03

23 0 0
                                    

"Sabi ko mag-enjoy ka lang kagabi pero bakit iniwan mo naman ako mag-isa sa club?" Bungad ni Rigel sa akin pagkapasok niya sa kainan na madalas naming tambayan.

As usual, lunch time namin at maraming estudyante ang naririto ngayon.

Nginisihan ko lang siya bilang sagot sa kanyang sinabi.

"Ano? ngingisihan mo lang ako na parang tanga diyan?" masungit na sabi ng katabi ko sa akin.

"Sorry, may hinatid lang ako kagabi," Pagpapaliwanag ko sa kanya.

Ang kaninang masungit na mukha niya ay napalitan ng pag-ngiti niya ng nakakaloko.

Bigla akong nagsisi na sinabi ko sa kanya. Aasarin na naman ako nito ng todo.

"Naka-score ka na ba?" tanong niya habang nataas-taas ang kilay.

"Baliw hindi! hinatid ko lang siya kasi medyo nakainom kagabi," I tried to explain again pero nandoon pa rin yung kakaibang ngisi niya.

What the fuck is wrong with my best friend?

he shrugged "Dapat naka-score ka na, hina mo naman pre," then he tapped my shoulder looking that I lost again.

"Mas mahina ka ulol, hanggang ngayon wala ka pa ring jowa," bulong ko, pero alam kong narinig niya 'yon.

"Para kang tanga na bubulong-bulong diyan pero naririnig ko naman," He replied.

"Wala ka namang jowa," I mocked which made him groan.

"You know what? fuck you!" He said and raised his middle finger to me.

I burst into laughter which most of the people here in the cafeteria caught my attention.

"You're being too loud, you know that?" Rigel said.

"Who cares," I shrugged at ibinalik ang seryoso kong mukha.

Nakain lang ako nang may naramdaman akong lumapit sa pwesto namin.

"Can we share table with you guys?"

I turned my sight to the girl and I was shocked.

Shit. Nandito siya with her friends. Ngayon ko lang napansin na sa long table pala kami umupo.

"Nico?" Mababakas ang kalituhan sa mukha niya.

I looked at her. she's wearing a different uniform.

I didn't know that we're studying on the same university.

Tama nga ang sinabi niya sa akin, she's in Applied Corporate Management.

I didn't expect to see her again. But damn, she's really beautiful.

"A-Athena?" Kinakabahan ako, I know that my nervousness was really evident right now.

"Kilala mo ba siya bro?" Singit na tanong ni Rigel sa amin.

"Siya yung sinasabi ko sa'yo na hinatid ko kagabi," I said then I laughed awkwardly.

I was looking at her and her friends, then realized that she was asking for permission to sit with us.

"U-uhh, sure you guys can sit with us," Nahihiya kong sabi.

As expected, she smiled at me. Naupo na sila ng mga kaibigan niya at nag-umpisang kumain.

Siniko ako ni Rigel at binulungan.

"Shit ka, hindi mo naman sinabi na si Athena pala 'yong hinatid mo," He whispered.

"Gago ka, bakit ko naman sasabihin sa'yo? at tsaka manahimik ka nga diyan, baka marinig ka niya," I whispered back at him

"Tsaka paano mo siya kilala?" Dugtong kong bulong.

Wind of MemoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon