JOYOUS

38

ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ဖဝါးဖြူဖြူက ရုတ်တရက် လှုပ်ရှားလာကာ မှိတ်ထားတဲ့ မျက်ဝန်းဆီက မျက်ရည်တစ်စက် စီးဆင်းလာတော့ ချန်းယောလ် ထိတ်လန့်သွားမိသည်။ ဘတ်ခ်ဟွန်းနီးက သတိရလာပြီ အထင်နဲ့
သူထရပ်လိုက်မိသော်လည်း မှိတ်ထားတဲ့ မျက်ဝန်းတွေက
ပွင့်မလာပဲ ခေါင်းလုံးလုံးလေးဟာ အနည်းငယ်လှုပ်ရှားလာကာ တအင့်အင့်နဲ့ ရှိုက်သံလေးတွေ ထွက်လာသည်။

" အချစ် ဘတ်ခ်ဟွန်းနီး"

အဆက်မပြတ်ကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေက အိမ်မက်ဆိုးတွေကြောင့်လို့ မှတ်ယူမိတော့ လှုပ်ယမ်းနေတဲ့ ခေါင်းလေးကို ဖိကိုင်ကာ နဖူးထပ် ဖိကပ်နမ်းရင်း ထိန်းချုပ်လိုက်သည်။

အိမ်မက်ဆိုးတွေဆီကနေ ကိုယ်နဲ့ သားသားဆီကို
မြန်မြန်ပြေးလာပါတော့ ကိုယ့်ပူတင်းလုံးလေးရယ်။

ပြန်လည်ငြိမ်သက်သွားလည်း နဖူးဆီက အနမ်းတွေက်ု မခွါသေးပဲ ခပ်ဖွဖွ ဖိကပ်ထားမိသည်။ အရမ်းပင်ပန်းနေတာမို့ဘတ်ခ်ဟွန်းနီးက အကြာကြီးအိပ်နေပေမယ့် ကိုယ်အရမ်းလွမ်းနေပြီ နိူးလာပါတော့ အချစ်ရယ်။ သားသားကလည်း ဘတ်ခ်ဟွန်းနီးကို တွေ့ချင်လို့ စောင့်နေပြီလေကွာ။

" သား ချန်းယောလ် ငယ်လေးသတိရတာလား "

" အိမ်မက်ဆိုးတွေ မက်နေတာ ထင်တယ် အန်တီ "

အန်တီရဲ့ အသံကြားမှ အနမ်းတို့ကိုခွါလိုက်ပြီး
ကိုယ်ကိုပြန်မတ်ရင်း ဖြေလိုက်သည်။

အနောက်က ဆိုဖာခုံရှည်မှာ အန်တီက ဝင်ထိုင်ပြီး
မျက်လုံးအသာမှိတ်ကာ မှိန်းရင်း ခနအနားယူနေသည်မို့
သူလည်း ထိုင်ခုံမှာ ပြန်ထိုင်ပြီး လက်ဖမိုးလေးကို
ပါးနဲ့ကပ်ထားမိသည်။

ဆေးပိုက်တွေပြန်ဖြုတ်လိုက်ပြီမို့ ရှင်းလင်းနေတဲ့
မြတ်နိုးရသော မျက်နာလေးကို ငေးကြည့်နေမိသည်။
ဖြစ်နိုင်ရင် တသက်လုံး တဖွဖွနမ်းကာ ချစ်ကြောင်း
ကြင်နာကြောင်းတွေသာပြော၍ အမြဲတမ်းပြုံးစေချင်နေမိသည်အထိ ဒီလူသားကို ချစ်မြတ်နိုးရသည်။

ဒီနိုင်ငံမှာ လူသန်းပေါင်းများစွာရှိတဲ့အထဲ၊ လူပေါင်းများစွာရှိနေတဲ့ ပန်းခြံလေးအထဲမှာ ကိုယ်မင်းကို ရှာတွေ့ခဲ့တယ်။ရေစက်ဆိုရင်လည်း သံသရာအဆက်ဆက်ထိ
ဆုံဖို့ ကိုယ်ဆုတောင်းပါတယ်။