İşkence Sanatı

7.Bölüm Buluşma

Sessiz süren kısa yolculuğun ardından arabanın durmasıyla beraber Aria'nın dışarı çıkması neredeyse eş zamanlıydı.

M:Acelen ne böyle? Ve oldukça heyecanlı gördüm seni.

Aria'yı anlamak yıllardan beni Mehmet Bey'e hep zor gelmiştir. Bir gün bile olsa onun içindeki ufacık esen rüzgarı görmemişti.

A:Ah kusura bakma baba! Dalgınlıktan olsa gerek.

(telefon sesi)

"Baba telefonun!"

Mehmet Bey ,Aria'nın söylemiyle ceketinden telefonunu çıkararak kulağına götürdü." efendim Handan'cığım?" Aria babasının bir an önce konuşmasını bitirip restorana girmek için sabırsızlanıyordu.

H:Mehmet hiç uzatmadan konuya girmek istiyorum. Ben birkaç günlüğüne yalnız kalıp düşünmek istiyorum evliliğimizin hakkında tabi.

Mehmet Bey karısına boş ümitler vermişti tıpkı bundan yıllar önceki gibi .Aria gibi masum Handan Hanım , her şeye çabuk kanıyordu.

M:Nasıl istersen. Beklerim seni.

"Tamam ben birazdan çıkacağım Aria'ya da söylersin Mehmet". Telefonun kapanmasının ardından Mehmet Bey arabadan çıkıp arka kapının önünde duran Aria'nın yanına ilerledi." Kızım arayan annendi. Birkaç günlüğüne evde olmayacakmış."

"Neden baba kavga mı ettiniz?!"

"Hayır ,yalnızca evliliğimizi tekrardan gözden geçirecekmiş yani öyle bir karar almış."Aria, annesinin bu kararı vermesine tepkisiz kalmıştı. Ama bu karar için geç bile kaldığını düşünmüştü." Anladım baba. Neyse Buğlem'i fazla bekletmeden içeriye geçeyim. "Aria babasını arkasında bırakarak restoranın kapısına doğru ilerledi. Buğlem'in dışarıya çıktığını gören Mehmet Bey,gitmek için açtığı arabanın kapısını içeriye örttü." Bende tam gidiyordum. Gelmeyeceksin diye düşündüm." Aria kapıda duran Buğlem'in yanına iyice yaklaştı."Ah çok üzgünüm beklettiğim için. Babamla biraz uzun sürdü de gelmemiz. Malum trafik".Buğlem Aria'nın söylemi üzerine gözleri Mehmet Bey'i aramaya başladı."Aaa Mehmet Bey'e de bir selam vereyim hazır o kadar gelmişken ".Aria ,kız kardeşi Serap gibi açık gözlü değildi. Her şeye ,herkese iyi niyetle bakıyordu. Sanki kimse kötü değilmiş gibi...

"Babacığım az gelsene". Mehmet Bey avını avlamaya hazır aslan gibiydi. Aç gözlü ve hırşın... Hızlı adımlarla kızının daveti üzerine onlara doğru yaklaştı. Buğlem'in sarı saçlarında uzunca gezindi gözleriyle. "Merhaba Buğlem'ciğim .Çok şık gördüm bugün seni.Kırmızı yakışmış."Aria, duygularını derin hissetiği kızı babasının beğenmesi onu çok sevindirmişti. Buğlem bu durumu böyle düşünmüyor Mehmet Bey'in onunla ilgilenmesi hoşuna gidiyordu."Hahaha ilahi Mehmet Bey ne şıklığı! doğrusu bana şıksınız diyorsunuz ama siz de az göz kamaştırmıyor değilsiniz. Ben takım giyen erkeklere bayılıyorum ve size çok yakışıyor".

Ah saf turunçgilim! Nasıl da yanlarında masumca bakıyordu iksine. Mehmet Bey Buğlem'e göz kırparak ela gözlerini kızının mavilerine dikdi."Tatlım ben kaçar. Bilirsin ofis işleri beklemeye gelmez."

"Eğer aceleniz yoksa bize eşlik edebilirsiniz. Yani şey için söylüyorum .Buraya kadar gelmişsiniz en azından bir kahve ısmarlayayım ".Mehmet Bey zaten bu teklifi duymak için bekliyordu. Gözleri kocaman açılmış tehlikeli yüz ifadesini sinsi ve karanlık ifadeye bırakmıştı." Hiç yok diyemeyeceğim. Sıcak bir kahve içimi ısıtacaktır. Davetin için teşekkürler canım .Ama biraz daha kapıda dikilirsek bir kahve içimi ısıtmaya yetmeyecek." Konuşmasının ardından oldukça gösterişli restorana girerek Aria ve Buğlem'in de içeriye girmesini sağladı.Cam kenarında duran kırmızı-beyaz çiçeklerle bezenmiş masa oldukça davetkardı."Buyrun buraya geçelim". Aria o menekşe kokusunu solarak babasıyla beraber sandalyelere oturdular.Buğlem karşılarına oturup dirseklerini masaya koyarak ellerini çenesinde kavuşturdu. Mehmet Bey O'nun her hareketini resmen gözlerine şart koşmuşcasına inceliyordu. "Garson!"

"Buyrun Efendim."

"Ben bir cappuccino rica edeyim. Hanımlar siz?"

"Ben diyettim Mehmet Bey'ciğim .Yalnızca İtalyan salatası yiyeceğim ."

"Aynısından lütfen. "Siparişlerden sonra Aria,masanın etrafını ve burnunu saran babasının acı kahve kokusuyla menekşe kokusunun harmanlamasına içten içe sinir oluyordu. Ama Mehmet Bey oldukça muzdaripti .Tıpkı Buğlem gibi... "Eee Buğlem'ciğim ne işle meşgulsün? Biraz kendinden bahseder misin?"

"Aslında bir işimin olduğu söylenemez ama cinayet üzerine tezler ve romanlar yazıyorum. Hatta yanımda kitabımı da getirdim. Aria'yı henüz tanımadığım için ne tür bir hediye armağan edeceğimi bilmiyordum. Ve bugün de kendimin yazmış olduğu romanımı vermek istedim." Buğlem söyleminin üzerine çantasından yazdığı oldukça ürkütücü kapaklı "İşkence" kitabını Aria'ya uzattı. Aria şaşkınlıkla kitaba uzunca baktı. Hiç tarzı da değildi bu tür kitaplar. Ama Buğlem hediye ediyorsa alıp bir an önce okuyacağını biliyordu. "Oldukça merak uyandırıcı kitaba benziyor. Teşekkür ederim incelikle okuyacağım." Aria kitabı incelerken yemekler de gelmişti. "Salatalarınız da geldi hanımlar. Afiyet olsun. Mehmet Bey art arda kahvesinden yudumluyordu. Buğlem'in yemek yerken büyük incelikle hareket ettirdiği dudaklarını seyre durmuştu. Bunu fark eden Buğlem, dilini koyu kırmızı rujuyla süslendirdiği dudaklarında gezdirerek Memhet Bey'in dikkatini daha da üzerinde topluyordu. Ah masum Aria'cığım! Nasılda bir haber salatasını iştahla yiyordu. Mehmet Bey bacağını bacak üstüne atarken kışın soğuk zemin hazırladığı yerlere rağmen giyindiği kundurasının ucuyla, hafif oldukça cesur hareketlerle Buğlem'in kırmızı elbisesinin kapatmaya yetmediği ayak bileklerine dokundu. Ah Mehmet Bey ah! Melda'nın seni terk etmesinin ardından ders çıkarıp Handan'a ümit vermemiş miydin?! Aria yemeğini bitirmiş Buğlem'in ona hediye ettiği kitabı çantasına koymuştu. "Eh yemeklerde bittiğine göre kalkalım mı ?" Aria'nın söyleminin ardından Buğlem'in cep telefonu çalmaya başlamıştı. Arayan babası, Sefa'ydı. "Alo, babacığım"

"Tatlım kusura bakma rahatsız ettim. Okuldan bir meslektaşım rahatsızlanmış kimsesi de yok .Refakatçi olarak yanında olacağım birkaç gün boyunca ."

"çok üzüldüm babacığım." Araya giren Aria "Kötü bir durum mu var?" Buğlem Aria'ya durumu izah ederek babasının konuşmasına kulak verdi. "Kızım ben gelene kadar birkaç günlüğüne Aria'da kalabilir misin?"

"Tamam babacığım." Telefonun kapanmasının ardından gözlerini Aria'nın mavilerine çevirdi. "Aria ,şey..."

"Tabii ki kalabilirsin."