Handsome Criminal or Prince charming (on going)

Chapter 11-

Josh shane's POV

naaawa ako kay xenery ..

Kahit medyo iritable ako sakanya parang nakokonsensya din ako na pansinin ko sya kahit papano.

Syempre may nangyari na sakanya. At dahil ako ang kumuha sakanya ako na din ang bahala sa pagpapagamot sakanya. Sabagay napakarami ng pera namin. Sayang naman kung hindi ko gagastusin at isa pa hindi lang basta gastos to bale tulong ko na to.

Gusto ko na din kasi bumawi sa lahat ng pang bubully ko sakanya. Masyado kasi akong FC.

"XENERY! asan ang anak ko!" biglang may humawak sa akin.

"ahh.. Ehh.. Kayo po ba ang nanay ni Xenery? "

"oo! Ako nga! Asan si xenery!?"

"nasa kwarto po. Uhmm. Inooperahan na po sya."

"Ano!? ANONG OPERA!? nako naman.. Xenery anak ko.. Anong nangyari sakanya?"

"maam kalma lang po muna kayo. Naka confine na po sya. Sabi po ng doctor nagka-amnesia po si xenery but they will try and try para lang mabalik ang memory ni xenery. "

"Ano!??!! AMNESIA??? " then she started Crying in tears.

"bakit??? Bakit to nangyayari? Wala pa naman kaming pangbayad at isa pa sigurado akong malaki ang halaga nito... Pano na to..? Kung walang pangbayad. Pano na ang anak ko! *freaking cried* "

"maam.. Wag na po kayong mag alala about sa gastusin. Ako na po ang bahala."

She just stare at me like no one.

"nako. Iho.. Wag na. Nakakahiya naman . Ikaw na ang tumulong ikaw pa ang gagastos. Nako wag na. Ako na ang bahala."

"ahh.. Ganun po ba? Nabayaran ko na po kasi." pero joke lang yun ni hindi ko alam kung magkano. Pero palusot ko lang yan para wala ng atrasan.

"nako! .pano to.. At teka.. Iho ! Salamat sayo. Pero gagawa at gagawa ako ng paraan para lang masuklian kita. "

"nako wag na po. "

"hindi.. Wag ka ng umangal.... Salamat ng maraming maraming salamat sayo... Huhu... Hik."

then she cried at lumuhod sya sakin.

"maraming thank you sayo. "

Tinayo ko sya.

"walang ano man po . Basta dont worry she's going to be fine :) "

...............

"by the way maam.. Im Josh.. Kakalse po ako ni Xenery."

"josh?! Teka... Ikaw yung nangbubully sakanya diba?" nako naman hindi pa nya yun nakakalimutan?.

"ahh..eee.. O-opo pero hindi na po ngayon."

"nako... Josh ang laki ng pinagbago mo. Dati binubully mo sya. Ngayon ikaw na mismo ang tumutulong sakanya. Tama nga ang kasabihang THE MORE YOU HATE THE MORE YOU LOVE ."

"huh?! Maam wala po akong gusto sa anak nyo"

"what i mean is the more you bullied her the more na makokonsensya ka or the more na mafefeel mo na parang mali pala ang ginawa mo at ngayon na ikaw na ay nagbago."

"aahhh.. Hihi.. " pero actually parang may nafefeel na nga ako kay xenery pero urgh no way!

*loud footsteps*

"ma! " biglang tinawag ni Xander ang mommy nya at they hugged each other like they missed.

"nasan po si Xenery?!"

"andun nakaconfine."

"haystt.. "

"anong haystt!? Yan lang ang masasabi mo sa kapatid mong may AMNESIA!?"

"WEH!? AMNESIA!? FUTANG GALA! "

pero sinampal ni maam xindy si xander

"ikaw xander! Tigil tigilan mo yang bunganga mo o kung gusto mong paduguin ko yan!"

"sorry po ma." hahahah para syang batang yagit.

-FAST FORWARD-

medyo bumuti na ang lagay ni xenery at eto medyo nakakakilala na sya.

Lets see kung paano nya ako makikilala.

Either if she hate me or love me.

_____________________________________________

To be continued.