Masamda resmi seçilemiyor o dağınık yap-bozun
Bir parçası fazla gibi, bütünü anlamsızlaştıran
Ve sisli bir kentin sokaklarında bulmak gibi kendini
Özlemek, her gerçeği bulanıklaştıran
Şimdi sende olmak vardı ya da seni bulmak içimde
Saatleri susturup güzel bir şarkıya vermek kendini
Yönleri unutup gözlerinin gördüğüne yürümek
Ellerinin tutamadığına uzanmak ve bir rüzgarla yarışmak
Belki o zaman yeni bir masal yazabilirdim kendime
Belki o zaman bir sihir olabilirdi yaşamak
Şimdi sende olmak vardı ya da seni bulmak içimde
Omzumda bir çift kanat gibi taşımak yüreğimi
Öylesine hafif, öylesine kuvvetli
Göklere yükseltebilmek sevgiyi
Ve yalnız sana inanmak, varlığından güç almak
Çözmek varoluşun gizemlerini
Şimdi sende olmak vardı ya da seni bulmak içimde
ölümden sonrası kadar karanlık yeni günün anlamı
Sır günden güne bilinmez ve uçurum her sabah daha derin
Kendi çığlığıma uyanıyorum elimde kanlı bir bıçak
Ve hasta zihnimde yarım kalmış bir düşsün
Yalvarsam geri gelmeyecek kadar uzak, kendi ellerimle gömdüğüm
En az senin kadar ölüyüm
