Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
100 beğenme
eunhwalee çok seviyorum💌 _jeongjaehyun
🌸
Saatlerdir arabadaydık, Jaehyun bir yere götüreceğini söyleyerek ertesi günün sabahında beni evden almıştı.
"Nereye gideceğimizi söylesen en azından?"
Jaehyun'un yüzündeki gülümsemeye bakarken hayır anlamında başını sallamıştı.
"Şehirden de uzaklaştık bayağı. Ne haltlar karıştırdığını sorabilir miyim?"
Elim saçlarına giderken geriye yaslanmıştım. Jaehyun kolunu pencereye koyarak gülümsedi. Yanağında beliren gamzelerini öpmüştüm ona doğru yaklaşıp. Kırmızı ışıkta durduğumuzda ise dayanamayıp dudaklarına küçük bir öpücük bırakmıştım.
Yeniden arkama yaslandığımda Jaehyun "Bugün bir şey mi var sende? Bayağı mutlusun."dedi gülerek. Ters bir bakış attığımda başımı çevirip dışarıya bakmaya başladım. Jaehyun saçlarıma dokunduğunda yeniden ona baktım.
"İkimiz gidiyoruz ve Minjoon yok. Sahi ona ne oldu haberin var mı?"
Jaehyun hayır anlamında başını sallamıştı. "En son işte evine gittiğimiz gün gördüm. Sonra hiç görmedim."
Birkaç gündür mesaj da atmıyordu. Tanıdığım Minjoon bizim peşimizi bırakmazdı ama içimdeki bir ses artık bıraktığını söyleyip duruyordu.
"Jaehyun. Bir şey yapmadın ona. Değil mi?"
"Ne gibi?" Götüreceği yere gelmiş olmalıydık ki arabayı parkederken sormuştu.
"Bilmiyorum."
"Neredeyse nerede? Bunun bizi ilgileniren bir konu sanmıyorum artık."
Başımı sallamıştım sadece. Haklıydı, artık o bizi ilgilendirmiyordu. Arabadan inip etrafıma baktığımda ormanlık bir alana gelmiştik. Jaehyun arka koltuktaki sırt çantasını alıp sırt çantasını sırtına takıp elini bana uzatmıştı tutmam için. Elini tuttuğum an "Niye geldik buraya?"diye sordum.
"Baş başa kalalım diye."
Gülümseyerek bana bakmıştı, ben de elini sıkıca tutmuştum. Onunlayken hiçbir şeyi düşünmüyordum. Etrafıma bakarken telefonum çalmaya başlamıştı bir anda. Durup cebimden aldığımda Taeyong'un aradığını görmüştüm. Akşam evde olmamı ve bir şey konuşacağını söylemişti. Ne olduğunu ısrarla sorsam da hiçbir şey söylememişti ve bu da beni bayağı meraklandırmıștı.
"Ne diyecek acaba?"
"Önemli bir şey miymiş?"
"Bilmiyorum söylemedi."
Yürüyüş yolunda ilerlerken onun elini tutuyordum, hatta daha da sıkı tutmaya başlamıştım.
"O geceden bir sorun çıkmayacak değil mi?" Bunu sorduğum anda Jaehyun gülümsedi. Ben de ona bakmıştım.
"Onlar için çalışıyordum, anlaşmamız sadece. Önemli bir şey yok."
"Bana neden söylemedin başında?"
"Çünkü sen engel olacaktın. Engel olduğun için maddi açıdan bu kadar rahat olamayacaktık."
Beni çok iyi tanıyordu ama haberim olsaydı onun iyiliği için engel olacağımı da çok iyi biliyordu.
Yapraklar dökülürken başımı havaya kaldırıp gökyüzüne baktım. Durmuştuk ikimiz de ve Jaehyun'un da bana baktığını yakalamıştım. Göz geldiğimiz anda "Beni izleme etrafı izle."dedim.
"Yanımda sen varken etrafı izlemem imkansız."
Dudaklarımız birleşmişti, ben ise ne kadar çok sevdiğimi ve sevildiğimi bir kez daha anlamıştım..
🌸
Jaehyun ile güzel geçen bir günün sonunda eve gelmiştim. Taeyong ve Ten'in ne söyleyeceğini annem de bilmiyordu, hatta benim kadar o da meraklıydı.
Yemek masasını hazırlarken annem "İkisi de deli gibi açtır şimdi."dedi. Konservatuvarda dans eğitimi alıyorlardı ve günleri genelde yoğun geçiyordu. Kapı çaldığı an elimdeki tabağı bırakıp kapıyı açmaya gitmiştim.
Ten abi ise çantasını yere koyduktan sonra "İyi yapmışsınız. Bugün bizim de boş günümüz olsaydı keşke."dedi. Içeriye geçtiğimizde ikisi de anneme sarılmıştı.
"Bu kadar önemli ne söyleyecektiniz?"
Masaya oturmuştuk, yemekler bile konulmuştu. Birkaç dakika sonra sonra annem "Siz ne söyleyecektiniz?"diye sordu.
"Biz mi? Büyük ihtimalle yurt dışına gideceğiz. Eğitim için."
Abime baktığımda "Güzel bir haber bence. İstiyordunuz zaten."demiştim gülümseyerek. Ama bir yandan da tabiiki üzülüyordum, her şeyimi anlatabildiğim tek kişi de gidiyordu. Jaehyun da bu kişilerden birisiydi ama Taeyong benim için ayrıydı, çocukluğumdan beri her anımda yanımdaydı ve bıkmadan ilgileniyordu. Annem "Peki ne zaman?"diye sormuştu. Taeyong derin bir nefes aldı.
"Birkaç haftaya."
"Gelecek misiniz tatil olduğunda falan?" O kadar çok soru soruyordum ki en sonunda Taeyong bıkabilirdi benden.
"Gelemezsek bile görüntülü konuşacağız sürekli." Abim saçlarımı okşadığında gülümsedim. Başımı salladığımda gülümsemiştim sadece.. Onların gitmesini istemiyordum ama karar verdikleri için yapacak bir şey de yoktu artık..
~
biraz geçiş bölümü gibi oldu ama umarım sevmişsinizdirr :') ve sanırım artık finale yaklaşıyoruz tahminlerinizi alayım bebislerim ehehehehehh sizleri seviyorummm💖💖💖
