Multimedia Araf
---POYRAZIN AĞZINDAN---
İşte böyle kaçıyorum.
İşte böyle kaçıyorum.
İşte böyle kaçıyorum.
Gerçektende kaçmışmıydı iyide benden kimse kacamaz,benden kimse kurtulamaz,ben ne istersem o olur, kimi öldüreceğime ben söylerim.
Şimdi bir kişinin ölmesini istemiyordum. Ama neden kızı sadece birkaç saat gördüm diyemi yada bana diğerlerinden farklı olarak bana karşı çıkması, küfretmesi ve doğruları bilmesimi.
Ne zamandır burda durdum bilmiyorum veya ne yaptığımı ama Araf yanıma gelip
"Abi sen iyimisin rengin almış ve öylece duruyorsun"dedi şaşkınlıkla. En sonunda kendime gelip konuşmaya başladım
"İyiyim iyiyim de kızı kim vurdu gördün mü?!?" Dedim dişlerimin arasında. Orda Hiranın değil de Derinin vurulması gerekiyordu ama...ama Hira vuruldu. Araf
"Yok abi bulamadık ve abi..." dedi lafını geveleyerek Araf. Bende
"Söyle Araf " Dedim bıkkınlıkla. Biri de lafı gevelemeden konuşsa.Araf Korkarak konusmaya başladı
"Abi şimdi sen bu kızı öldürmek istiyordun neden o zaman ölüme terk etmiyoruz ne de olsa-" dedi ama hemen lafını keserek
"Birincisi sakın ama sakın bir daha bana böyle açıklama yapma" Dedim sinirle ve sesimi yükselterek. Arafın sert bir şekilde yutkundu bende devam ettim
"İkincisi kimi öldüreceğimi ben karar veririm " Dedim sinirle bağırarak
"Ve üçüncüsü en önemlisi ona o kız diye hitap etme!!"Dedim sonlara doğru sesimi yükselterek. Araf benim kardeşim,tek dostumdur ona birşey yapmam ama böyle sinir edince...Araf
"Özür dilerim abi "dedi sessizce. Bende çenemin ucuyla dışarıyı gösterdim Araf dışarı çıktığında bende Hiranın yanına gittim.
Ameliyathaneden çıkmış odaya getirilmişti. Durumu o kadar kötü değildi. İlaçlarını içse geçerdi.
Kapıyı aralayıp içeriye girdim. Hira sadece uyuyordu ama fazlasıyla masum uyordu, hemde fazlasıyla masum. Uyanıkken hiç böyle değil İnatçı,sinirli, nadiren gülen ama gülümseyince sanki dünya durmuş gibi olan.
Ayakta dikilmeyi bırakıp odanın içindeki koltuğa oturup Hirayı izlemeye başladım.
---HİRA'NIN AĞZINDAN---
Gözlerimi açmaya çalıştım fakat denediğimde ışıkla beraber geri kapattım ve şu hastahanenin iğrenç kokusu ile yüzümü buruşturdum. Yavaş yavaş gözlerimi açtığımda odayı inceledim. Beyaz duvarlar,beyaz yatak,beyaz dolap,beyaz koltuğun üzerinde uzanan ve beni izleyen siyah takım elbiseli bir şerefsiz Poyraz. Poyrazın burda ne işi var lan ve neden beni izliyo???
Yerimden doğrulamaya çalıştım ama karnımdaki keskin acıyla inledim.Karnıma baktığımda beyaz saygıyla sarılı olduğunu gördüm hemen başımı Poyraza çevirdim ve sinirli sinirli bakmaya başladım. Poyraz
"Bana öyle bakma Derini vurcaktık"dedi sanki normal bişeyimiş gibi. Bu sefer dahada sinirlendim ve
"Sanki bu normal birşeymiş gibi söyleme bunu,o zaman beni vurmana sevindim
"dedim ve sahte bir gülüş atıp yine somuttum.
Bu sefer Poyraza bakarak pis pis sırıttım
"Peki sana tek birşey söyleyeceğim. Beni kim vurdunu Söyle " Dedim. Poyraz
"Bilmiyorum ama bulursam bir daha görünmiyecek" dedi omuz silkerek sonra aklına bir şey gelmiş olacak ki oturduğu yerden dikleşti ve
"Neden sordun?!?"dedi şüphelenmişcesine. Yine pis pis sırıtarak
"Beni vurmak neymiş ona göstercem " Dedim umursamazca.
