BENDEN BANA

BÖLÜM 1 : KENDİME İLK MEKTUBUM

Seher Rengin'in hayatına hoşgeldiniz , hoşbulacak mısınız beraber bakalım :)

-Gölge

Şimdi tarih 2024 yılının sekiz Mayıs gününü gösterirken aradan geçen üç yıla sızlayan burnum ve yaşaran gözlerimle bakıyorum.

Keyifli okumalar diliyorum.

¤¤¤

BENDEN BANA

BÖLÜM 1: KENDİME İLK MEKTUBUM

11. 01. 2008

Bu benim ilk mektubum! Kalemi elime alış sebebim ilk kez bir mektup oldu. Yolda yürürken ya da bir film de tam bilmiyorum ama zamanın birinde kulağıma çalınmış olmalı ki üniversite sınavıma çalıştığım şu günler de doğum günüm de kendime bir mektup yazmaya karar verdim. Neden bu mektubu yazdım ben acaba diye düşünürsem diye girişi böyle yapmak istedim:) malum ben çok unutan biriyim.

Hey sen! Yani yıllar sonra ki ben. Bu mektubu üniversiteden mezun olmuş, işinde bir yerlere gelmiş olacağımı tahmin ettiğim otuz yaş doğum günüm için yazıyorum. Bugün doğum günümüz ama üniversite sınavına az zaman kaldığı için büyük telaşla ben dahil kızlar da ders çalışıyor o yüzden yarın sadece telefondan haberleşeceğiz.

Öncelikle söyleyeyim üniversite de hedefimiz mimarlık bölümü. Kulağa çok hoş geliyor değil mi? Otuz yaşındayken de hala o kadar hoş geliyor mu? Mimarlık kazanabildik mi Seher? Şuan mimarlık mesleğini mi icra ediyoruz? Umarım öyledir çünkü on sekiz yaşımın harap olduğunu düşünmek istemem.

On sekiz yaşımla otuz yaşım arasında nasıl farklar var Seher? Hatırlıyor musun kendini? Hayat iyi davranmıştır diye düşünerek bu mektubu yazdığımdan hatırladığını varsaymak istiyorum. Unutkanızdır ama otuzumuzda 2021 yılında olacağız bir çözüm bulunmuştur unutkanlığa diye düşünmek istiyorum.

Benim kızlardan da bahsettim onları da sormamazlık olmaz pek tabii. Onlar hala benimle değil mi? Melda, Hale, Jale ve Zeynep. Hala benimle beraberler değil mi? Beraber kahkaha atıyor delicesine eğleniyoruz? Birbirimiz de bolca sır, bolca anı ve bolca kahkahamız saklı olduğundan eminim. Hayallerimiz de sadece otuzumuz da değil altmışımızda da beraber olmak var (: başarabildik mi sence?

Bu seneye bakma ama doğum günlerimizi akşam beşten sonra toplanıp kutlarız, gelenek gibi oldu. Hala öyle mi? Hala toplanıyor muyuz?

Biz Seher hala o enerjik, mutlu kız mıyız? Ağlamayı sevmeyen ne olursa olsun gülümsemeye çalışan kız mıyız? Hayata hep "oldu artık koy göte" diyor muyuz? Valla 18 yaşıma kadar bu felsefe işime yaradı umarım otumda da bu felsefeye sahip bir Seher vardır.

Mektup böyle yazılmaz muhtemelen ama ne yapayım ilk mektubum ve ne yazmam gerektiğini bilmiyorum tabii bir de kendime yazıyor olmamın rahatlığı olsa gerek üstümde. Hem yazdıkça geliştiririm belki de bilemeyiz. Neyse otuz yaşımda gülmeme bir sebep daha olur. Tabii bu mektubu unutmazsak :D en iyisi mail hazırlayayım o zaman. Oluyor mu ki öyle ya? Bunu araştıracağım. Hem artık her sene yazacağım. On dokuz yaşımda kaç yaşıma yazsam?

Bu arada on sekizli Seher'i unuttuysan diye söylüyorum ergenliğimizin zirvelerindeyiz şu ara umarım pişman değilsindir benden otuzlu Seher.