Έρεβος

-ραντεβού-

Ευτυχώς ήταν Σαββατοκύριακο.

Ξύπνησα με τον ήλιο να χτυπάει το πρόσωπο μου και ενα χαμογελο να σχηματίζεται παρά την θέληση μου.

Τόσο αυθόρμητο, τόσο ήρεμο και χαλαρό. Τεντώθηκα και χασμουρήθηκα δυνατά μετα κοίταξα για λίγο το κινητό μου για τυχόν ειδοποιήσεις και είδα ένα μήνυμα απο τον Άσερ.

" Καλημέρα... Ελπίζω να μην ξεχασες το ραντεβού μας για σημερα... Θα περασω να σε παρω στις 6:00 στείλε μου μονι την διεύθυνση σου... "

Απάντησα στο μήνυμα και σηκώθηκα απο το κρεβάτι.

Ημουν αρκετά ευδιάθετη για σήμερα αλλα η αλήθεια ηταν πως ισως και να ηθελα λιγο χρονο για τον εαυτό μου.

Όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο απλώς έπρεπε να γινω πιο ανεξάρτητη οικονομικά και συναισθήματικά επειδή η αλήθεια ειναι πως για να κρατήσω μια σχέση με άλλον έπρεπε πρώτα να ειμαι καλά με τον εαυτό μου.

Έστρωσα το κρεβάτι μου και μπηκα στο μπάνιο για να χτενιστώ. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και το δέρμα μου παραδόξως ηταν στα καλύτερα του.

Έπλυνα το πρόσωπο μου έπλυνα τα δόντια μου και έβαλα μια ενυδάτική προσώπου.

Περπάτησα μεχρι την τραπεζαρία οπου συνάντησα την Ροούζ και ακολούθησα την μυρωδιά του καφέ.

" Καλημέραααααα" είπε η Ροούζ.

" Ευτυχώς σημερα δεν δουλεύω θεεε μουυ" είπε και τοποθέτησε δύο πιάτα με δυο ψωμάκια του τοστ αβοκάντο ζαμπόν ντομάτα και αυγό.

Την κοίταξα απορημένη.

Εκείνη σήκωσε τα χέρια στο αέρα.

" Είχα όρεξη" ηταν μια απλή δικαιολογία.

Έβαλε καφέ και στις δυο κουπες και εγώ άρχισα να τρώω. Η αγάπη μου για το αβοκάντο δεν θα άλλαζε ποτέ. Αντιθέτως κάθε φορά μεγάλωνε ολο και περισσότερο.

Η Ροούζ με κοίταζε με ένα χαρούμενο βλέμμα.

"Χαίρομαι που ήρθες εδώ. "

" Ροούζ... Κατι θες να ρωτησεις" το ήξερα. Το μύριζα κυριολεκτικά.

" Αυτός ο Άσεερρ... Καλο κομματάκιι" είπε και έπαιζε με το τόστ.

"Ναι Ροούζ... Φάνηκε καλός αλλα δεν θα γίνει κάτι. Απλώς θέλω να βγω μαζί του για φαγητό τιποτα παραπάνω" είπα και ειχα δει οτι ο καιρός τελικά δεν ηταν τόσο ωραίος οσο τον φανταζόμουν.