Faster Than The Sun (Sports Series #1)

Chapter 2

Multo

Nagising ako sa isang tunog na binubuksang pinto. It is a creak of the room's door that has a creepy sound and suddenly a clang shut as he closes it. Ganito talaga ako pag may nararamdamang hindi maganda o may naririnig na nakakakilabot para sa'kin.

"Hmm, anong kailangan kaya ng multong to?" sabi ko sa isipan.

I suddenly goes up in the bed at kinuha ang isang walis tingting na naiwan sa may lampshade ko. Dahan-dahan kung tinanaw kung sino iyon and ask if sino siya.

"Sino ka?" Tanong ko na natatakot na pero pinanindigan ko ang pagiging malakas ko tas winagayway ang walis sa harapan ko.

I saw a straight long hair girl with a backpack in her back, syempre, tas alangan naman nasa front ano siya si ako? Na naguguluhan kung nasaan ang back at front kase nga flat. Ouch naman! Grabe tagos sa puso yung sakit self pati backbone nasali. Pero hindi ko makita ng klaro ang mukha niya at damit na sinusuot but one thing for sure may suot siyang damit.

"Magaling kaya ako sa martial arts kita mo pag humakbang ka pa rito. Bugbug, aswang pilay ka sakin! Makikita mo talaga!!" Sabi ko ulit na proud sa sarili kahit mangmang naman sa larangan na'yon.

Hindi siya sumagot. It was so silent that I've heard only the wind blows through the window. Ang tanging ginawa lang niya ay pumunta sa other side na may higaan din.

"Back to me." Kanta ko upang mabasag ang katahimikang dala ng multo.

"Talk to yourself ba ako ngayon? Woy, multo anong kailangan mo sa'kin? Bakit andito ka sa kwarto ko?" Dagdag ko pa.

Sa pagkakaalala ko, I don't have a roommate nong pagdating ko pero bakit siya nandyan? I was wondering why this person is here in my room. Tas in the middle of the night pang piniling pumasok ano siya multo lang tas gusto magparamdam sakin?

Natigil ako sa pag iisip nang nagsalita siya.

"Dito yung room ko." Bigkas niya na napakaseryoso at may malalim na boses.

Teee- teka lang, lalaki siya? Magtatanong na sana ako kung lalaki siya ngunit na unahan niya ako.

"I'm a boy and don't try to freak out there dahil maraming tao ang natutulog na sa kani-kanilang silid. If you have questions, bukas nalang 'yan." Sambit niya na nakatingin sa'kin kahit hindi kita dahil nga ang ilaw lang ng lampshade ang sumisinad sa may side nang aking higaan.

"Okay." Ito na lamang ang aking tugon dahil totoo naman ang sinabi niya na maraming natutulog at baka marinig pa doble lang yung problema tas bukas may pasok na.

I'll reserved all my questions talaga and bukas tatadtarin ko siya ng mga tanong. Bumalik na lamang ako sa pagtulog kahit na nahihirapan dahil nga hindi pa nawawala adrenaline rush ko tapos yung kaba to the highest level pa.

Pinilit na pinikit ang aking mga mata sapagkat bukas ay napakamarami ding magaganap at masasalamuha. Nawa'y sa aking pagtulog muli ay makakagising ng maaga para hindi ma-late sa unang pasok sa school at hindi ko pa naman napuntahan ang mga magagandang lugar rito sa dormitory. Bukas pag uwi galing school, I will do that talaga.

______

"Good morning Philippines!" Bati ko habang nakapikit pa ang mga mata at dahan dahang sa pag stretch ng aking katawan kahit nakahiga pa sa higaan.