Among us (COMPLETED)

Bente

Short Chapter to hope you won't mind :)

SHIN POV

"Ano pa?" i coldly ask to them. I'm so sick of their lies. It sucks. Big time.

"What is it this time? Just fucking  tell me! Are you even my friend?! Oh com'on friend my ass! Sabihin nyo na tangina! Im so sick of your lies and secrets! Tangina! Ano ngayon?! Ano pa ba!" Sobrang laki ba ng dikreto na yun at hindi nila nagawang sabihin sakin?

"Shin calm down" sabi ni shai.

"Calm down?! You freakin told me to calm down?! Are you even serious?!" tell me, how can i be calm at this kind of situation.

"Please, hayaan mo kaming mag explain"

"Hear me  out please" what the fuck

"I dont think so. All this time my life is full of fucking lies"

"No. We love you--

"Love me? Tangina. You mean MAHAL nyo ko? Putanginang pagmamahal  yan! Puro kasinungalingan! Puro kayo sikreto!" Sabi ko sa kanila. Naka tingin Lang sila sa akin. Nakakatawa.Sobrang saya grabe.hindi ko alam na paramihan pala ng sikreto 'to.

" We love you thats why hindi namin sinabi sayo" nakakatakot naman pala yung pagmamahal nila.

"Mahal ka namin at pinapahalagahan ka namin Shin" jusko. Mahalaga?Ako? Sana pinag isipan muna nila na sabihin sa akin yung kung ano man ang sikreto nila. Ang dali lang ibuka ang bibig at simulang magsalita,hindi nila nagawa?

"Well...don't love me then" sabi ko ng diretso sa kanila. Nag singhapan sila sa sinabi kong yun.

"Shin"

"Dont love if you can't be honest to me. Let me ask you. Do you trust me?" Nag rehistro ang guilt sa mga reaksyon nila. Nababasa kong mga nagsisisi na sila. Well, tama nga ang karamihan. Nasa huli ang pag sisisi.

"We do--"

"Then why?! Why'd you even hide that shit from me?! Why'd you have to keep that bullshit secret! I thought we were friends--"

"We are--"

I just cut their words. Ayoko ng marinig ang mga sasabihin nila. Mas lalo akong nasasaktan sa mga sinasabi nila. Nakakawalang gana.

"Well I dont think so! Akala ko rin kaibigan ko kayo. Pero hindi pala." Alam kong natatamaan sila at nasasaktan sa mga  sinasabi ko pero nasasaktan din ako. Masakit sa akin yung ma-feel na hindi nila ako kayang pagsabihan ng sikreto.

"Shin" akmang lalapit sa akin si shai pero umatras ako. Ayaw ko na sa kanila. Inaayawan ko ang ugali nila.

"No. Dont even bother to touch me"

"We were sorry--"

"You do?" Apology.Fucking apology. Paulit ulit Lang ang sinasabi nila. Puro lang sila sorry. Sorry without actions. Great. Just great.

"Yes"

"Sorry my ass" kung sincere sila sana kanina pa nila sinasabi sa akin yung dapat nilang sabihin. Inaantay kong may magsabi kahit isa sa kanila pero sinasagot Lang nila ang mga binabato ko.

"Shin! Im telling you, hindi namin sinasadya!" Sabi ni shai.

"Hindi sinasadya? Tangina ilang taon ang pinag samahan natin ha?! Ilan? Freakin 10 years ha! 10 years! At sa loob ng sampung taon hindi nyo man lang naisipang sabihin sa akin?!"

"Thats why we're telling you now--"

"No! You're just telling 'cause you were caught! Nahuli kayo! And wala na kayong choice kung hindi ang sabihin!"

Kung may balak silang  sabihin sa akin yun dapat noon pa. Hindi yung ngayon kung kailan nahuli ko Sila. Kung kailan alam ko ng mag tinatago sila.

"Shin"

"No. Dont call me."

"Listen, Starting this day, you, all of you, i dont even know you."