Bölüm 4

5.2K 155 9
                                    

Acar Efe Kaya

Etkinlikten çıkıp arabama bindiğimde şoförüm çoktan otele sürmeye başlamıştı. Aklım karmakarışık olurken, daha önce hiç tatmadığım bu duyguları tanımaya çalıştım. Daha önce hiçbir insana karşı böyle bir çekim hissettiğimi hatırlamıyordum. Zaten gençliğimde de kız arkadaşım kategorisine koyabileceğim biriyle tanışmamıştım.

Belki o da benim gibi hissetmiştir, diye geçirdi içinden. Belki o da beni gördüğünde çekim ve arzu hissetmiştir... Duşunu aldığında bile ne ara girip çıktığının fark etmemişti. O kadar düşünceliydi yani... Bunun iyi olmadığına karar vererek, çalışmaya başladı. Çünkü çalışmak hayatındaki tek gerçekti. Tüm hayatını çalışmaya borçluydu. Odanın kapısı tıklatıldığında sinirlenmişti. Çalışırken rahatsız edilmekten nefret ederdi. O sırada saate bakınca sabaha kadar o masadan ayrılmadığını, ve asistanının ona takım elbise getirdiğini anladı. Siniri yatışarak kapıyı açtı. Asistan kapının yanında bulunan çalışma masasını görünce çekimser bir şekilde konuştu:

"Acar Bey, kusura bakmayın sanırım çalışmanızı böldüm. Takımınızı getirmiştim. Bir de dün istediğiniz gibi, sabahki toplantılarınızı iptal ettirdim, başka güne aldım."

"Teşekkürler. Sen şirkete geç. Ben de öğlenden sonra gelirim."

Kapıyı kapattığımda, toplantılarımı neden iptal ettirdiğimi hatırladım. Ne zaman telefon ettiğimden bile habersizdim. Ama Azra... Azra'yı görmeye gidecektim. Aslında Tarık Hoca'nın yanına gidecektim fakat tüm bu uğraşım sadece onu görebilmek içindi. Kısa bir duş aldıktan sonra, Büşra'nın getirdiği takımı giyindim. Aynaya baktığımda, takımın duruşundan oldukça memnundum. Fakat okula nedense takım elbise ile gitmek istememiştim. Belki Azra'nın yanında kendimi daha genç hissedebilmek ve gösterebilmek içindi. Şoför aşağıda arabanın başında beklerken, beni görünce kapımı açmaya geldi.

"Mehmet, önce eve geçelim."

"Tabi."

Eve vardığımızda üstümdeki takımı çıkartıp, yerine daha sportif bir kombin yaptım. Şoförün yanına gitmişken, fikrimi değiştirerek okula kendi arabamla gitmeye karar verdim.

"Mehmet, bugün ben kendim gidiyim. Sen de evine geç." Adam kafasıyla tamam işareti yaparak uzaklaştı. Acar ise çoktan arabasına binip yola koyulmuştu bile.

 Acar ise çoktan arabasına binip yola koyulmuştu bile

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.

Okula vardığında arabasından inip, kaputuna yaslandı. Kızı okula girerken görmek istiyordu sadece. Ondandı bu bekleyişi. Otoparkın içine giren bir araba gördüğünde bir umut bakışlarını oraya yöneltti. Evet kız arabadan inmişti. Fakat sürücü tarafından da başka bir erkek inmişti. İkisini de dikkatle izlemeye başlayan adam, fark edilip edilmeyeceğini umursamadan yapıyordu bu eylemini. Azra'nın tek yanağını öpen kişiyi gördüğünde tek hissettiği üzüntüydü. Belki biraz da kıskanmış ve sinirlenmişti. Sevgilisi mi acaba, diye konuştu içinden. Tek isteği kıza yakın olmaktı. Kendisi gibi biriyle olabilme düşüncesi onu mutlu ederken, demin gördükleri adamın hayallerini yıkmıştı. Sevgilisi olan bir insanla birlikte olamazdı. Bu onun düşüncelerine çok tersti. Eğer ben, Azra ile tüm ilklerimi yaşayacaksam, o da tüm ilklerini benimle yaşamalı diye düşündü. Azra okula girerken o hala arabasının kaputuna yaslanmış, derin düşüncelerle onu izliyordu. Bir anlığına fark edemediği sırada, kız sanki onun varlığını hissetmişçesine ondan tarafa dönmüştü. Acar buna rağmen gözlerini çekmeden ona bakmayı sürdürdü. Bakışlarını kaçıran taraf Azra olmuştu.

Bakire Aşk Onde histórias criam vida. Descubra agora