვის თვალი არ მოუშორებია იუნგის
- საქმეები მქონდა, თვითონ სად იყავი
- მეც მქონდა საქმეები. იმდენი ამბავი მოხდა,ნამჯუნი ცოლს გაშორდა და ცოტახნით ბარში ცხოვრობს
- არც გამკვირვებია,დღე დღეზე ველოდი. ყოველთვის იგრძნობოდა მათ ურთიერთობაში რაღაცის ნაკლებობა, მიზიდულობა არჰქონდათ - წამით ჯონგუკს გახედა, მერე ისევ იუნგის მოუბრუნდა - ხომ ხვდები არა?
- ვხვდები, ვხვდები , მაგრამ არმეგონა თუ გაშორდებოდნენ.ნამჯუნს თავისით საჭმლის გაკეთებაც არ შეუძლია,ვინმე აშკარად სჭირდება.
- ართქვი ბარშიაო? არამგონია ჯინმა მარტო დატოვოს, ზუსტად ვიცი, დაეხმარება
- ეგ ყველამ ვიცით, მაგრამ არც ისე ახლოს არიან - ღრმად ამოისუნთქა და სარკიდან ჯონგუკს გახედა - შენ როდის მოხვედი ბაჭია
- ბაჭია? - თეჰიონი წინ წამოიწია
- ცოტა ხნის წინ ჩამოვედი
- ბევრი ხნით თუ ?
- ალბათ, ბევრი ხნით
- ალბათ? - ქერა ჯონგუკისკენ შეტრიალდა - რა ალბათ? ჯონგუკი სულ აქ იქნება - ბიჭი ახლოს მიიწება - შენ კიდე მაგარი ნაცნობივით ნუ ელაპარაკები.
- კარგი მანქანაა - თემის შეცვლა სცადა ჯონგუკმა და მანქანას თვალი მოავლო.
- მთლად ქვეყანას არაქცევს, მაგრამ სხვაში არგავცვლი
- ცოტა ძალიან უყვარს ეს ჯართი, წინა სავარძელზე არავის სვამს, იმიტომ გადმოგვაგდო უკან
- ჯართი თვითონ ხარ, შენ საერთოდ არ გყავს
- წინ რატომ არავის სვამ?
- რავი ასე მივეჩვიე - ჯონგუკს გახედა-
პატარა რომ ვიყავი, მე უკან ვიჯექი, შენ, რომ ზიხარ იქ, მამაჩემი აქ იჯდა, ჩემს ადგილას,დედაჩემი - ხელი გვერდითა სავარძელს გადაუსვა - აგერ.
მერე დედაჩემი მოკვდა,
მამაჩემს სიარულის სურვილიც აღარ ჰქონდა და შემრჩა ეს მანქანა.
მერე ვფიქრობდი, მეც მნიშვნელოვანი პიროვნება უნდა დამესვა აგერ, ჩემს გვერდით.
