Seni Sevemiyorum | Texting

0.7

Aslı: Siz neden ayrıldınız?

Aslı: Ne oldu?

Esim: Öyle gerekti.

Aslı: Hadi ama anlatsana kızım.

Esim: Çekimim var. Zamanım yok konuşmak için.

Aslı: Arabayı alıp seni bırakayım?

Aslı: O sıra anlatırsın?

Esim: Aslı! İşim var, diyorum.

Aslı: Bırakmayı teklif ettim.

Esim: Kaan alacak.

Aslı: Hımm, yakışıklı patron :')

Esim: Küfür etmeden usulca kaybol.

Aslı: Öf! İyi be.

Gözlerimi abartılı bir şekilde devirirken whatsappdan çıkarak telefonu cebime tıkıştırdım. Bacaklarımı saran kot şortu düzelterek evden çıktım.

Tam sokağa çıkmamla beraber Kaan'ın arabası önümde durdu. Hiç düşünmeden bindim.

"Selam." dedim, düşük bir mod da.

Yandan attığı bakışı yakalasam da tepki vermedim. "Bu ne enerjidir, Esim. Koşarak şirkete gidesim geldi."

"Ha-ha." dedim, ifadesiz bir sesle. "Biraz da buna güleyim."

"Gece konserlerde gezersen böyle zombiye dönersin."

Sıkıntıyla soludum. "Kafamı şişiriyorsun, Kaan."

Kırmızı ışıkta durmasıyla bana doğru döndü. "Terslendiğime göre canını sıkkan başka bir mevzu var. Hayırdır, Esim?"

Sarı saçlarımı hızla tepeden toplayarak cevap vermekten kaçmaya çalıştım lakin on saat süren ışıklar sayesinde gözleri hala üzerimdeydi. Tekrardan sıkıntıyla iç çektim.

"Ayrıldık." dedim, düz bir sesle.

"Bunu istemiyor muydun?"

"Bir kalp kırmak istemiyordum."

"Bunun böyle olacağı belliydi zaten."

"Her neyse." dedim, topladığım saçımı tekrardan açarak. "Gidelim de şu çekimleri halledelim."

"Tamamdır." diyerek dikkatini tekrardan yola verdi.

☆☆☆