IN SEARCH OF BLUE EYES "SOUL CARRİER" (STONY)

BÖLÜM 12~ARINDIRMA

Steve mağarayı incelerken aklı biraz karışıktı. Grant lâneti ona yönlendirmişti. Bunun anlamı neydi? Ve bedeni... Bu beden ona ait değildi. Ellerine baktı ve sonra kendi yansımasına bakabileceği bir şeyler arandı.

Duvardan akan suyun biriktiği bir nokta buldu ve dizleri üzerine oturup sudaki yansımasından yüzüne baktı. Tanıdığı aynı yüz, kendi yüzüydü. Ama birkaç farkla. Saçları uzun, altın sarısıydı ve mavi gözleri daha etkileyici görünüyordu. Şakaklarından saçlarına doğru akmış kanı temizlemek için avuçlarını birleştirip su aldı ve yüzüne yıkadı.

Lânetin ne olduğunu hatırlamaya çalışırken işleyişini kavradı. Grant sevdiği adamdan sonsuza dek ayrılmamak için direniyordu. Bu durumda lâneti ona geçirdiğine göre bu durum artık onun için geçerli olacaktı.

"Grant... Benim mutluluğumu çaldın. Seveceğim ve belki de beni sevebilecek kişiden ayırdın. Bunu bana nasıl yaptın?"

Ağlamak istiyordu ama kendini tuttu. Üzüntü ve hayal kırıklığı öfkeye dönüştü. Vampir vücudun gözlerinin mavisi kırmızıya döndü.

"Benden hayatımı çaldın... Bedenini sana geri vermeyeceğim. Ruhuma yapışan bu lânetle birlikte sana karşı savaşacağım Grant. Kolaysa gel ve benim vücudumla Eldar'ın kralı ol."

Ayağa kalktı ve dışarı çıkabileceği yeri aradı. Vampir gözleriyle bulması pek zor olmadı. Küçük bir koridordan geçince parlayan 6 sütunun bulunduğu yere baktı. Sonra büyük kapıların olduğu yere yürüdü.

"Bu kapılar nasıl açılıyor?"

Bunu sesli söylemesiyle kapının açılması bir oldu. Steve dışarı çıktığında kapı arkasından kapandı. Yürürken Tony'nin anlattığı Eldar'ı kendi gözleriyle görme merakı içini sardı. Grant'ın ruhunu korumak için elinden geleni yapmak istemişti ama hâin bir planla cezalandırılmıştı. Bedenini onun için korumayacaktı. Madem kendi ruhu artık bu bedene aktarılmıştı o zaman bu beden ona aitti.

Lânet yüzünden bir daha evine dönebileceğini bile düşünmüyordu. Çünkü kendi Dünyasına giderse Tony'nin yanına gitmek için her yolu denerdi ve lânetin bunun olmasına izin vereceğini sanmıyordu. Üzüldüğü tek birşey vardı. Köpeği Bucky onsuz ne yapacaktı? Vampir Tony'nin onu Natasha'ya götürmeyi akıl edeceğini umut etti.

"Umarım Grant kadar acımasız değilsindir Tony..."

***

Tony ilk defa huzurlu bir uyku uyuyabilmişti. Her ne kadar sevdiği adamın bedeni olmasa da ruhu içindeydi ve bu onun huzurla dolması için yeterli bir sebepti. Onun kollarının arasında yatarken daha çok sindi.

Grant onun saçlarını okşadı. "Sevgilim... Uyandın mı?"

Tony başını kaldırıp onun mavilerine baktı. "Evet. Grant senin dönmen güzel ama bir şekilde vücuduna geri dönmelisin."

Grant kolunu ondan çekip doğruldu. "Artık Eldar'a geri dönmeme gibi bir durumum yok. Bu yüzden hemen gidiyoruz Tony."